Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӑмӑлсӑррӑн сăмах пирĕн базăра пур.
кӑмӑлсӑррӑн (тĕпĕ: кӑмӑлсӑррӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ Деникин мар саншӑн, ҫавӑнпа ан ыйт манран хамӑра ӑҫта хӑваласа кӗртесси ҫинчен, — кӑмӑлсӑррӑн хуравларӗ Григорий.

— Я тебе не Деникин, и ты меня об этом не спрашивай, куда нас загонют, — недовольно отвечал Григорий.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Вӑт эсӗ те, тупата… — терӗ те Прохор кӑмӑлсӑррӑн арӑмӗ ҫине чалӑшшӑн пӑхса илчӗ.

— Вот какой ты, ей богу… — недовольно сказал Прохор и покосился на жену.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсӗ ӑҫтан пӗлетӗн тата? — ыйтрӗ ку хыпарпа кӑмӑлсӑррӑн тӗлӗннӗ Ильинична.

— А ты почем знаешь? — спросила, неприятно удивленная новостью, Ильинична.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Кунта ахаль те эпир арбуз ӑшӗнчи вӑрӑ чухлех, — кӑмӑлсӑррӑн мӑкӑртатса илчӗ сак ҫинче выртакан ватӑрах казак.

— Нас тут и так, как семечек в арбузе, — недовольно буркнул лежавший на лавке пожилой казак.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вырсарникунччен те кӗтейместӗн-и? — кӑмӑлсӑррӑн тӑрӑхласа ыйтрӗ Пантелей Прокофьевич.

До воскресенья не могешь подождать? — спросил Пантелей Прокофьевич с неудовольствием и насмешкой.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Нимӗн те пулман сирӗн вӑкӑрсене… — Дарья кӑмӑлсӑррӑн хуравларӗ, хӑй тарӑхса ҫурӑлса каяс пек шӑмарӑлчӑк сӑнлӑ.

Ничего вашим быкам не поделалось… — Дарья отвечала нехотя и была мрачнее ночи.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Санӑн унсӑр та ыррине кӗтмелли ҫук, — терӗ кӑмӑлсӑррӑн Копылов, унтан, йӗвен чӗлпӗрне хытарса, лашине уттарса кайрӗ.

— Тебе и без этого добра не ждать, — с неудовольствием сказал Копылов и перевел коня на шаг.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Копылов кӑмӑлсӑррӑн йӗри-тавралла пӑхса илчӗ, пӑшӑлтатса каларӗ:

Копылов недовольно оглянулся по сторонам, шепнул:

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӗн тесе кантӑка ватмаллаччӗ-ши? — терӗ кӑмӑлсӑррӑн Копылов, сӗтел тӑрӑх аллисемпе хыпашласа.

На что же ты стекло выдавил? — с неудовольствием сказал Копылов, шаря по столу руками.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кухньӑра Дарья кӑмакаран вӗри чӳлмек кӑларса аппаланни тата хунямӑшӗ кӑмӑлсӑррӑн мӑкӑртатни илтӗнчӗ:

Слышно было, как Дарья вынимала из печи обжарившиеся корчажки, недовольно говорила свекрови:

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Тиф ун, — кӑмӑлсӑррӑн хуравларӗ Ильинична.

— Тиф у нее, — неохотно ответила Ильинична.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫак кунсенче Аникей акӑ мӗн асӑрхама пуҫларӗ: ӗлӗк ун килӗнчен тухма та пӗлмен е вӑл чӗннӗ-чӗнменех чупса пынӑ ҫынсем халӗ ун патне темӗнле кӑмӑлсӑррӑн ҫӳре пуҫларӗҫ…

В эти дни Аникей стал примечать, что те, кто раньше, не выходя, торчал у него в избе или прибегал по первому его зову, стали навещать его как бы с неохотой…

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн шарламастӑн эсӗ, хӗрӗм, э? — кӑмӑлсӑррӑн ыйтрӗ Корней, Ксени патне пырса.

— Ты что же молчала, дочка, а? — подходя к Ксении, недовольно спросил Корней.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ромка вӑрӑммӑн сывласа илчӗ те кӑмӑлсӑррӑн машинӑ патнелле утрӗ.

Брат протяжно вздохнул и нехотя вернулся к машине.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗншӗн пӗлтерместӗр-ха эсир кун пек хыпарсене, — кӑмӑлсӑррӑн мӑкӑртатрӗ Синев.

— Что ж вы держите в секрете такие известия? — недовольно забубнил Синев.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пулма пултарать, — килӗшрӗ Коробин кӑмӑлсӑррӑн.

— Вполне возможно, — неохотно согласился Коробин.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӗрӗр! — терӗ Алексей Макарович кӑмӑлсӑррӑн.

— Да-да! — недовольно отозвался Алексей Макарович.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах Константин кайсанах, вӑл хӑйне унпа кӑмӑлсӑррӑн тыткаланӑшӑн ӳкӗннӗ.

Но стоило Константину уйти, как она пожалела о своей черствости.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Анчах Дымшакова пӗлетӗр-ҫке эсир! — хирӗҫлерӗ Коробин кӑмӑлсӑррӑн.

— Но вы же знаете Дымшакова! — недовольно возразил Коробин.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн ухмах пек ҫухӑратӑн эсӗ, — кӑмӑлсӑррӑн сасӑ пачӗ арӑмӗ малти пӳлӗмрен.

— Да чего ты горло дерешь, как вахлак какой? — недовольно отозвалась из горенки жена.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней