Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсем (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗрлӗ хӑмӑр ҫӳҫ пайӑрки Мажаровӑн куҫӗсем ҫине ӳкрӗ, вӑл, пуҫне лӑстӑр силлесе илсе, ӑна каялла вырттарчӗ, чармакланӑ пӳрнисемпе ҫӳҫне шӑлса илчӗ те пыр тӗпӗнчен тухакан сасӑпа каласа пӗтерчӗ:

Каштановая прядь упала Мажарову на глаза, он отбросил ее взмахом головы, провел по волосам растопыренной пятерней и глуховато заключил:

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров ура ҫине тӑчӗ те аллине кӑкӑрӗ ҫине хучӗ, хумханнипе ун куҫӗсем хуп-хура курӑнчӗҫ, вӑл, хӑйне мӗнле ӑнланасси пирки нимӗн чухлӗ те шухӑшламасӑр, мӑн сасӑпа хыттӑн, пат-пат татса каларӗ:

Мажаров поднялся и стоял перед Коробиным, прижимая руку к груди, глаза его казались совсем черными от волнения, говорил он очень громко, по-юношески ломким, отрывистым баском, нисколько не заботясь о том, как его поймут.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ҫухине юр пек шурӑ шӑтӑкларан тунӑ вӑрӑм мар хӑмӑр платье тӑхӑннӑ — ҫак ҫуха ӑна шкул ачи пек кӑтартнӑ, кӑшт уҫнӑ хӗрлӗ ҫӑварӗ, ачанни пек ырхан мӑйӗ, тата пысӑк кӑвак куҫӗсем вӑл айванла тӗлӗннине палӑртнӑ, питне таса сӑн кӗртнӗ.

На ней было недлинное темно-коричневое платье с белоснежным кружевным воротничком — этот воротничок делал ее похожей на школьницу, а чуть полуоткрытый, влажно алевший рот, по-детски худенькая шея и широко распахнутые серые глаза придавали ее лицу выражение наивного удивления и чистоты.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Халӗ ун кайӑкӑнни пек пичӗ питӗ ырхан та шӗвӗр, ҫӳхе пирус хучӗ карса хунӑ пек пулнӑ; сенкер куҫӗсем путса кӗнӗ, тӗссӗрленнӗ пек туйӑннӑ.

Теперь птичье лицо ее было таким обнаженно-худым и острым, словно было обтянуто тонкой папиросной бумагой; голубые глаза ввалились и, казалось, выцвели.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Амӑшӗ шуралса, юпа пек хытса кайнӑ, ун куҫӗсем чарӑлнӑ, вӑл Костя ҫине пӑхнӑ та ӑна хулпуҫҫинчен ярса тытнӑ.

Мать побледнела, глаза ее расширились, она, остолбенев, посмотрела на Костю, потом схватила его за плечи:

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Игнат Савельевич тӳрленсе тӑнӑ, унӑн куҫӗсем хӗсӗннӗ.

Игнат Савельевич выпрямился, глаза его сузились.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, эсӗ, ҫылӑха ан кӗрт мана, — тенӗ хуллен хресчен, ура ҫине тӑрса, унӑн ҫӳҫӗсем арпашӑннӑ, куҫӗсем хӗрелсе кайнӑ.

— Ну, ты иди от греха, — тихо сказал мужик и поднялся, лохматый, с красными, воспаленными глазами.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун куҫӗсем, вутпа пӗрле сӳннӗ пек, типӗ те тӗссӗр пулнӑ.

Глаза ее были сухи и бесцветны, будто гасли вместе с огнем.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аҫа ҫури ерипен ӳсӗрӗлсе пынӑ, унӑн пит-куҫӗ хӗрелнӗ, сӑмси ҫап-ҫутӑ курӑннӑ, куҫӗсем хупӑнса ларас пек хӗсӗннӗ, вӑл кӑвак сухалне каҫӑртса ӗҫнӗ чух унӑн шӑнӑрлӑ мӑйӗ ҫинче пыр мӑкӑлӗ илемсӗррӗн туртӑна-туртӑна илнӗ.

Отчим медленно пьянел, лицо его багровело, нос лоснился от жира, глаза словно заплывали, становились меньше, а когда он пил, запрокидывая сивую бороду, на его жилистой шее противно дергался кадык.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сайра куҫ харшисем айӗнчен куҫӗсем хаваслӑн ҫиҫнӗ йӗп пек чике-чике илнӗ.

Из-под редких бровей колюче и весело поблескивали глазки.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Карчӑкӑн куҫӗсем тӗссӗрленнӗ, куҫҫулленсе тӑраҫҫӗ, вӑл саралса, типсе кайнӑ питне Ксени еннелле пӑрчӗ те нимӗн те каламарӗ.

Старуха повернула к ней желтое, иссохшее лицо с выцветшими слезившимися глазами и ничего не сказала.

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл Иннокентий ҫакӑн пек хӗрсе-пӑлханса кайнине, ҫав вӑхӑтрах мӗскӗннӗн курӑннине нихҫан та курманччӗ-ха, ун пит-куҫне юн тулса килчӗ, куҫӗсем Ксени ҫине ачашшӑн тархасласа пӑхрӗҫ, Ксени, хӑйне мар, кама та пулин урӑххине чуп тунӑ пек, вӑл айккинчен ҫеҫ «пурпӗрех» тесе пӑхса тӑнӑ пек, Иннокентин васкакан тутисен ӑшшине туйса, нимӗн чухлӗ те хумханмарӗ.

Ей никогда не приходилось видеть Иннокентия таким возбужденным и одновременно жалким, лицо его налилось кровью, глаза смотрели на нее с просящей нежностью, и, ощущая тепло его торопливых губ, она не испытывала никакого волнения, словно целовали не ее, а кого-то другого, а она только равнодушно наблюдала со стороны.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсӗ-и? — тӗлӗнчӗ вӑл, ун куҫӗсем шалтан ҫемҫен ялкӑшакан ҫутӑпа хыпса илчӗҫ.

— Ты? — удивился он, и глаза его вспыхнули изнутри мягким, обволакивающим светом.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ сирӗнсӗр яланах тунсӑхлатӑп, эсир юнашар чухне те, — тенӗ те вӑл, ун куҫӗсем кулма пӑрахнӑ.

— А я о вас тоскую всегда, даже когда вы рядом, — проговорил он, и глаза его перестали улыбаться.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унӑн пит-куҫӗ яка та кӑшт сивӗрех, хура ҫӳҫӗ хыҫалалла ярт выртать, кӑвак куҫӗсем хӑйӗнпе калаҫакан ҫын ҫине тинкерсе пӑхаҫҫӗ.

У него было гладкое, несколько холодное лицо, темные, ровно зачесанные па пробор волосы, серые глаза смотрели па собеседника с пристальным вниманием.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унӑн ывӑннӑ кӑвак куҫӗсем тавра хаваслӑ пӗркеленчӗксем пуҫтарӑнчӗҫ.

Вокруг его серых утомленных глаз собрались веселые лучики морщин.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Апла пулсан, ун куҫӗсем, ун тутисем суйрӗҫ-и?

Значит, лгали его глаза, его губы?

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унӑн куҫӗсем мӗнлине эсӗ хӑв пӑх, анчах эсӗ пире кӑштах тӑван лекетӗн тӗ, вӑл мӗнле ҫын иккенне пӗлсен, пӑсӑк пулмӗччӗ.

Такие там у него глаза — это ты сама смотри, но так как ты нам сродни немного приходишься, то не худо бы узнать, что он за человек.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Куҫӗсем мӗн тӗсли-и?

Какого цвета у него глаза?

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксюша еннелле ҫаврӑнса кулса янӑ Мажаров, унӑн куҫӗсем савӑнӑҫлӑн ҫиҫнӗ.

Мажаров, смеясь, обернулся к Ксюше, глаза его восторженно сияли.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней