Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ак сăмах пирĕн базăра пур.
ак (тĕпĕ: ак) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юсанать сан уру, иксӗмӗр санпа пӗрре мар кӗрешсе курӑпӑр ак, казачок та ташлӑпӑр.

Заживет твоя нога, и мы с тобой ишо поборемся и казачка спляшем.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗлет ак мӗнле тармаллине… — терӗ сӑмахӗсене шӑл витӗр сӑрӑхтарса Кошелев, лашине пӗтӗм вӑйран чӑпӑрккапа ҫунтарса лавҫӑ умнелле ыткӑнса тухнӑ май.

Будет знать, как убегать… — сквозь зубы процедил Кошелев, вырываясь вперед, изо всех сил охаживая лошадь плетью.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Пӗрлешрӗмӗр те ак! — терӗ вӑл тӑрӑхласа.

— Вот и соединились!.. — насмешливо сказал он.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫӗрле ак, эсӗ хӗрхеннине пула, хӑвна ним ахальшӗн леш тӗнчене ӑсатнӑ пулсан, — ун чух мӗнлеччӗ?

А вот ежели бы ночью, через эту твою жалость, ни за что ни про что на тот свет тебя отправил бы, — тогда как?

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эпӗ ак кӗске вӑхӑтсене шутламасан, вунтӑваттӑмӗш ҫултан пуҫласа паянхи кунчченех фронтра.

— А я на фронте с четырнадцатого года и по нынешний день, с небольшими перерывами.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кайран ак хамӑн политикӑлла шухӑш-кӑмӑла йӑлтах тиркесе пӑрахӑҫларӑм…

Позднее я решительно пересмотрел свои политические убеждения…

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл туйралӑхра пӗрре инкек кӑтартрӗ пире, хамӑр шӑпана малашне те унпа ҫыхӑнтарас пулсан, — тепре ҫеҫ мар кӑтартӗ ак.

Он подставил нас в дубраве под удар и, если с ним и дальше связывать нашу судьбу, — подставит еще не раз.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Халӑх хамӑра пулӑшнӑ, восстани пуҫланӑ пулсан ҫеҫ вӑл вӑрҫӑ пулатчӗ, ку ак вӑрҫӑ мар!

Война была бы тогда, когда нас поддержал бы народ, когда началось бы восстание, а так это — не война, нет, не война!

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ну, куна курӑпӑр-ха ак! — ҫилӗллӗн пуҫне силлесе илчӗ Фомин.

— Ну, это мы ишо поглядим! — вызывающе кинул Фомин.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Утсем ҫине утланар кӑна, ҫывӑхри хуторсем тӑрӑх каятпӑр та, тепӗр эрнеренех пирӗн ҫур сотня, унтан ак ҫӗрӗшӗпе те пуҫтарӑнать!

Как только сядем верхи, проедемся по ближним хуторам, и через неделю вокруг нас уж полсотни будет, а там и сто.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпир каллех ак халӑх пуҫтаратпӑр!

Мы ишо народу соберем!

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗрсе тӑр та вӑрӑм урупа ак ҫак канава — тӗпӗртеттер.

Становись длинной ногой в ямку и ходи.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫитӗ, атту ак тӳпелешсех те кайӑр, — терӗ Фомин.

Хватит, а то как раз ишо подеретесь, — сказал Фомин.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Темскер шикленекен пулса кайнӑ эсӗ, Мелехов, кӗҫех кашни тӗмескене курсан аякран пӑрӑнса иртме, ак ҫапла кукӑр тума пуҫлатӑн! —

Что-то ты, Мелехов, трусоват стал, скоро все кусты будешь объезжать, вон какой крюк будешь делать! —

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Кайса хатӗрлесе тӑратӑр лашӑра, атту ак йӗнерлеме те вӑхӑт пулмасть, — хуравларӗ ӑна Григорий.

— Вы лучше пойдите приготовьте коня, а то тогда некогда будет седлать, — ответил Григорий.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кам хирӗҫ тӑма пӑхать — унпа та ак ҫакӑн пек пулать!

А кто будет супротивничать — получит такой же расчет!

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ан хыпашла кобуруна, атту ак эпӗ сӗтел урлӑ сана маларах лектеретӗп! — терӗ те Григорий хӑвӑрт, сӑнӗпе кӑвакарса, хӗҫне ҫурри таран йӗннинчен туртса кӑларчӗ.

— Не лапай кобуру, а то я тебя через стол скорей достану! — быстро сказал Григорий, побледнев, до половины обнажив шашку.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Йӗрке тумастӑн, ӗҫес, ҫаратас йӑлана пӗтерместӗн пулсан, уйрӑлатӑп та ак санран — ҫур халӑха хампа пӗрле илсе каятӑп, — терӗ вӑл шӑппӑн.

— Ежели ты не наведешь порядок, ежели не прикончишь грабежи и пьянку, я отколюсь от тебя и уведу с собой половину народа, — тихо сказал он.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Халӗ сире ырӑпа калатпӑр, тепӗр эрнерен таврӑнатпӑр та ак — ун чух урӑх йышши калаҫу пулать!

— Зараз добром просим, а через неделю вернемся другой разговор будет!

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ак ҫакна курман-и тата, Шӑрка-паттӑр? — кӑшкӑрчӗ те вӑл, кӗлеткипе ялт! тӳрленсе, пичӗпе каллех Фомин еннелле ҫаврӑнса тӑчӗ.

— А этого ты не видал, Аника-воин? — воскликнула она и, выпрямившись с диковинным проворством, снова стала лицом к Фомину.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней