Поиск

Шырав ĕçĕ:

тилӗ сăмах пирĕн базăра пур.

тилӗ (тĕпĕ: тилӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пӗрре арӑслан, ашак тата тилӗ ҫиме шырама тухрӗҫ, тет.
Лев, осел и лисица вышли на добычу.

Арӑслан, ашак тата тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кашкӑр ҫакна илтет те, хӗпӗртесе, арӑслан патне пырать: «Тилӗ сана нимӗн вырӑнне те хумасть, патшанӑн сывлӑхне пӗлес тесе, сан патна пӗрре те кӗрсе пӑхмарӗ», — тесе элекле пуҫлать.
Вот волк обрадовался случаю и стал пред львом оговаривать лисицу: — Она, — говорит, — тебя ни во что считает, ни разу не зашла царя проведать.

Арӑслан, кашкӑр тата тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Патша сывлӑхне пӗлес тесе, пур тискер кайӑксем те ун патне пыра-пыра кайнӑ, пӗр тилӗ анчах пыман.
Приходили все звери проведывать царя, только лисица не бывала.

Пӗр тилӗ вӗсен хушшинче аш выртнине курать те хӑвӑртрах ярса илсе шава парать.
Лиса увидала промеж них мясо, подхватила его и убежала.

Арӑслан, упа тата тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тилӗ арӑслан чире хывса выртнине сиснӗ-мӗн.
Лисица смекнула дело.

Арӑсланпа тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӑна пӗр тилӗ курать те калать:
Лисица увидала и говорит:

Тилӗпе качака // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр тилӗ иҫӗм ҫырли ҫупкӑмӗсем ярӑмӑн-ярӑмӑн ҫакӑнса тӑнине курнӑ та вӗсене татса ҫиесшӗн кармаша пуҫланӑ.
Лисица увидала — висят спелые кисти винограда, и стала прилаживаться, как бы их съесть.

Тилӗ тус // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хай хӳресӗр тилӗ шӑпах пулать те пӑрахах каять.
Куцая лисица смолчала и ушла.

Тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр тилӗ капкӑна лекнӗ те, хӳрине татса, аран-аран хӑтӑлнӑ.
Попалась лиса в капкан, оторвала хвост и ушла.

Тилӗ калать: «Эсӗ ӗнтӗ мана йӗтем ҫинче тырӑ епле ҫапнине ҫапса кӑтарт», — тет.
Лисица и говорит: — Ну теперь покажи, мужик, как ты на току хлеб молотишь.

Кашкӑрпа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Куннинче вӗсене тилӗ тӗл пулчӗ, тет.
И встречается им лисица.

— Тилӗ ӑна йывӑҫ айӗнче сыхласа тӑрать, и-и ултавҫӑ, епле хӳрипе сулкалать, — хушса калать Оля, — епле ачашшӑн сулать, анчах та эсӗ, чакак, ӑна ан ӗнен…
— Лисица ее под деревом караулит. Ишь, плутовка, как хвостом машет, — добавляет Оля, — ласково так машет, но ты, сорока, ей не верь…

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Акӑ тилӗ йӗрӗ.
Вот след лисы.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Чее тилӗ пекех эпир капкӑна лекрӗмӗр.
И мы попали в капкан, как хитрый песец.

Хушса кӗртнӗ сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Тепӗр ҫуртра эп ҫап-ҫамрӑк тилӗ усранине куртӑм.
В другом домике я увидел молодую лису.

Орочсен ялӗнче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 121–124 с.

Ҫак кун кунӗпех ман куҫ умӗнче вакри тӗксӗм те сивӗ шывӑн вӑйлӑ юхӑмӗ, инкекрен ҫӑлӑнма хӑтланса пӑр хӗрринче ҫакӑнса тӑнӑ тилӗ курӑнса тӑчӗҫ.
Весь этот день передо мной стояла темная и холодная вода в полынье и уцепившаяся за скользкий лед погибающая лисица.

Хура тилӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 68–70 с.

Анчах ҫур ҫулне те чупма ӗлкӗреймерӗм, тилӗ юлашки хут кӑшкӑрни илтӗнсе кайрӗ.
Не успел я пробежать и половины расстояния, как услышал последний крик лисы.

Сиксе тӑрса тилӗ патнелле ыткӑнтӑм.
Вскочив на ноги, я бросился к полынье.

Тилӗ ҫаплах тытӑнса тӑрать-ха.
Лиса еще держалась.

Хам тилӗ еннелле васкавлӑн ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхатӑп.
Время от времени я оглядывался назад.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика