Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

утса (тĕпĕ: ут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Андрей, ҫултан пӑрӑнса, кӑпӑшка юрпа витӗннӗ ватӑ йывӑҫсем ӳсекен сӑрт енелле утса кайрӗ.

Андрей сошел с дороги и побрел на пригорок, где одиноко стояли старые, черные деревья, закиданные хлопьями снега.

XXI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Эх, Матвей, шӑпӑр илесчӗ те, ҫӗр ҫийӗн утса, вӗсене, акӑ ҫапла, ним юлмиччен шӑлса пӑрахасчӗ!

Эх, Матвей, взять бы метлу и, пройдя по земле, вымести их, вот так, до конца!

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ҫаплах, гварди майорӗ юлташ, — терӗ Умрихин, паҫӑрхи пекех ҫунапа юнашар утса, ӑна тытса пынӑ май.

— А очень просто, товарищ гвардии майор, — ответил Умрихин, продолжая шагать рядом с санками и держась за них рукой.

XII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫывӑхра сӑнаса тӑраканӑн куҫӗсем унӑн сасартӑк шурса кайнӑ питӗнчи пур йӗрсем ҫинче те вӑхӑтлӑха аптраса ӳкнине палӑртакан паллӑсем пулнине асӑрхаса илнӗ пулӗччӗ, — ҫакӑн пек сӑн грузчикӑн — хӑй ҫурӑмӗ ҫине йывӑр япала хунине утса пынӑ чух ҫеҫ сасартӑк чухласа илнӗ, пӗр утӑм асӑрхамасӑр ярса пуссанах хӑйне ҫӗр ҫумне лапчӑтса хурасса туйса тӑракан грузчикӑн пулать.

Наблюдательный глаз ближнего мог бы сразу заметить, как выражение замешательства проступило во всех чертах его внезапно побледневшего лица, — такое выражение бывает у грузчика, когда он вдруг на ходу почувствует, что поднял на плечи непосильную ношу, что один неосторожный шаг — и она придавит его к земле.

XII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫул хӗрринчи юпа патӗнче тӑракан салтаксем патнелле Юргин лейтенант утса кайрӗ.

К группе солдат у дорожного столба направился гвардии лейтенант Юргин.

X // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Самолета ӑсатса янӑ хыҫҫӑн Марийка, тӳрем вырӑнпа утса, самолет ҫӗр ҫинчен ҫӗкленнӗ вырӑна ҫитсе чарӑнчӗ, чылайччен ҫӗрлехи таса тӳпене пӑхса тӑчӗ; унӑн чӗри кӗтмен ҫӗртен килсе тухнӑ телейпе ялкӑшрӗ…

Проводив самолет, Марийка, идя по ровному месту, дошла до места где поднялся с земли самолет, и долго смотрела на чистое ночное небо; ее сердце сияло от неожиданного счастья…

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Йӗрке тӑрӑх канашлура лармалла пулсан та, Сталин ҫаксене пурне те сӗтел хушшинче мар, сӗтел тавра ҫемҫен утса ҫӳресе калани те кабинетра ҫар ӗҫне лӑпкӑн туса ирттерме хавхалантарчӗ.

Несмотря на то, что на совещании по порядку полагалось сидеть, Сталин все это говорил не сидя за столом, мягко прохаживаясь вокруг стола, он вдохновлял на спокойное проведение военной работы в кабинете.

XXI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Малтанах ӗҫ питӗ кал-кал пычӗ, ҫавӑнпа та эпир ноябрь уйӑхӗн пуҫламӑшӗнче Мускавра пулса, ноябрӗн ҫиччӗмӗшӗнче хӗрлӗ площадь тӑрӑх утса иртетпӗр тесе шухӑшларӑмӑр.

Сначала дело шло так хорошо, что мы думали быть в Москве к ноябрю, а 7 ноября маршировать там на самой красивой площади.

XVIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Тен, кам та пулин Мускава ҫитме юлнӑ ҫӗр километра пӗр эрне хушшинче утса тухаймастпӑр, тесе шутлать?

Может быть, кто-нибудь думает, что менее сотни километров, которые остались до Москвы, мы не пройдем за неделю?

XVIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах Гитлер, Боок мӗн каланине илтсе, вырӑнӗнчен тапранса, утса кайрӗ…

Но Гитлер, услышав Боока, сорвался с места…

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Урам тӑрӑх хӗвеланӑҫнелле утса, ял тулашне тухсан, Юргин санвзвод хӗрӗсене тӗл пулчӗ.

У западной околицы деревни Юргин повстречался с девушками из санвзвода.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пӗтӗм вӑрманӗпе пур еннелле те, пӗр тӗлте васкавлӑн утса, тепӗр тӗлте чупса, салтаксен речӗсем малалла шурӗҫ; минометчиксем чӑм шыва ӳксе миномет кӗпҫисемпе питлӗхӗсене йӑтса пычӗҫ; пулеметчиксем станковӑй пулеметсене йӗлтӗрсем ҫине лартса туртрӗҫ; лавҫӑсем, боеприпассем тиенӗ ҫунисене туртса кӑларма пулӑшса, шӑппӑн кӑшкӑрашса лашисене хӑваларӗҫ…

По всему лесу в разных направлениях, где быстрым шагом, а где и бегом, двигались цепочки пехотинцев; обливаясь потом, минометчики тащили на себе тяжелые трубы и плиты; пулеметчики волокли целиной станковые пулеметы на лыжах; ездовые, покрикивая вполголоса, помогали своим коням вытаскивать из сугробов сани, груженные боеприпасами…

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Николай Петрович, районта пурте Рагулин, Нецветова, Прохор пек аван утса пыччӑр тесен мӗн тумалла пулать?

— Николай Петрович, что нужно сделать, чтобы в районе все шагали так же уверенно, как Рагулин, Нецветова, Прохор?

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Акӑ Кубань хӗрринче икӗ парти работнике лараҫҫӗ: пӗри пурнӑҫӑн чылай пайне пурӑнса ирттернӗ ӗнтӗ, унӑн ҫӳҫӗ кӑвакарнӑ, сиввӗнрех те ҫилленчӗклӗрех пӑхать вӑл; тепри ҫамрӑк-ха, вӑл та ҫав ҫулпах пырать, анчах халлӗхе вӑл пирвайхи километрсене кӑна утса тухнӑ-ха…

— Вот сидят на краю Кубани два партийных работника: один уже прожил большую часть жизни, у него седые волосы, он смотрит холодно и сердитее; другой еще молод, он идет тем же путем, но пока он прошел только первые километры…

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Григорий, хӑнасемпе пӗрле утса, ик-виҫӗ утӑм кая юла-юла е мала чупа-чупа тухса пычӗ; вӗсем пӗр шарламасӑр та тимлӗн пӑхса пынинчен Григорий кусене шкул ачисем халь анчах ыйта-ыйта пӗлни мар, урӑххи интереслентернине туйрӗ.

Григорий, шагая вместе с гостями, то отставал на два-три шага позади, то выбегал вперед; из их молчаливого и внимательного взгляда Григорий чувствовал, что их интересовало вовсе не то, о чем узнали школьники, а совсем другое.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сухалакан ҫӗр лаптӑкӗн ҫуррине ҫитиччен хӑнасем гусеницӑсем шуса иртнипе йӑлтӑртатакан шӑллӑ кустӑрмасемпе юнашар, моторӑн тӑппӑн та ҫак таврара паллӑ мар сасӑпа янӑракан юррине тимлесе итленӗ пек, утса пычӗҫ.

До половины вспахиваемого участка гости шли рядом с гусеничными колесами с зубчатыми колесами, что блестели из-за протягиваемых гусениц, и словно вслушивались в издаваемую неизвестными звуками песню, что разлеталась по данной округе.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кунта вӗсем ҫур кун пулчӗҫ, пурне те пӑхса ҫаврӑнчӗҫ, ҫак пӗчӗк симӗс вагонсенче мӗнле вӑй пытанса тӑни ҫинчен ыйтса пӗлчӗҫ, пусма тӑрӑх трактор ҫине мӑнаҫлӑн утса улӑхрӗҫ те, рулевойпа юнашар ларса, малалла вӑрӑммӑн тӑсӑлакан сӑмса ӑшне пыршӑ пек япала ҫӑмӑллӑнах кӗре-кӗре кайнине шухӑшлӑн та кулса ярасран аран-аран тӳссе пӑхрӗҫ.

Здесь они провели пол дня, осмотрели все, расспросили о том, какие силы прячутся в этих маленьких зеленых вагонах, с гордостью взобрались по лестнице на трактор и сев рядом с рулевым, смотрели с трудом удерживаясь от смеха и все обдумывая на то, как все далее легко входила вещь похожая на длинный кишечник и тянулась далее.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сергей вӑшт-вашт утса, вӑрӑм ҫӳҫлӗ пуҫне каҫӑртса кӗчӗ; танксен ӑнӑҫлӑ атаки хыҫҫӑн вӑл генерал умне ҫакӑн пек тухса тӑратчӗ — хӗрӳскер, хумханнӑскер.

Сергей вошел четким, почти строевым шагом: так он, бывало, появлялся перед генералом после удачной танковой атаки.

XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Куҫӗсене телейлӗн йӑлтӑртаттарса, Оля утса пынӑ ҫӗрте Сергей ҫине пӑхса илемлӗн кулса илчӗ, вара, именсе, темле хӑравҫӑллӑрах ӑна телеграмма тӑсса пачӗ.

Блестя глазами, Оля подарила Сергею очаровательную улыбку и, робея, протянула ему телеграмму.

XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак вӑхӑтра, кӗлисемпе такӑртаттарса, ун патне секретарь-хӗр Оля хӑвӑрттӑн утса пычӗ; ку леш, хӑй Ставрополе пирвайхи хут килнӗ чухнех Николай Николаевич патне кӗмелли пӳлӗмре паллашнӑ Оля.

Дробно стуча каблуками, к нему подошла девушка-секретарь Оля, та самая Оля, с которой он познакомился в приемной Николая Николаевича еще в первый свой приезд в Ставрополь.

XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней