Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

аннене (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗрре кӗркунне, аннене шыва кӳртнине асӑннӑ кун, эпир кӑнтӑрлахи апата куккана кӗтетпӗр.

Один раз, это было осенью, в маменькины именины, и мы ожидали дядюшку к обеду.

Эпӗ чӑн малтан пӑшалпа мулкача персе тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан каларӗ: «Капла татӑлсах ан йӗр, анне! Петӗршӗн салтака хам каятӑп, эпӗ унтан аслӑрах. Эпӗ ҫухалмӑп. Вӑхӑт тултарӑп та киле ҫаврӑнса килӗп. Эсӗ, Петӗр, аттепе аннене чипер пӑхса усра; ман арӑма та ан пӑрах, ан хурлантар», — терӗ.

Да и говорит: «Не убивайся, матушка. Я пойду за Петрушку в солдаты, я старше его. Авось не пропаду. Отслужу, да и приду домой. А ты, Петр, без меня покой батюшку с матушкой и жену мою не обижай».

Пӗр ҫын хай пиччӗшне мӗншӗн пит юратни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ ултӑ ҫулта чухнех аннене: «Мана ҫӗвӗ ҫӗлеттер-ха», — тесе аптӑрататтӑм.

Когда мне было шесть лет, я просила мать дать мне шить.

Мӑнакка хӑй ҫӗлеме вӗренни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Эпӗ яланах аннене пурнӑҫра пирӗнтен йывӑртарах лекни ҫинчен шухӑшлатӑп, — тет Анна Ильинична.

— Я всегда думаю, что мамочке пришлось в жизни труднее, чем нам, — говорит Анна Ильинична.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

«…ҫакнашкал чӑрмавлӑ та кичем ӗҫе аннене пӑхнӑ хушӑрах тума питех те йывӑр. Ҫавӑнпа манӑн тӗлӗнмелли кӑна юлать, ҫавӑн пек йывӑр условисенче ӗҫленӗ пулин те, юлашки корректурӑсем мӗнле-ха питӗ паха тухма пултарнӑ», — тесе ҫырнӑ Владимир Ильич аппӑшӗ патне.

…Соединять такую кропотливую и скучную работу с уходом за мамой неимоверно трудно. Я могу только удивляться, каким образом последние корректуры могли выходить при подобных условиях работы такими образцовыми, — писал Владимир Ильич сестре.

Хаклӑ япала // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Анчах аннене мӗн каламалла-ха?..

Вот что нам сказать мамочке?..

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аннене мӗн пулӗ капла?

Что будет с мамочкой?

Каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аннене Сызране ҫити леҫме лаша та пулин пама пултаратӑр-и эсир? — ыйтрӗ Володя.

— Можете вы, по крайней мере, дать лошадь, чтобы мамочка могла добраться до Сызрани? — спросил Володя.

Ҫыру // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аннене мӗн чухлӗ вӑйлӑрах юрататӑн, ҫавӑн чухлӗ сан пурнӑҫу ҫутӑрах, савӑнӑҫлӑрах.

И чем больше твоя любовь к матери, тем радостнее и светлее жизнь.

Умсӑмах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аттепе аннене нимӗҫсем шомполпа хӗнесе вӗлерчӗҫ…

Тятьку и матку немцы шомполами запороли…

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Эпӗ хамӑн аннене питӗ лайӑх астӑватӑп, — тенӗ вӑл харсӑррӑн ашшӗне.

Я мамку свою помню, — упрямо твердил он отцу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Зоя, аннене упра, — ҫак сӑмахсене каларӗ те вӑл, вагон ӑшне кӗрсе пире чӳречерен: «Тапранса каясса кӗтсе ан тӑрӑр, киле кайӑр», тесе алӑ сулчӗ.

Береги маму, Зоя! — С этими словами Шура вскочил в вагон, потом помахал нам из окошка и снова сделал знак: не ждите, мол.

Тухса кайни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Анчах ӳлӗмрен нихҫан та аннене ҫиллентерместпӗр тесе шут турӑмӑр.

И решили, что больше сердить маму не будем.

Дневник // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Эсӗ мӗншӗн аннене ҫапатӑн?

— Ты зачем бьешь маму?

Ывӑл // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Сан килмелле марччӗ эппин, анне килтӗр, кала аннене!..

— Тогда не надо было тебе приходить, пусть лучше придет мама, скажи ей, пусть придет!..

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Атте, аннене тем пулнӑ, каллех аптрать…

— Папа, там с мамой что-то, плохо ей!

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Аннене йывӑра илместӗн-ҫке эс!

Ты ведь не сердишься на маму?

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Аннене те юрататӑп, Еремее те, Борис Борисовича та, пурне те, пурне те».

— И маму люблю, и Еремея, и Бориса Борисовича, всех, всех».

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Аттепе аннене юратманшӑн турӑ сана ҫапла наказани пачӗ.

— Это тебя бог наказал за то, что ты папу и маму не любишь.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Эпӗ аннене мӗнпурне каласа парсан чӑнах та мана наказани памӗҫ-ши?

— Правда, когда я маме скажу все — меня не накажут?

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней