Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хупрӗ (тĕпĕ: хуп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Григорий темиҫе хутчен шарт сике-сике ыйхӑран вӑранса кайрӗ, тепӗр темиҫе минутран вара каллех куҫне хупрӗ.

Григорий вздрагивал и просыпался, а через несколько минут уже снова закрывал глаза.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Халӗ ак путенесем ӳкӗте кӗртрӗҫ те ӑна, вӑл, ыйхӑ пусса ҫитернӗскер, куҫне хупрӗ.

Перепела уговорили его, и он, побежденный сном, закрыл глаза.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗҫне аллипе тытса, вӑл чӳрече янаххи урлӑ ярса пусрӗ, кантӑка хупрӗ.

Придерживая рукой шашку, он шагнул через подоконник, закрыл окно.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл каллех ҫурӑмӗ ҫине выртрӗ те куҫне хупрӗ.

Он снова лег на спину и закрыл глаза.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Фомин хыҫӗнчен вӗҫтерсе пыракан Григорий ҫав хӗрлӗ сирпӗнчӗксем ҫине пӑхса илчӗ те ҫавӑнтах куҫне хупрӗ.

Григорий, скакавший позади Фомина, посмотрел на эти красные брызги и закрыл глаза.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл самантлӑха куҫне хупрӗ те тӑрисем ҫывӑхра тата таҫта аякра юрӑ шӑрантарнине, курӑк ҫисе ҫӳрекен лашасем харт та харт тулхӑрса илнине, ҫӑварлӑх тимӗрӗсен чӑнкӑл-чанкӑл сассине, ҫамрӑк курӑк хушшинче ҫил вӑштӑртатса вӗрнине илтрӗ…

На минуту он закрывал глаза и слышал близкое и далекое пение жаворонков, легкую поступь и фырканье пасущихся лошадей, звяканье удил и шелест ветра в молодой траве…

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл тӗттӗме хӑнӑхас тесе, самантлӑха куҫне хупрӗ.

Он на секунду закрыл глаза, осваиваясь с темнотой.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пушанса юлнӑ хутор тӑрӑх ҫил тусан вӗҫтерсе ҫӳрерӗ, чӳрече хупписене шалтлаттарса хупрӗ, сарайсен тӑрринчи улӑма тӑпӑлтарса тӑрмаларӗ.

По обезлюдевшему хутору ветер гонял пыльцу, хлопал ставнями куреней, ворошил солому на крышах сараев.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксинья алӑка кайса хупрӗ, кӑмака ҫумне сӗвенсе тӑчӗ.

Аксинья закрыла дверь, прислонилась к печке.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сасартӑк вӑл тӳп-тӳрӗ пулса тӑчӗ, пирӗн ҫине пӑхса илчӗ те ҫӑварне темшӗн уҫса хупрӗ, унтан кӗске дистанцие чупакан пек пӗшкӗнсе ӳпӗнчӗ те инженер хыҫҫӑн чупрӗ.

Вдруг он весь напружился, посмотрел на нас, открыл было рот, закрыл его, пригнулся и, словно бегун на короткую дистанцию, помчался за удаляющимся инженером.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Сашка ҫӑварне уҫрӗ те каллех хупрӗ, анчах пӗр сӑмах та каламарӗ.

Саша открыл было рот, закрыл его, снова открыл, но не сказал ни слова.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Вӑл хӑяккӑн выртрӗ те тӑснӑ алли ҫине пуҫне хурса куҫне хупрӗ.

Повернувшись на бок, он положил голову на протянутую руку и закрыл глаза.

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Кукка пӳрте кӗчӗ те алӑка шалтлаттарса хупрӗ — икӗ картини персе те анчӗ.

А дядя вошел, хлопнул дверью — картины и сорвались.

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Йытти вара савӑннипе куҫне те хупрӗ.

Пес даже глаза закрыл от удовольствия.

III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Слава урайне сиксе анчӗ, кӑшт алӑк уҫрӗ, итлесе тӑчӗ те каллех алӑкне хупрӗ.

Слава спрыгнул на пол, чуть приоткрыл дверь, прислушался и снова закрыл ее.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Кунта вӑл вӑрттӑнлӑхне уҫасран хӑраса ҫӑварне хупрӗ.

Тут он вспомнил, что это тайна, и прикусил язык.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

«Кӗҫех аван пулмалла!» — шутларӗ те Сергей куҫне хупрӗ.

«Сейчас будет хорошо!» — подумал Сергей и закрыл глаза.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ӑна хывма тытӑнсан, вӑл кӑшкӑрса ячӗ, куҫне хупрӗ.

Когда его попытались снять, Сергей вскрикнул и закрыл глаза.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Сергей килпетсӗррӗн сиксе кайрӗ, парашют кантрисене аллинчен вӗҫертрӗ, вара куҫне хупрӗ те, сывлӑмӗ типсе ӗлкӗреймен ҫаран ҫине пӗтӗм кӗлеткипе кӳплетрӗ.

Сергей нелепо подпрыгнул, выпустил стропы парашюта из рук и, закрыв глаза, рухнул всей тяжестью тела на влажный от непросохшей росы луг.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Григорий пӑртаках ӑш лӗкленнине, пуҫ ҫаврӑнса килнине туйрӗ, — кулас килмен йӑмшак кулӑпа ейӗлсе, куҫне хупрӗ.

Григорий почувствовал легкий приступ тошноты, головокружение, улыбаясь слабой, вымученной улыбкой, закрыл глаза.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней