Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӑрӑммӑн сăмах пирĕн базăра пур.
вӑрӑммӑн (тĕпĕ: вӑрӑммӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр вӗҫӗмрен вӑрӑммӑн йынӑшса тӑраҫҫӗ крыльцан шӑнса ларнӑ хӑма картлашкисем.

Тягуче, беспрерывно стонали дощатые промерзшие порожки крыльца.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Арман ҫывӑхӗнче вӑрӑммӑн та хӑрӑлтатуллӑн сасӑсем янӑраса кайрӗҫ:

Над мельничным двором тягуче и хрипло плыло:

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Таврӑнатчӗҫ ун чух вӗсем хиртен, каҫхи анӑҫӑн кӗрен чатӑрӗн хӳтлӗхӗнче, вара Степан, лав ҫинче силленкелесе пынӑ ҫӗртех, ҫынсем ҫӳремен пирки ҫулталӑкӗпе мӑкланса ларнӑ ҫеҫенхир ҫулӗ пек вӑрӑммӑн тӑсӑлакан авалхи юрра тӑсса яратчӗ.

Тогда, бывало, едут с поля, прикрытые малиновой полою вечерней зари, и Степан, покачиваясь на возу, тянет старинную песню, тягуче-тоскливую, как одичавший в безлюдье, заросший подорожником степной шлях.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Михей вӑрӑммӑн сывласа илчӗ.

Михей вздохнул.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хыҫалта тӑртанса кайнӑ Петро ӳсӗркелет, таҫта халӑх ӑшӗнче Дуняша куҫӗсем, такамӑн, палланӑскерӗн, пичӗсем тата палламаннисем мӗлтлетеҫҫӗ; урмӑш сасӑллӑ хор юрланипе дьякон вӑрӑммӑн тӑсса мемлени хӑлхана килсе ҫапӑнать.

Сзади покашливал опухший Петро, где-то в толпе мельтешились Дуняшкины глаза, чьи-то как будто знакомые и незнакомые лица; доносились разнобоистый хор голосов и тягучие возгласы дьякона.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хирӗҫ пахча алӑкӗ вӑрӑммӑн чӗриклетсе уҫӑлни ҫеҫ илтӗнчӗ.

В ответ тягуче заскрипели дверцы.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ӗнтӗ каяс тесех шутланӑччӗ, тутӑр айӗнчи ҫӳҫӗсене майлаштаркаласа, ура ҫине те тӑнӑччӗ, анчах та ҫак вӑхӑтра алӑк вӑрӑммӑн чӗриклетсе уҫӑлни илтӗнчӗ.

Хотела уж идти, привстала, поправляя под платком волосы, — в это время тягуче заскрипели дверцы.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Епле кӳренес мар-ха, — Митька вӑрӑммӑн ятлаҫса илчӗ хӑй те хӑй пек мар, — Сотник мухтанать, сотник кӑтартӑпӑр эпир ӑна.

— Да как же, — Митька длинно ругнулся, — он не он, — сотник так и задается.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫул ҫинче ахӑлтатса кулни, кӑшкӑрашни, вӑрӑммӑн тӑсса юрлани, утсем тулхӑрни, пушӑ йӑрана чанкӑртатнӑ сасӑсем асар-писеррӗн пӑтранаҫҫӗ.

Вихрились над дорогой хохот, крики, тягучие песни, конское порсканье, перезвяк порожних стремян.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорие ут вӑрӑммӑн кӗҫенсе яни вӑратрӗ.

Встряхнуло Григория заливистое конское ржанье.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑлта ҫиппи, вӑрӑммӑн чашлатса, шыва ҫурса тухрӗ, ун хыҫҫӑн чалӑш та симӗсрех паяркаллӑ шыв туртӑнса юлчӗ.

Леса, пронзительно брунжа, зачертила воду, за ней косым зеленоватым полотном вставала вода.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗвелтухӑҫ енчи тӳпере ҫулӑм вӑрӑммӑн ялкӑшса илчӗ.

На восточном небе протяженно вспыхнуло пламя.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Йӗлтӗрпе вӑрӑммӑн яра-яра пусакан Марийка хыҫҫӑн ҫӗр метра яхӑн кайсан, Крылатов ӑна кӑшкӑрса чӗнчӗ, хӑваласа ҫитрӗ, унтан асӑрханса: — Сана юратасшӑн пулнӑ-и-ха вӑл? — тесе ыйтрӗ.

Пройдя около сотни метров вслед за размашисто шагавшей на лыжах Марийкой, Крылатов окликнул ее, догнал и осторожно спросил: — И он еще ухаживал, а?

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Чӑнах, вӑрманта, вӗсем тӑракан вырӑнтан инҫех те мар, вӑрӑммӑн та йӑлӑхтарса темӗн чӗриклетет.

В самом деле, недалеко в лесу что-то поскрипывало — тягуче, нудно…

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Туртса тӑсӑлакан пыршӑна хӳри вӗҫӗнче сӳтсе пырса тата вӑрӑммӑн сывланӑ пек йынӑшса илсе, трактор пилӗк каслӑ плуга тата ун хыҫне кӑкарнӑ тимӗр сӳресене ҫӑмӑллӑн туртса кайсан та, шкул ачисем, машина ҫине тимлӗн те ачашшӑн пӑхса, халь анчах пулса юлнӑ суха касси патӗнче нумайччен тӑчӗҫ.

Несмотря на то, что трактор легко тянул пятиступенчатый плуг и железные бороны привязанные за ним, разматывая на конце словно тянувшиеся кишки и стоная словно глубока дыша, школьники внимательно и ласково смотрели на машину и долго стояли около свежей борозды.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кунта вӗсем ҫур кун пулчӗҫ, пурне те пӑхса ҫаврӑнчӗҫ, ҫак пӗчӗк симӗс вагонсенче мӗнле вӑй пытанса тӑни ҫинчен ыйтса пӗлчӗҫ, пусма тӑрӑх трактор ҫине мӑнаҫлӑн утса улӑхрӗҫ те, рулевойпа юнашар ларса, малалла вӑрӑммӑн тӑсӑлакан сӑмса ӑшне пыршӑ пек япала ҫӑмӑллӑнах кӗре-кӗре кайнине шухӑшлӑн та кулса ярасран аран-аран тӳссе пӑхрӗҫ.

Здесь они провели пол дня, осмотрели все, расспросили о том, какие силы прячутся в этих маленьких зеленых вагонах, с гордостью взобрались по лестнице на трактор и сев рядом с рулевым, смотрели с трудом удерживаясь от смеха и все обдумывая на то, как все далее легко входила вещь похожая на длинный кишечник и тянулась далее.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл сӑртлӑ вырӑнсемпе лапамсем урлӑ каҫса, Родниковскипе Усть-Невински ҫӗрӗсем хушшинче чикӗ туса хурса, пиҫиххи пек вӑрӑммӑн тӑсӑлса выртать.

Лента была длинная, — черным кушаком растянулась она через многие холмы и ложбины, образуя собой наглядную границу землям Родниковской и Усть-Невинской.

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анчах паян «Светлый путь» колхоза килнӗ чухне ҫул ҫинче, — хулӑн сасӑпа, юмах каласа пама хатӗрленнӗ пек, сӑмахсене вӑрӑммӑн тӑса-тӑса, пуҫларӗ Кондратьев, — эпӗ сирӗн ҫынсене, ту хушшине кайнӑскерсене, куртӑм.

Но вот сегодня по дороге в «Светлый путь», — низким голосом, будто бы готовясь рассказать сказку, начал Кондратьев удлиняя каждое слово, — я встретил ваших людей, тех, кто ездил в горы.

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Федор Лукич вуласа тухрӗ, ӗҫшӗн ырласа пуҫне сулса илчӗ, хытӑ пусӑрӑнтарса та вӑрӑммӑн виҫӗ ҫӗрте алӑ пусрӗ, вара, Викентий Аверьяновича ҫак документсене ыранах исполкома ярса пама хушрӗ.

Федор Лукич почитал, одобрительно кивнул головой и, положив в трех местах свою жирную и размашистую подпись, попросил Викентия Аверьяновича завтра же выслать эти документы в исполком.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл чӳречерен нумайччен пӑхнӑ, анчах выльӑха мӗнле хӑваланин картинине куҫпа курса палӑртайман-ха, тӗрӗссипе картинӑна ҫеҫ мар, утса пыракан чӗрӗ выльӑхсен йышне те, геройсен сӑн-пичӗсене курма май пур ҫынсене те — ҫураннисене, юланутлисене курса палӑртайман; вӑл вырӑн пейзажне — тусене те, кӗрхи ҫутӑ тӗспе сӑрланнӑ ту хушшисене те; кӗпӗрленсе пыракан ӗне, сурӑх, лаша кӗтӗвӗсене те курма пултарайман; выльӑх кӗтӗвӗсем хӑваланӑ чухне янӑраса тӑракан сасӑсене: ҫӗр айӗнчен тухнӑ пек илтӗнекен пиншер ура сассисене, кӗтӳҫӗсен савӑнӑҫлӑ та кӑштах тытӑнчӑклӑ сассисене, сурӑхсем макӑрнине, ӗнесем вӑрӑммӑн та хурлӑхлӑн мӗкӗрнине, хӑйӗн кӗтӳне ертсе пыракан ӑйӑр пӑшӑрхануллӑ тулхӑрнине, йытӑсем вӗрнине, пушӑсем шартлатнине, ту ҫинчен юхакан шывсем шавланине, ту хушшисенче янӑракан сасӑсене Илья курман та, илтмен те.

Он смотрел в окно, но еще зрительно не представил себе всю картину перегона, вернее — не просто картину, а живую, движущуюся массу скота, людей, где бы можно было увидеть и лица пастухов — пеших и конных, и пейзаж местности — горы, ущелья уже в осенних красках, и идущие стада, отары, табуны, и не только увидеть, но и услышать те характерные звуки, которые всегда сопутствуют перегону: глухой, точно идущий из-под земли топот тысяч копыт, немного охрипшие голоса, блеяние овец, протяжное и грустное мычание коров, тревожное ржание жеребца, ведущего свой табун; лай собак, хлопки кнутов, шум горных рек и эхо, плывущее по ущелью.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней