Поиск
Шырав ĕçĕ:
— Аня аппу каласа пачӗ-и?
XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ильяс хӑй те халапсем пӗлкелет, анчах вӗсем Аня каласа панӑ пек ҫыхӑнса пыраймаҫҫӗ ҫав.Ильяс, правда, и сам знает несколько сказок, но рассказывать их, как Аня, вряд ли сумеет.
XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Аня, шет, ҫак халапа кӑна мар, тата ытти нумай-нумай халап пӗлет пуль.
XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Кун сиктермесӗр килсе ҫӳрӗ-ха вӑл ҫакӑнта, вӗҫӗмсӗр итлӗччӗ Аня пӗлекен халапсене.
XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Майне ҫитерейсен, Ильяс хӑй те Аня пек калама вӗренӗччӗ…А может, он все же сумеет когда-нибудь говорить и читать, как Аня?..
XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Мӗншӗн вӑл вырӑсла пӗлмест-ши, мӗншӗн ҫак Аня пек вулама пултараймасть-ши?Ах, как жаль, что он не знает по-русски, не умеет читать, как Аня!
XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Вӑхӑчӗпе Аня чарӑна-чарӑна вуласа парать.
XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ильяс ҫав ӳкерчӗксене пӑхать те, ӑна Аня мӗн калани пӗтӗмпех чӑн пулса иртнӗ пек туйӑнать.Ильяс смотрел на картинки, и ему казалось, что все это происходит наяву.
XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Аня каласа панӑ май хӑй те сӑмах хушкаларӗ.
XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Аня ачасене Русланпа Людмила ҫинчен ытла илӗртмелле халап ярса пачӗ.Аня стала рассказывать удивительную историю про Руслана и Людмилу.
XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Аня аллисемпе иккӗшинне те хулпуҫҫисенчен сӗртӗнчӗ.
XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Аня чӑлт шурӑ кӗпепе.
XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ну-ка, Аня, — аппӑшне пахса илчӗ Володя, — вуласа пар-ха пире Руслан ҫинчен?Ну-ка, Аня, почитай нам про Руслана! — Володя взглянул на сестру.
XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Пит аван, пӗрле юлташлӑ пулӑр, — терӗ Аня, уҫнӑ кӗнекине хупса.— Вот и хорошо, будьте и дальше друзьями, — сказала Аня и закрыла книгу.
XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Аня, вот Ильяс, манӑн лайӑх тус, — терӗ Володя.— Аня, это Ильяс, мой хороший друг, — представил друга Володя.
XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Капкайӑн тата вунпиллӗкелле ҫитнӗ Аня ятлӑ хӗрӗ пур, вӑл Чӗмпӗрте вӗренет, ҫу вӑхӑтӗнче яланах тӑван ашшӗ-амӑшӗ патне яла таврӑнать.
XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Наташӑпа Сережа, Аня кашни тумламӗ татӑлса аннине сӑнаса пӑхса лараҫҫӗ.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Уҫса пӑрахнӑ алӑкран ачасен пӳлӗмӗнче Серёжикпа Аня ҫуйхашни илтӗнет.Из отворенных дверей детской доносилась возня Сережика с Аней.
Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Аня тӗрӗсех калать: харпӑр хӑй нихҫан та тӳссе-туйса курманни пирки тунсӑхлама, асапланма та пулать иккен.Аня была права: можно грустить и страдать о том, чего не испытал ни разу.
IV // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.
Аня аппана та (Анна Михайловнӑпа вӑл ачаранпах ҫапла чӗнет) ыттисемпе пӗрлех анма хушрӗ, хӑй суккӑрпа пӗрле юлчӗ…Он велел тете Ане (она так называла Попельскую с детства) уйти за всеми, а сам остался со слепым.
IV // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.