Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑпах сăмах пирĕн базăра пур.
шӑпах (тĕпĕ: шӑпах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Туртӑнкаласа выртать те кӑштах — кӑнать… — хуравларӗ шӑпах леш хай Григорие хуралласа килнӗ хӑркӑлтӑк сасӑллӑ казак.

Подрыгает и дойдет\… — ответил хрипатый казак, тот самый, который конвоировал Григория.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах шӑпах ҫав лӑпкӑлӑха тупаймарӗ те вӑл…

Но вот этого-то спокойствия он и не находил…

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Нумай пулмасть, Крыма пырса кӗнӗ чух, пӗр ҫапӑҫура Корнилов офицерӗпе тытӑҫса кайма тиврӗ — полковникӗ йӑрӑскер хӑй, мӑйӑхне акӑлчанла хырса тикӗсленӗ, сӑмси шӑтӑкӗсем айӗнче шӑпах манка пек икӗ йӗр, — мӗнле туртса касрӑм эпӗ ӑна, юн та ахӑрса кайрӗ!

Недавно, когда подступили к Крыму, довелось цокнуться в бою с корниловским офицером — полковничек такой шустрый, усики подбритые по-англицки, под ноздрями две полоски, как сопли, — так я его с таким усердием навернул, ажник сердце взыграло!

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шӑпах вӑл йӗнер хырӑмсалӑхӗсене хытарма ӗлкӗрейменнине аса илнӗ самантра таҫтан инҫетрен: «Эскадро-о-он!..» — тесе кӑшкӑрнӑ команда вӑрӑммӑн илтӗнсе кайрӗ.

Уже, откуда-то издалека неслось протяжное: «Эскадро-о-он…» — когда он вспомнил, что у седла отпущены подпруги.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пирӗн юланутлӑ взвод усадьбӑна ҫӗмӗрттерсе пырса кӗнӗ чух шӑпах унта офицерсем хуҫипе пӗрле ӗҫкӗ ӗҫсе ларатчӗҫ, пире пачах та кӗтмен хайхисем.

Когда взвод наш прибег на конях в эту усадьбу, там как раз офицеры пировали с хозяином, нас не ждали.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксинья хӑнара вӑрах лармарӗ, шӑпах, хӑй шучӗпе, хисеплӗх виҫи таранччен.

В гостях Аксинья побыла недолго, ровно столько, сколько, по ее мнению, позволяло приличие.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Вӑт-вӑт, шӑпах ҫавӑншӑн.

— Вот-вот, это самое.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ку вӑл шӑпах сирӗнешкел ҫамрӑксен ӗҫӗ, эпӗ мӗн ӗнтӗ унта!

Это самое ваше молодое дело; а мне где уж там!

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тулта, чӳрече айӗнчех, пӳрт никӗсӗ ҫумне хӗсӗннӗ, хӗвел ӗнтсе ярайман курӑк — ҫурри шанса кайнӑ мӑянпа ылмаш-тӗлмешӗн хир сӗллипе шурути ӳсет те, шӑпах ҫавсен хушшинче хӑйсене валли хӳтлӗх вырӑн тупса пӗр вӗҫӗмсӗр авӑтрӗҫ те шӑрчӑксем.

Снаружи под самым окном сохранилась не выжженная солнцем, прижавшаяся к фундаменту трава — полуувядшая лебеда вперемешку с овсюгом и пыреем, — в ней-то, найдя себя приют, и заливались кузнечики.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шӑпах пая кӗрет те ак, унта, ав, кӑмӑшки те пӗрре шӑршламалӑх кӑна…»

Как раз ишо влипнет в часть, а там этой самогонки на одну понюшку…»

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Куҫӗ те, куҫ харшийӗсем те шӑпах ҫавӑн, ҫӳлти тута хӗррине те ҫавнашкалах ҫӗклет…

И глаза, и брови, и верхнюю губу также подымает…

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем, шӑпах хайхи ҫав мирлӗскерсем.

Они, вот эти самые мирные.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шӑпах ҫавсем, Гришака мучи хӑраххисем, казаксене пире хирӗҫ кайма хӗтӗртрӗҫ.

Самое такие, как дед Гришака, и настраивали казаков супротив нас.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пире шӑпах ун ҫинелле илсе кӗрет.

Нас несло прямо на него.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Пирӗн сулӑ шӑпах ун ҫинелле пырать.

Нас несло прямо на него.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Шӑпах ҫапла.

— Именно.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Шӑпах ҫак самантра, пур енчен те шавласа кӗмсӗртетнӗ вӑхӑтра пурсӑмӑр та хыттӑн каланӑ хулӑн сасса илтетпӗр:

И вот тут-то сквозь шум, грохот и плеск все услышали громкий бас:

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Пурсӑмӑр та шӑпах.

Все молчали.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Шӑпах ҫак самантра хамӑртан инҫе те мар темле тӗлӗнмелле апчхулатни илтӗнчӗ:

И как раз в этот момент где-то недалеко за нашим бугром раздался странный короткий звук:

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Мӗн тейӗр-ха эсир… шӑпах ҫак вӑрманта диверсантсем пытанса ҫӳреҫҫӗ пулсан?

А что, если… а что, если в этом самом лесу сейчас прячутся диверсанты?

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней