Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӗрсен (тĕпĕ: кӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
И-трах-тах-тах, И-трах-тах-тах, У-ы, у-ы, у-ы. Эпӗ пырса кӗрсен аптӑраса кайрӗҫ.

И-трах-тах-тах, И-трах-тах-тах, У-ы, у-ы, у-ы. При моем появлении произошло замешательство.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 331–337 с.

Эрмен лавккан тимӗр алӑкӗ умӗнче чарӑнчӗ те ҫакӑнса тӑракан ҫӑрана уҫрӗ, ҫулташне кӗртрӗ, хӑй кӗрсен алӑка тачӑ хупрӗ.

Армянин остановился у железных дверей сенного магазина, отпер висячий замок, впустил спутницу и вошел сам, плотно притворив дверь.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 298–303 с.

Пурте хускалчӗҫ, хӑна пӳлӗмне кӗрсен палламан ҫӗнӗ темиҫе ҫынна курчӗҫ, вӗсен хушшинче хӗрарӑмсем те пур.

Все тронулись и, войдя в гостиную, увидели несколько новых, незнакомых лиц, а между ними — и женщин.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Таулис тумтирпе килсе кӗрсен Спангид хыпаланса тумланчӗ.

Когда Таулис принес платье, Спангид быстро оделся.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 276–284 с.

— Ҫапла, ӑҫта? — Таулис кофе, шурӑ эрех тата сандвич йӑтса кӗрсен ыйтрӗ Тенброк.

— Да, где? — сказал Тенброк, когда Таулис внес кофе, водку и сандвичи.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 276–284 с.

Хӑйӗн хваттерне кӗрсен хаваслӑхпа телей туйӑмне тавӑрма тинех май килчӗ; ку туйӑм — Джессипе калаҫнӑ чухне айӑплӑ марри.

Лишь входя в свою квартиру, Брентгану удалось вернуть чувство веселья и счастья быть невиновным, говоря с Джесси.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Лампӑсемпе блоксен хушшине кӗрсен Готорн хӑйӗн визит хутне капельдинера тыттарчӗ; унӑн вара ҫак хута Элда Сильвӑна памалла.

Стоя в проходе среди ламп и блоков, Готорн вручил свою визитную карточку капельдинеру с тем, чтобы он понес ее Элде Сильван.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.

Тӑна кӗрсен чул катрамне асӑрхарӗ, ун ҫине вырнаҫрӗ.

Очнувшись, он приметил камень и сел на него.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

— Алӑк хыҫне тӑрӑр, — пӑшӑлтатрӗ Рене, — хыҫала; хуралҫӑ кӗрсен

— Встаньте за дверью, — шепнула Рене, — сзади; когда войдет часовой…

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Вӑл тӑнне ҫухатрӗ; тӑна кӗрсен кӗретех туйрӗ: малтанхи пурнӑҫ пӗтнӗ, тӗлӗнмелле темӗн ҫӗнни пуҫланнӑ.

Она лишилась сознания, а очнувшись, почувствовала, что прежней жизни конец. Началось нечто изумительно новое.

Йӑр-йӑр // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 10–14 с.

— Акӑ эпӗ, йӑмӑкӑм, — терӗ Тильс килне ҫитсе кӗрсен кӗтесре, ҫӗвӗ машини умӗнче, ларакан ватӑ хӗрарӑма.

— Вот и я, девочка, — сказал Тильс, появляясь, наконец, дома, старой женщине, сидевшей в углу комнаты за швейной машиной.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Эстамп патне ҫырупа кайса килнӗ юнга тем сӑлтавпа кӗрсен Битт-Бой тинех аса илчӗ:

Когда зачем-то вошел юнга, ездивший с запиской к Эстампу, Битт-Бой спросил:

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Каютӑна тепре кӗрсен вӑл питне аллипе хупларӗ, хуҫланакан пукан ҫинче нумайччен ларчӗ, аллине сирсен Нок кӑмӑлӗ ҫав тери пусӑрӑнчӑк пулни курӑнчӗ.

В одно из этих посещений каюты он долго сидел на складном стуле, закрыв лицо руками, и, когда опустил их, взгляд его выражал крайнее угнетение.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Тӑна кӗрсен вӑл, ахӑртнех, мӗн юлнине каласа пӗтерме васканӑ.

Придя в себя, он, видимо, торопился досказать остальное.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Ку яланах ҫапла, — вӗҫлерӗ те вӑл тарӑхнӑран урипе ҫӗртен тӑрӑслаттарчӗ, — пуҫа тискер фантази йӑраланса кӗрсен; шуйттан хӑй палӑртнӑ меслетпе ӗҫсе кӳп те ӑна: ҫи витти айӗнче, сӗтел хушшинче, — чӑн-чӑн моряк пек!

И это всегда так, — закончил он, с яростью топнув ногой, — когда в голову лезут дикие фантазии, вместо того, чтобы напиваться по способу, назначенному самим чертом: сидя за столом под крышей, как подобает честному моряку!

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Пӳрте кӗрсен, Калюков Ехреме ҫумма ларма хушрӗ те: — Итле, хаклӑ пултӑрӑм, лайӑх тӑнла, — терӗ.

Помоги переводом

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Мӗншӗн тесен эпир, шел, мулкачсем мар, хӗле кӗрсен тӗс улӑштараймастпӑр, эппин, пире йӗрлесе тупасси те пӗрре сурмалӑх ӗҫ кӑна.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Арҫынсем пӳрте кӗрсен, Сӑпани, ахаль тӑрасран тенешкел, утара курса тухмашкӑн шут тытрӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах вӑрмана кӗрсен, хӑнӑхнӑ йӑлапа, атӑ йывӑррине пӑхмасӑр кушак пек ҫӑмӑллӑн, пӗр сас-чӳ кӑлармасӑр утрӗ Сӑпани, кирлӗ ҫӗре ҫав тери шӑппӑн ҫитрӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫавӑнпа милици начальникӗ патне кӗрсен, ӑна хӑй Оглоблин ҫинчен мӗн пӗлнине тӳрех хыпарларӗ.

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней