Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ашшӗ сăмах пирĕн базăра пур.
Ашшӗ (тĕпĕ: ашшӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавна ӗнтӗ, паллах, унӑн ашшӗ те, амӑшӗ те ӑнланӗҫ, вӗсем ӗмӗрех хӑйсен айӑпне туйса пурӑнӗҫ.

И это, конечно, поймут и отец и мать, и это будет для них вечным укором!

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ашшӗ ҫавнашкал сасӑпа калани Тёмӑна тата ытларах усаллатрӗ.

Тон отца еще больше опошлил перед ним его собственное положение.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма ашшӗ хыҫҫӑн ним шарламасӑр чӗлхине кӑтартса юлчӗ.

Тёма молча высунул ему вдогонку язык.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Тунката! — терӗ ашшӗ, амӑшӗ пекех йӗрӗнсе.

— Болван! — проговорил с тем же оттенком пренебрежения отец.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ашшӗ килчӗ.

Отец пришел.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Даниловӑн ашшӗ ку ӗҫе хапӑл турӗ, вӗсене йывӑҫ пачӗ, мӗнле тумаллине кӑтартса пыракансене тупса пачӗ те хайхискерсем ӗҫе тытӑнчӗҫ.

Отец Данилова отозвался сочувственно, дал им лесу, руководителей, и компания приступила к работе.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вӑл ҫак тинӗсе юратать, унпа тӑванланса ҫитнӗ; ҫав юратӑва, порт капитанӗнче ӗҫлекен унӑн ашшӗ патне пырса ҫӳрен ҫамрӑк моряксем ҫав териех ӳстерсе янӑ.

Он любил это море, сроднился с ним; любовь эту поддерживали и развили в нем до страсти молодые моряки, бывавшие у его отца, капитана порта.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ашшӗ, ӑна итлесе пӗтерсен, ҫапла каларӗ:

Отец, выслушав, проговорил:

Элекҫӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Усал та хӑрушӑ сӑмахсем, вилнӗ пек тутасен хушшинчен пӗр шухӑшламасӑрах вӗҫсе тухнӑ сӑмахсем… ах! — масартан та, Еремейӗн хура ҫӗлӗкӗнчен те, ашшӗ хуллисенчен те, директорӗнчен хӑйӗнчен те, тӗнчере мӗнпур пек япаларан пуринчен те хӑрушӑрах сӑмахсем.

Ужасные, страшные слова, бессознательно слетавшие с помертвелых губ… ах! более страшные, чем кладбище и черная шапка Еремея, чем розги отца, чем сам директор, чем все, что бы то ни было на свете.

Элекҫӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Хӑйне ыттисем хута кӗни, Вахновӑн чӗринче малтан ашшӗ, кайран гимнази таптаса хуҫнипе тахҫанах пусӑрӑнса ларнӑ туйӑма, унӑн хӑйне хӑй хисеплес туйӑмне вӑратрӗ.

Это сочувствие пробудило в Вахнове затоптанное сперва отцом, а потом и гимназией давно уже спавшее самолюбие.

Элекҫӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ашшӗ ӗҫне пӑрахать, шухӑша кайса васкавлӑн пӗрин хыҫҫӑн тепри ҫине тӗлсӗр-палсӑр хӗрес хурса тухать.

Отец отрывается от работы и быстро, озабоченно одного за другим рассеянно крестит.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма, Зина татах ҫак пӗтӗм ушкӑн ашшӗ патне кабинета пырса кӗреҫҫӗ, ашшӗн аллине чуптуса: — Атте, ырӑ каҫ пултӑр! — теҫҫӗ.

Тёма, Зина и вся компания идут к отцу в кабинет, целуют у него руку и говорят: — Папа, покойной ночи.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ӑна эпир унӑн аманнӑ ашшӗне пула, унӑн ашшӗ Севастополь кампанийӗнче хула сыхлассипе пысӑк усӑ кӳнине шута илсе ҫеҫ тытатпӑр…

Его мы держим из-за раненого отца, оказавшего в севастопольскую кампанию большие услуги городу…

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Ну, эпӗ те ӑна парне парӑп: бархат йӗнӗлӗ кинжалӑма парӑп, — терӗ ашшӗ те.

— Ну, и я ему тоже подарю: кинжал в бархатной оправе, — проговорил отец.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Шикленсе ӳкрӗ, — кулса каласа парать ашшӗ.

— Струсил, — усмехнулся отец.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма ашшӗ хуларан тин кӑна таврӑнма ӗлкӗрнӗччӗ, гимназире мӗн курни ҫинчен Тёма амӑшне каласа паратчӗ.

Отец, успевший только что возвратиться из города, передавал жене гимназические впечатления.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вӑл, хӑй Вахнов мӑшкӑлӗ пулса тӑнине ӑнланса илчӗ, ун ҫинчен каласа пама кирлине те ӑнланчӗ, анчах юлташлӑх ҫинчен ашшӗ мӗнле ӑса вӗрентсе каланине те асне илчӗ.

Он понял, что сделался жертвой Вахнова, понял, что необходимо объясниться, но, на свое несчастье, он вспомнил и наставление отца о товариществе.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вӑл, ашшӗ каланӑ тӑрӑх унта чи наяннисем ларнине пӗлет, анчах ним тума та ҫук, ларас пулать.

Из рассказов отца он знал, что там сидят самые лентяи, но делать было нечего.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Темӑн пырне темскер капланса килчӗ, анчах вӑл ашшӗ ҫине хӑяккӑн пӑхса илчӗ те, хӑйне хӑй хытарчӗ.

Что-то сжало горло Тёмы, но он покосился на отца и удержался.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёмӑна леҫме ашшӗ хӑй каять.

Отец сам вез Тёму.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней