Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хыттӑн сăмах пирĕн базăра пур.
хыттӑн (тĕпĕ: хыттӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Иккӗмӗш хут кӗнӗ чухне те виҫӗ хутчен хыттӑн ҫапӑнни илтӗнчӗ, анчах ун ҫинчен шухӑшласа тӑма вӑхӑт ҫукчӗ, мӗншӗн тесен эпӗ рейдер ҫине шӑла ҫыртсах кӗтӗм.

Три сильных удара послышались, когда я заходил второй раз, но некогда было думать об этом, потому что я уже лез на рейдер со стиснутыми зубами.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хама хам вунҫичӗ ҫулхи пек туйса илтӗм — чӗрем хыттӑн тапа пуҫларӗ.

Как будто мне было семнадцать лет — так вдруг крепко стукнуло сердце.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ресторанран гостинӑйне уйӑрса тӑракан коридорта ҫамрӑк летчиксем кулаҫҫӗ, хыттӑн шавлаҫҫӗ.

Молодые лётчики смеялись и громко разговаривали в коридоре, отделявшем гостиные от ресторана.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку музыка, пӗрмай хыттӑн илтӗнекен сассипе, ачана хӑй пурри ҫинчен аса илтерчӗ.

Это музыка настойчивыми аккордами напоминала мальчику о своем существовании.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ачам, ура айӗнче ан ҫапкалан, — терӗ хыттӑн ҫилленсе помощник.

— Мальчик, не путайся под ногами, — проговорил помощник грубо.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Кливер, — тет хыттӑн аслӑ помощник.

— Кливер, — довольно неприветливо ответил старший помощник.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ан пакӑлтат, — терӗ ӑна хирӗҫ ашшӗ хыттӑн.

— Не болтай! — строго заметил отец.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл Павлика хулпуҫҫинчен ярса тытрӗ те, чӳрече патнелле тӗртсе, хыттӑн кӑшкӑрчӗ:

Он схватил Павлика за плечи и стал толкать его в окно, фальшиво-возбужденно крича:

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑйӗн хура кӗрен ҫамкине хыттӑн хӗссе, ача хура куҫӗсемпе тинкерсе чӳречерен пӑхса ларнӑ.

Крепко наморщив круглый кремовый лобик, мальчик сидел, сосредоточенно устремив в окно карие внимательные глаза.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Эпӗ хам тӑ куратӑп дачӑрисем иккенне, — терӗ хыттӑн, ҫиленнӗ пек, салтак.

— Я вижу, что дачники, — с грубым неудовольствием сказал он.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах вӑрахах ҫывӑрман пулас, коридорта такам хыттӑн каларӗ:

Но, должно быть, ненадолго, потому что в коридоре кто-то громко сказал:

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Саня, эсӗ Катьӑна Ярославльте тупасса шансах тӑратӑп, — тата хыттӑн каларӗ Ромашов, — эс кала ӑна…

— Саня, я надеюсь, что ты найдёшь её в Ярославле… — ещё громче сказал Ромашов, — Передай ей…

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Николай Иваныч, ку нимӗне тӑман ӗҫех, — хыттӑн каларӗ Ромашов таҫти тепӗр пӳлӗмрен, ҫавӑнта вӑл хӑйӗн япалисене ҫурӑм миххине чикетчӗ.

— Николай Иванович, это чушь, ерунда! — громко сказал Ромашов откуда-то из второй комнаты, где он собирал в заплечный мешок свои вещи.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вышимирский шӑлӗсене хыттӑн шатӑрттарчӗ, пурте ун еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗҫ.

Вышимирский лязгнул зубами так громко, что все обернулись.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Килтех-ҫке, — терӗм эпӗ хыттӑн.

— Конечно, дома! — сказал я громко.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав самантра ӑнлантӑм та эпӗ хам епле йӗрӗнчӗк иккенне, — терӗ Ромашов пӗтӗм сасӑпа та хыттӑн, ҫав сасӑран алӑк патӗнче ларакан Вышимирский те пуканӗ ҫинчен ӳкнӗ пек илтӗнчӗ.

Я понял в эту минуту, что жалок… — полным голосом сказал Ромашов так громко, что в передней послышался даже какой-то стук, точно Вышимирский свалился со стула.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тата вунӑ, вунпилӗк, ҫирӗм утӑм иртрӗм те — такам мана чӗререн пӗр вӑхӑта кӑртах ярса тытрӗ те вӗҫерчӗ, чӗрем каллех хыттӑн тапа пуҫларӗ…

Ещё десять, пятнадцать, двадцать шагов — и кто-то сильно взял меня за сердце, потом отпустил, и оно забилось, забилось…

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ромашка! — кӑшкӑртӑм эпӗ хыттӑн.

— Ромашка! — сказал я громко.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Миша, — терӗм эпӗ хыттӑн, — акӑ Розалия Наумовна мана хӑй аппӑшне, Бертӑна, кунта чӗнме юрать-и тесе ыйтса пӗлме сӗнет.

— Миша, — сказала я громко, — вот Розалия Наумовна просит меня выяснить, может ли она пригласить к столу свою сестру Берту.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑйне кӑнттаммӑн тытнине пачах та туймарӗ вӑл, пушаннӑ тенкел ҫине кӗрсе ларса ним пулман пек пӗрле кӗнӗ хӗрарӑмпа хыттӑн калаҫма тытӑнчӗ.

Помоги переводом

Вашаватлӑх – ҫитменлӗх-и? // Вера ШУМИЛОВА. Тӑван Ен, 2017.04.17

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней