Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫӑл сăмах пирĕн базăра пур.

ҫӑл (тĕпĕ: ҫӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Саша, витре илсе, ҫӑл патне кайнӑ, каялла таврӑннӑ хыҫҫӑн вӑл пӳртре чылайччен чарӑнса тӑнӑ.
Саша взял ведра, сходил к колодцу, принес воду и надолго застрял в доме…

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Эпир вара, большевиксем, ҫапла калатпӑр: «Юлташна ҫӑл, анчах ху та асӑрхануллӑ пул».
А мы, большевики, говорим: «Товарища выручай, но и сам не плошай».

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Вырӑс халӑхӗн аслӑ полководецӗ Суворов яланах акӑ ҫакӑн пек калама юратнӑ: «Ху вилсессӗн те, юлташна ҫӑл».
— У великого русского полководца Суворова была любимая поговорка: «Сам умирай, но товарища выручай».

Темлерен кӑна ҫӑл патӗнче витре кӑштах кӗмсӗртетсе илет, калитке чӗриклетни илтӗнет, таҫта ӗне хуллен мӗкӗрсе илет, унта-кунта мӑрьерен йӑсӑрланакан шурӑ тӗтӗм кӗрхи кӑвак тӳпере кӑшт кӑна палӑрать.
Только иногда чуть звякнет у колодца ведро, скрипнет калитка, глухо промычит корова в закутке да кое-где скупо заструится в сером осеннем небе дымок из трубы.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Тен, вӗсем пӗр минутлӑха та пулин ҫӑл патне тухаҫҫӗ-ха…»
— Может, они выйдут к колодцу хоть на минутку…»

43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ачасем, пилӗк таран курӑксем хушшине кӗрсе, ҫӑл шывӗпе пичӗсене ҫурӗҫ.
Ребята влезли по пояс в водоросли, потом обмылись ключевой водой.

39 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫӑл патӗнче хӗрарӑмсем Ивга асаннерен асӑрхануллӑн ҫапла ыйтрӗҫ:
У колодца бабы осторожно спрашивали Ивгу:

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӑшӑрханса ӳкнӗ Сева Трубачева ҫӑл патне чӗнсе кӑларчӗ.
Встревоженный Сева вызвал Трубачева к колодцу.

Ачасем вӗсем патӗнчен витресемпе ҫеҫ ҫӑл патне иртсе кайма пултараҫҫӗ, вара шыв ӑснӑ май юлташӗсемпе пӗр икӗ сӑмах каласса илеҫҫӗ, анчах та нумайлӑха кайма хӑрушӑ.
Мальчики могли пройти мимо них с ведрами к колодцу и там, вытаскивая воду, двумя-тремя словами перекинуться с товарищами; но уходить надолго было опасно.

33 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Колхоз ҫинчен калаҫнине халӗ ӗнтӗ Саша халӑх пухӑнакан вырӑнсенче пур ҫӗрте те — шыв хӗрринче те, ҫӑл патӗнче те, кооперативра та, аслашшӗ патӗнче тимӗрҫ лаҫҫинче те — илтме пуҫларӗ.
Разговор о колхозе Саша слышал теперь всюду, где собирались люди: на речке, у колодца, в кооперативе, у дедушки в кузнице.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Нумай пулмасть вӗсем Трубачевпа иккӗш ҫӑл патӗнче тӑнӑччӗ.
Недавно они с Трубачевым стояли у колодца.

28 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Икӗ гитлеровец ҫӑл патне пыраҫҫӗ.
Два дюжих гитлеровца подходят к колодцу.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Акӑ, ҫӑл патӗнче пӗр хӗрарӑм тӑрать.
Вот у колодца стоит женщина.

Санитарка Валя Степанова ӗҫме ҫӑл шывӗ шырама кайрӗ.
Санитарка Валя Степанова пошла искать родниковую воду для питья.

9 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫавӑнпа «Евпл второй» ҫав каҫах ҫӑл шывӗ тултарса, вырӑс ҫыранӗсем еннелле ишсе кайнӑ.
Поэтому в тот же вечер «Евпл второй», набрав пресной воды, отплыл к русским берегам.

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.

— Ҫӑл мана.
— Спасай меня!

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Ҫӗпрелӗ ялӗнче пӗр пусӑ тараси патне чарӑнчӗ, унта вӑл ӑш каниччен ҫӑл шывӗ ӗҫрӗ, йӑпанса тӑмасӑрах малалла уттарчӗ.
Вошел в следующую — Сепрель и остановился возле колодца с журавлем — напиться, испил воды и тотчас зашагал дальше.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Юр ҫуманччӗ, ҫывӑхра ҫӑл таврашӗ ҫук, ҫавӑнпа эпир ӗҫес килнипе питӗ тарӑхаттӑмӑр.
Зима начиналась совсем бесснежная, воды негде было взять, и нас очень мучила жажда.

Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Кантюк ял ҫинелле пӑхать те сухалне яката-яката илет: ҫӑл патӗнче пулса иртнӗ ӗҫе Улхаш халӑхӗ сисмесӗрех юлни ӑна калама ҫук савӑнтарать.
Кандюк поглаживает бороду, поглядывая на спящую деревню: его радует то, что улхашцы ничего не учуяли, что произошло ночью возле их озера.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк юхан ҫӑл шывне ҫаплах мухтаса тӗрлӗ саламсем пачӗ, ҫитмен ӗмӗтне ҫитермешкӗн йӑлӑнса тилмӗрчӗ, тархасларӗ, кӗлтуса пуҫҫапрӗ.
А Кандюк продолжал говорить воде все новые и новые комплименты и слова благодарности, умолял исполнить все их мечты и желания, отвешивал низкие поклоны.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика