Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

мӑйне (тĕпĕ: мӑй) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗн тапӑнатӑр ачана? — тенӗ Игнат Савельевич, хулӑн пӳрнипе мӑйне хыҫса илсе.

— Чего навалились на парня? — сказал Игнат Савельевич и почесал толстым пальцем шею.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени тата темскер каласшӑнччӗ, анчах Корней ӑна урӑх итлесе тӑмарӗ, тарӑхса аллипе сулчӗ те чуп тӑвас килнипе мар, йӑлана кӗнӗрен ҫеҫ тапак шӑрши кӗрекен сухалӗпе хӗрӗн мӑйне сӗртӗнчӗ, вара айкинелле пӑрӑнса утрӗ.

Ксения хотела еще что-то сказать, но Корней ие стал ее больше слушать, махнул в сердцах рукой и, ткнувшись не столько по желанию, сколько по привычке прокуренной бородой в шею дочери, пошел прочь.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун хыҫҫӑн темиҫе утӑмра пуҫне усса пиччӗшӗ Никитӑ Ворожнев пырать, ырхан та тӑсланкӑ Сыроваткин кладовщик, шӑнӑрлӑ мӑйне тӑсса, тӗлсӗр хыпаланса вӗттӗн-вӗттӗн ярса пусать, шатра питлӗ, тӗксӗм Шалымов бухгалтер кичеммӗн, никам ҫине пӑхмасӑр утать; Ефим Тырцев бригадир, палӑрмасӑр пыма тӑрӑшнӑ пек, пӗкӗрӗлнӗ те ҫӑварне чышкипе хупласа хуллен ӳсӗре-ӳсӗре илет.

За ним на некотором расстоянии понуро брел брательник, Никита Ворожнев, суетливо семенил, вытягивая жилистую шею, тощий и высокий кладовщик Сыроваткин, угрюмо, ни на кого не глядя, шествовал рябой и сумрачный бухгалтер Шалымов, словно стараясь быть незаметным, горбился и негромко покашливал в кулак бригадир Ефим Тырцев.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Каҫатпӑр та ак тепӗр енне — ӑна пуринчен малтан мӑйне пӑяв тӑхӑнтаратпӑр.

Перейдем мы на энту сторону — и ему первому шворку на шею наденем.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗпине йӳле та ҫӳллӗ кӗлеткеллӗ, шурӑ ҫӳҫлӗ казак, ҫӗлӗкне каялла каҫӑртса лартнӑскер, ӑна хыҫалтан пырса ыталарӗ, тутипе Аксиньйӑн кӗре ӳтлӗ ҫаврака мӑйне сӗртӗнчӗ.

Рослый беловолосый казак в распоясанной рубахе и сбившейся на затылок папахе сзади обнял ее, коснулся губами смуглой точеной шеи.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл юнӑхнӑ куҫ улмине ҫилӗллӗн чарса пӑхать, мӑйне пӗкет те, сарӑ шӑл тунине ҫарӑлтарса, хӗрарӑма юбки айӗнчен тухса кайнӑ ҫаврака чӗркуҫҫийӗнчен ҫыртса илме хӑтланать.

Он выворачивал налитое кровью глазное яблоко, изгибал шею и, обнажая желтую плиту оскала, норовил цапнуть бабу за круглое, вылезшее из-под юбки колено.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юр пек чӑлт-шурӑ, тӗкӗ хӗвел шевлипе йӑлтӑртатакан пӗчӗкҫӗ кӑркка, ҫунаттисемпе хӑвӑрт та сулмаклӑн авӑсса, ҫӳле-ҫӳле вӗҫсе хӑпарчӗ те, ҫӗнӗ кин ҫакакан шӑрҫа мӑйи пек ҫутӑ хура йӑрӑмлӑ мӑйне тӑсса хурса, хӑвӑрт-хӑвӑрт малалла вӗҫрӗ, самантсерен инҫетерех те инҫетерех кайса пычӗ, сенкер кӑвак тӳпе тинӗсӗнче тикӗссӗн ярӑнса ҫӳрерӗ.

Снежно-белый, искрящийся на солнце стрепеток, дробно и споро махая крыльями, шел ввысь и, достигнув зенита в подъеме, словно плыл в голубеющем просторе, вытянув в стремительном лете шею, опоясанную бархатисто-черным брачным ожерелком, удаляясь с каждой секундой.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хур, ҫак тараватсӑр ҫӗре юлашки хут ыталанӑ пек, ҫуначӗсене сарса пӑрахнӑ, — мӑйне тӑсса выртать.

Гусь лежал, вытянув шею, распластав крылья, словно обнимал напоследок эту неласковую землю.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗҫ, унӑн шурӑ шарӑхлӑ мӑйне касса татас вырӑнне, кӑчӑр-качӑр туса, пӑшал кӗпҫи тӑрӑх шуса кайрӗ, вӑйнклатса илсе, хӗрлӗармеец аллинчен вӗҫерӗнче те, тӳрленекен пӗкече пек, сывлӑшалла ывтӑнчӗ.

Шашка, вместо того чтобы секануть Андрюшкину, одетую белым шарфом, шею, заскрежетала по стволу, визгнув, вырвалась из рук красноармейца и распрямляющейся дугой взлетела в воздух.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аллисем Мишкӑн мӑйне хыпашларӗҫ, пуҫӗ ун кӑкӑрӗ ҫумӗнче ҫилленсе чӗтрерӗ.

Руки ее шарили, хватали Мишку за шею, а голова колотилась у него на груди.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон варрине ҫитсен, ҫивӗччӗн чӗвиклетсе илсе, пуля ун ҫывӑхӗнчех хӑмпӑлчӑллӑ таса пӑр ҫине тӑрӑнчӗ, пӑр катӑкӗсем, ун мӑйне ҫунтарса илсе, тӗрлӗ еннелле сирпӗнчӗҫ.

Уже на середине Дона, взвыв, пуля вгрызлась возле Григория в чистую круговину пузырчатого льда, осколки посыпались, обжигая Григорию шею.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вахмистр, кашкӑр пек, мӑйне ниҫталла пӑрмасӑр пурин ҫине те пӑхса ҫаврӑнчӗ.

Вахмистр, как волк, не поворачивая шеи, оглядел всех.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл тӗреклӗ хура мӑйне пӑркаласа ларчӗ, хӗвелпе сарӑхнӑ пӗтреке мӑйӑх вӗҫне шухӑша кайса пӗтӗрчӗ, юлашки ҫулсенче пӑрланса сивӗннӗ хаяр куҫӗсемпе пӗр тӗлелле тӗсесе пӑхрӗ.

Он ворочал черной мускулистой шеей, задумчиво покручивал закурчавившийся, порыжелый от солнца кончик уса и напряженно глядел в одну точку похолодевшими за последние годы, злыми глазами.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ан тыт кӑкӑртан! — хӑрӑлтатрӗ Мишка тӗреклӗ мӑйне пӑркаласа.

— За грудки не берись! — хрипел Мишка, ворочая сильной шеей.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Суворов хӑйӗн мӑйне те, кӑкӑрне те, ҫурӑмне те, аллисене те сӑтӑркаланӑ, Прошка куҫӗсене чарсах пӑхнӑ — ак тӗлӗнтермӗш!

Натирает Суворов себе и шею, и грудь, и спину, и руки, Смотрит Прошка, выпучил глаза, — вот так чудо!

Прошка // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Пульӑ фельдмаршалӑн мӑйне шӑтарса ӗнсине кӗрсе ларнӑ.

Пуля прошла сквозь шею фельдмаршала и остановилась в затылке.

Пур ҫӗрте те паллӑ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Кривошлыкова ҫавӑтса пычӗҫ, темле офицер ӑна пукан енне улӑхса тӑма пулӑшрӗ, вӑлах унӑн мӑйне йӑлмак тӑхӑнтартса ячӗ.

Кривошлыкова подвели, один из офицеров помог ему подняться на табурет, он же накинул петлю.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Подтелков, пуҫне хӑюллӑн та мӑнаҫлӑн каҫӑртса, пукан ҫине улӑхса тӑчӗ, кӗре ӳтлӗ хулӑн мӑйӗ айӗнчи кӗпе ҫухине вӗҫертрӗ те хӑех, пӗр ҫӳҫенмесӗр, супӑньленӗ йӑлмака мӑйне тӑхӑнчӗ.

Подтелков мужественно, гордо подняв голову, взобрался на табурет, расстегнул на смуглой толстой шее воротник сорочки и сам, не дрогнув ни одним мускулом, надел на шею намыленную петлю.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Казаксем шӑтӑк еннелле ҫурӑмпа тӑракан хӗрлӗ гвардеецсене мелсӗррӗн строя йӗркелесе тӑратнине Подтелков лайӑх курать; Кривошлыков сухалланса кайнӑ ҫинҫе мӑйне каҫӑртнӑ, — чӗрне вӗҫҫӗн ҫӗкленсе пӑхать.

Смотрят, как неумело строят казаки поставленных затылками к яме красногвардейцев, Подтелкову видно хорошо, Кривошлыков же вытягивает тонкую небритую шею, приподнимается на цыпочках.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хуҫи ӑна, чӑпӑрккапа ӑшалантарса илсе, усаллӑн хӑтӑрса тӑкрӗ; лаши вара, мӑйне пӗкӗ пек авса хучӗ те, строй ретӗнчен тухса, сиккипе малалла ӗрӗхсе кайрӗ.

Хозяин огрел его плетюганом, выругался; конь, сколесив шею, перебил на намет, вышел из ряда.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней