Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

выртнине (тĕпĕ: вырт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Картиш тӑрӑх сарӑлса кайнӑ сарӑ сӗмлӗх тӗссӗрленсе пырать; утюгласа якатнӑ пек туйӑнакан мӗлкесем ҫухалаҫҫӗ« пӑхсассӑн ҫатан карта хыҫӗнче мӗн тӗксӗмленсе выртнине те туйса илме ҫук: иртнӗ ҫулта касса килнӗ ҫапӑ купи-и е ҫатан карта ҫумне сӗвеннӗ хыт-хура тӗмӗ-и?

Меркнет желтая, разлитая по двору стынь, стираются выутюженные тени, и уже не разобрать, что темнеет за плетнем: прошлогодний порубленный хворост ли или прислонившийся к плетню старюка-бурьян.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Малтанах ун ҫинчен пӑшӑлтаткаласа кӑна калаҫрӗҫ, — те ӗненмелле, те ӗненмелле мар, — анчах та, хуторти кӗтӳҫӗ Каҫӑрсӑмса Куҫми вӗсене шуҫӑм килнӗ чух анса ларакан уйӑх ҫутинче, ҫил арманӗ патӗнчи ыраш пусси хӗрринче выртнине курнӑ хыҫҫӑн, ҫыран хӗррине ҫапакан пӑтранчӑк хум пек кусса кайрӗ сас-хура.

Сначала говорили об этом шепотом, — верили и не верили, — но после того как хуторской пастух Кузька Курносый на заре увидел их возле ветряка, лежавших под неярким светом закатного месяца в невысоком жите, мутной прибойной волной покатилась молва.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫуратнӑ ҫӗре кӗме кирлӗ марри ҫинчен ӳсӗр Степана асӑрхаттарма чупса тухнӑ эпи-карчӑкӗ Аксинья амӑшӗ нимӗн хускалмасӑр урисене тӑсса выртнине курнӑ.

Повитуха, выбежавшая из куреня предупредить пьяного Степана, чтобы не ходил к родильнице, увидела лежащую с поджатыми ногами Аксиньину свекровь.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑй умӗнче тимӗрҫӗ выртнине Чуб вӑрттӑн хӗпӗртесе пӑхса ларчӗ.

Чуб не без тайного удовольствия видел, кузнец лежал у ног его…

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Костя, аллине кӗреҫе тытса, шӑтӑк умӗнче чарӑнчӗ, Лозневой ҫине чылайччен пӑхса тӑчӗ, — Костя кунта никам пӗлмен шӑтӑкра сутӑнчӑк мӗнле выртнине курас тесех килнӗ пулас…

Костя остановился у края могилы, подержал взгляд на Лозневом, — видно, только затем и пришел, чтобы посмотреть, как он будет валяться в безвестной могиле…

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Йытӑсем сирӗн умра хӑйсен вырӑнне лӑпланса выртнине куртӑм-ҫке-ха эпӗ!

Я же видела, как собачки легли перед вами!

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Паллӑ вӑхӑтсене астӑватӑн пулсан, ыттисене вара хӑвӑн чӗрере мӗн выртнине пурне те каласа пар, — ҫавӑн пек тусан ҫултан аташас ҫук.

— Если ты помнишь знаменательные даты, то обо всем остальном расскажи так, как чувствует твое сердце, — в этом случае с верного пути не собьешься.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Каяс умӗн вӑл нимӗн тӗллевсӗрех авӑн ӑшчикне пӑхса ҫаврӑннӑ, плащ-палаткӑсемпе витнӗ ытти вырӑнсенчен уйрӑмах Мамочкин вырӑнӗ ҫинче шурӑ сӗтел ҫитти сарӑлса выртнине курнӑ, анчах нимӗн те каламан, тухса кайнӑ.

Перед уходом он как бы невзначай оглядел овин, увидел белую скатерть, покрывающую постель Мамочкина в отличие от других постелей, покрытых плащ-палатками, ничего не сказал, ушел.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Мархва пӳрте пырса кӗрсессӗн, халӑх ик еннелле сирӗлсе ӑна ҫул пачӗ, Мархва вара турӑшсем патӗнче вилнӗ ҫын выртнине курчӗ, — виллине ҫуса тирпейлесе, пирпе витсе хунӑ.

Когда Марфа вошла в избу и народ расступился, пропуская ее, она под святыми увидала обмытое, убранное, прикрытое полотном мертвое тело.

V // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Вӑл хӑйӗн ирхи апатне мӗн тери ӑслӑн тутанса ҫисе выртнине те хӑвӑрах куртӑр.

Вы видели, с какой сверхъестественной мудростью оно вкушает свой утренний завтрак.

Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.

Тепӗр кун ирхине Сью пӗр сехет пек ҫывӑрнӑ хыҫҫӑнах вӑранчӗ те Джонси чӳречен симӗс шторӗ ҫине чармак та салхуллӑ куҫӗсемпе пӑхса выртнине асӑрхарӗ.

На другое утро Сью, проснувшись после короткого сна, увидела, что Джонси не сводит тусклых, широко раскрытых глаз со спущенной зеленой шторы.

Юлашки ҫулҫӑ // Николай Степанов. О. Генри. Юлашки ҫулҫӑ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 113-118 с.

Пӳртре нумай вӑхӑт хушши уҫӑ сывлӑшсӑр, ҫитменнине тата йывӑр шухӑшсемпе тертленсе выртнине пула, Ерофей Кузьмич чӑнах та начарланчӗ, ватӑлчӗ.

За время долгого лежания в доме, без свежего воздуха да от бесконечных тягостных раздумий, Ерофей Кузьмич и в самом деле похудел и состарился.

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ирина та ҫывӑрман, Сергей е ассӑн сывла-сывла илнине, е ҫаврӑна-ҫаврӑна выртнине илтнӗ вӑл.

Ирина тоже не спала и слышала, как Сергей то тяжело вздыхал, то ворочался.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл пичӗпе стена ҫумнелле ҫаврӑнса выртнине курсан, Сергей: «Мӗнех-ха вара, ирччен шӑпланса выртӑпӑр», — тесе шутларӗ те кӗрсе выртрӗ.

«Ну что ж, помолчим до утра», — подумал Сергей и тоже лег, увидев, что она лежит повернувшись лицом к стене.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫав пӗчӗк сарайра мӗн пуррине старик пӗлмен, ыйтма та вӑтаннӑ, анчах унӑн ҫивӗч куҫӗ пӗчӗк сарайран йӗтем патнелле виҫӗ резина вӗрен тӑсӑлса выртнине курнӑ.

Что в этом сарайчике, старик не знал, а спрашивать стыдился; но зоркий глаз его заметил: от сарайчика к молотилке тянулись три резиновых каната.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ку айлӑмпа вӑл ҫӗрле кӑна пыратчӗ-ха, анчах ун чухне лаша кӗтӳне те, пӗчӗк шыв йӑлтӑртатса выртнине те, халь анчах купаланӑ утӑ капанӗсене те курман вӑл, — ун умӗнче Татьяна тӑнӑ.

По которой ехал этой ночью, но не видел ни табунов, ни блеска речонки, ни стожков свежесложенного сена, — перед ним стояла Татьяна.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Блиндажран сиксе тухнӑ Юргин траншейӑра пӗр шурӑ чӑмӑркка чӗтресе выртнине курчӗ.

Выскочив из блиндажа, Юргин увидел в закоулке белый вздрагивающий комок.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ӑҫтан ҫӑваран сиксе тухрӗ-ха вӑл? — тинех ҫӑмӑллӑн пӑшӑлтатса илчӗ вӑл, халран кайнӑ нимӗҫ лӑпланса выртнине кура.

— И откуда его черт нанес? — прошептал он облегченно, чувствуя, что гитлеровец выбился из сил и затих.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вилме пуҫланӑ Андрей чӑрӑш айӗнче выртнине куртӑм, тет.

Что видел Андрюшу, как он умирал под елкой.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑй каланӑ тӑрӑх, Андрее вӑл чӑрӑш айӗнче выртнине курнӑ, — вилес патне ҫитнӗскер, Андрей юн юхтарса выртать имӗш.

По его рассказам, он видел Андрея под елью, — истекая кровью, он доживал последние минуты.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней