Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑпах сăмах пирĕн базăра пур.
шӑпах (тĕпĕ: шӑпах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Клавди татса пӑрахнӑ тӑваткӑл пӗренене ҫӗртен ҫӗклесе пӗрене ҫумне, шӑпах пӑчкӑ айне тӗртсе хучӗ.

Клавдия подняла с земли отпиленный брусок и приткнула его к бревну прямо под зубья пилы.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Шӑпах ҫур ӗмӗр пӗрле пурӑнатпӑр, ку праҫник мар-и?

Ровно полвека вместе прожили, это ли не праздник?

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл шӑпах ҫапла ӗнтӗ: пӗртен-пӗр ҫӗрнӗ ҫӗрулми юлнӑ.

Оно и соответствует: одна гнилая картошка.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Катя пӗр самантлӑха чарӑнса тӑчӗ, шӑпах Нюра мӗн тунине хӑйӗн те тӑвас килнине чӗрипе туйса илчӗ, унӑн хӑйӗн те ылханлӑ нимӗҫсен мӑйне Федьӑшӑн, хӑйӗн асаплӑ юратӑвӗшӗн, йӗплӗ пралукпа каркаласа хупнӑ амӑшӗшӗн, Озеровшӑн, — пуриншӗн те пӑвасси килчӗ.

На мгновение Катя задержалась и каждым мельчайшим нервом почувствовала, что вот именно того, что делает Нюра, страстно хочет и она-сдавить проклятое немецкое горло: за Федю, за любовь свою горькую, за мать, посаженную в колючую тюрьму, за Озерова — за все!

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Шӑпах пуҫ ҫине туратсем ӳкеҫҫӗ, хыр лӑсси тӑкӑнать.

На голову падали ветки, сыпался игольник.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Килӗҫ Катя, Шурка тата Маня хӑйсен ачисемпе вӑрмана, тен, шӑпах ҫак хӑй выртакан вырӑна, турӑ парсан Катя та хӑйӗн ачисемпе кайрантарах, хӑҫан та пулсан, мӑнукӗсемпе килӗ.

Придут в лес, может быть, вот на это самое место, где она лежит, Катя, Шурка, Маня со своими ребятишками, бог даст, и Катя-то с детками, а там, глядишь, когда-нибудь и с внучатами.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Халь эпӗ ҫапла шутлатӑп: санӑн шӑпах ху пӑхса ӳстернӗ ывӑлӑн пурнӑҫне, Степан Тимофеевич арӑмӗ ҫуратса панӑ мӑнукӗсене пӑхса савӑнмалли вӑхӑт.

Теперь, я прикидываю, в самую пору тебе сесть на печь да на жизнь сына своего единственного радоваться, да на внучат, которых тебе Степан Тимофеевич с супругой преподнесут.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Шӑпах чухне такам кӑшкӑрса ячӗ, тепри макӑра пуҫларӗ.

Мертвую тишину нарушил женский вскрик, кто-то зарыдал…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тупӑсемпе, пушӑлла мар снарядсемпех, сывлӑшалла та мар — шӑпах пӳртсем ҫине тӗллесе печӗҫ.

Но стреляли танки не холостыми снарядами и не в воздух, а по домам.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Сехетӗн кӗске йӗппи шӑпах вунпӗр тӗлӗнче тӑрать.

Маленькая стрелка стояла ровно на одиннадцати.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Ҫакӑ шӑпах гестаповец Карл Зюсмильх пулас, ун ҫинчен мана Маруся каласа панӑччӗ», — шухӑшласа илчӗ Катя.

«Наверное, это и есть главный гестаповец Карл Зюсмильх, про которого рассказывала Маруся», — догадалась Катя.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫак вӑрман шӑпах королёксем килсе вырнаҫнӑ вӑрман пулнӑ.

Это был тот самый лес, где поселились корольки.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Пиччӗшӗ шӑпах йӑмӑкӗ йӗрсе ларнӑ вӑхӑтра пырса кӗчӗ.

Брат застал сестрёнку в слезах.

Музыка // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Шӑпах ҫав вӑхӑтра шӑтӑкран темле мӑйӑхлӑ пуҫ курӑнса кайрӗ.

А в это время из дырки в полу высунулась усатая острая мордочка.

Инкек музыкант // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Шӑпах ҫав вӑхӑтра Пик йӗрӗ ҫине тилӗ ӳкет.

Именно тогда на след его уже напала лиса.

Инкекрен инкеке // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Вӑл ҫапах та шӑпах Робинзон тунӑ пек тунӑ.

И всё-таки он поступил как раз так же, как Робинзон.

Ҫурт туни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Унӑн ҫурӑмӗ сарӑ-хӑмӑр, шӑпах ҫӗр тӗслӗ, ҫавӑнпа ӑна ҫӳлтен уйӑрса илме те ҫук.

На спинке-то шёрстка у него была жёлто-бурая, точь-в-точь под цвет земли, и сверху его никак нельзя было разглядеть.

Хӳри курӑнмасть, ҫӑмӗ палӑрмасть // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Ача хӑратнӑ вӑхӑтра вӑл шӑпах ҫурисене ӗмӗртнӗ.

Она как раз кормила их своим молоком, когда мальчик вспугнул всё мышиное семейство.

Карап тусни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Хушма тӑратӑн та шӑпах ҫав вӑхӑтра е юс е тӑмана мулкача ҫисе яратех.

Начнёшь складывать, а в это время то ли горностай, то ли сова зайчишку и съест.

Иккӗшӗ шурӑ, виҫҫӗмӗш — юр пек // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 41–44 с.

Вӗсем шӑпах тӑракан ача ҫине хӑраса пӑхкаларӗҫ.

Лягушки со страхом пучеглазились на мальчика.

Пӗр ача ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 23–24 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней