Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пурӑнакан сăмах пирĕн базăра пур.
пурӑнакан (тĕпĕ: пурӑнакан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унпа Рощенскине ҫеҫ мар, калӑпӑр, халӑх йышлӑн пурӑнакан хулана пырса кӗрес пулсан та, ӑна ҫийӗнчех асӑрхаҫҫӗ, вара куҫӗсемпе пӑхса ӑсатакан кашни ҫынах: «Красный кавалерист» килсе тухнӑ», тет, — кунтах тата, тачанка ҫинче ларса пыракан пӑхма патмар та тулли ҫынна курса: «А-ха, Хворостянкин таҫталла чуптарать ӗнтӗ!» — тесе хушса хурӗччӗ.

Появись она не только в Рощенской, а на улице, скажем, самого людного города, и уже ее заметят, и всякий человек, невольно провожая ее глазами, скажет: «Красный кавалерист» появился», и тут же, заметив в тачанке грузного и солидного на вид мужчину, добавит: «Эге! Хворостянкин уже куда-то скачет!»

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кун пек сӑнарлӑ ҫынсене Кубанӗн ҫӳлти тӑрӑхӗнче пурӑнакан хӗрарӑмсем хушшинче кӑна тӗл пулма пулать.

Людей такого образа можно найти только среди женщин, живущих в верховьях Кубани.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑй тӗллӗн ҫеҫ, пӗр пӗччен хӑраса пурӑнакан Кузьма Ярцев Олейникпе пит ҫывӑх туслашса кайнӑ.

Одинокий в своем страхе, Кузьма Ярцев прочно сблизился с Олейником.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Пит пысӑк ӗмӗтпе пурӑнакан ҫынччӗ!

— Великой веры человек!

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей тӳрӗ те ҫутӑ ӑслӑ, ансат та ҫирӗппӗн шут тытса пурӑнакан ҫын пулнӑ.

Андрей был человек прямого, ясного ума, простых и твердых решений.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫакӑн пек вӑхӑт та килсе ҫитнӗ: ҫӗр виҫсе пурӑнакан ватӑ Лозневой хӑй ҫав ӗмӗрхи усал йӗркене, яла хӗн кӑтартакан йӗркене тӗрекленме кӑна пулӑшнине ӑнланса илнӗ те хӑйӗн профессине курайми пулнӑ.

Наступило и такое время: живущий измерением земли Лозневой понял, что только помогает укрепляться злой системе того времени, системе, приносящей деревне несчастия, и возненавидел свою профессию.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫӗре ӗмӗртен юратса пурӑнакан мужиксем, ним тума аптӑраса, час-часах ҫав татӑксене ылханнине те курнӑ…

Видел он и как любящие земелю мужики, от безысходности, проклинали эти куски.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Колхоз председателӗн арӑмӗ Лукерья Бояркина хӑй ачипе ҫитсе ларнӑ, бомбӑсем пӑрахнӑ чух пӗтнӗ хӗрачишӗн пит хытӑ макӑрнӑ Ульяна Шутяева та, ҫамрӑк салтак арӑмӗ Паня Горюнова та кунтах-мӗн, тата ял хӗрринче, кӑнтӑр енче пурӑнакан хӑш-пӗр хӗрарӑмсем те кунта пухӑннӑ.

Здесь были Лукерья Бояркина, жена председателя колхоза, с ребенком, Ульяна Шутяева, проплакавшая все глаза после гибели дочки, молодая солдатка Паня Горюнова и еще несколько женщин со всего южного края деревни.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫакӑнта вара, каллех колхозниксене аса иле-иле, Лопуховсен хурӑнташне — упӑшкасӑр пурӑнакан Макарихӑна аса илчӗ.

И тут, перебирая в уме колхозников, невольно вспомнил о лопуховской родне — вдове Макарихе.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей ӗлӗк ҫарта служить туман иккен, ҫавӑнпа ҫар ӗҫне начартарах пӗлнӗ, анчах ӑна сӑнасах пурӑнакан Юргин чухланӑ: ҫак шухӑшлӑрах ҫӳрекен, лайӑх кӑмӑллӑ йӗкӗт, вӑхӑт ҫитсен, халлӗхе лӑпкӑн тӗлӗрекен вӑйӗпе, чӑн-чӑн салтак пек, ҫӗмӗрттерме пултармалла.

Андрей не служил раньше в армии и плохо знал военное дело, но Юргин, наблюдая за ним, лучше других видел, что этот задумчивый, добродушный парень со временем может, как настоящий солдат, тряхнуть своей, пока спокойной силой.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ку та пысӑк ҫын, хӑй йӳле янӑ ваткӑллӑ куртка тӑхӑннӑ, сӑн-пичӗ кӑшт шатраллӑрах, тахҫантанпах Ҫӗпӗрте пурӑнакан ҫын евӗрлӗскер.

Это был человек тоже крупный, в расстегнутой ватной куртке, с простым, слегка рябоватым лицом сибирского старожила.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вара ҫак ҫемье пурӑнакан вырӑна «А» саспаллипе паллӑ тума шутларӗ.

И решил пока условно обозначить место, где живет семья, буквой А.

Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.

Лотос ӗрчетмелли бассейн вӗсемшӗн тахҫанах тӑвӑр ӗнтӗ, анчах вӗсен телейне, Чжун Ми пурӑнакан ҫурт айлӑмра ларать, ҫуллахи ҫумӑр ҫуса иртет ҫеҫ, картиш тулли шыв тулать.

Им стало тесно в бассейне для лотосов, но, к счастью, дом Чжун Ми стоял в низине и после летнего дождя там набиралось много воды.

Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.

Сцена тӗтре ӑшнелле кӗнӗ пек, вилӗмсӗр таса сывлӑшсем пурӑнакан кермен евӗр курӑнать.

И, как перед приездом сюда, мне снова почудилась башня с бессмертными.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Чӑннипе каласан, тинӗс хӗрринче пурӑнакан хресченсен пичӗсем, тинӗсрен вӗрекен ҫилсене пула, пурин те ҫавӑн пек пулать.

По правде сказть, я знал, что так обычно бывает у тех, кто постоянно работает на берегу, обдуваемый морскими ветрами.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Кун хыҫҫӑн хамӑртан инҫех мар пурӑнакан тӑвансемпе пӗлӗшсем килме пуҫларӗҫ.

Потом приходили с визитами жившие поблизости родственники.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Пирӗнпе пӗрле пурӑнакан тӑвансем тухса кайнӑ та ӗнтӗ, пӳртре шӑп.

Почти вся родня, видимо, уже выехала — в доме было тихо.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Пирӗн ҫемье умӗнче эпӗ хама тӑрантармалӑх ӗҫлесе пурӑнакан ют ҫӗре каякан инҫе ҫул тӑсӑлса выртать.

Нам предстояло переехать на чужбину, где я теперь зарабатывал себе на хлеб.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Амӑшӗ шахтер лампин ҫуттипе ҫӗр айӗнчи ывӑлӗ пурӑнакан вырӑна пӑхса тухрӗ.

При свете шахтерской лампочки она оглядывала подземную обитель сынишки.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Парӑнман ҫӗр ӑшӗнче хуҫа пулса пурӑнакан ӑнланмалла мар, курӑнми кутӑнсене тарӑна пӑрахнӑ бомбӑсем те, ӑҫта кирлӗ унта лартса тултарнӑ минӑсем те, пӑчӑхтаракан газ та сиен кӳменнине кура, нимӗҫсем вӗсене тинӗс шывӗ ярса путарма шутлани паллах.

Ясно было, что гитлеровцы, увидев, что ни глубинные бомбы, ни минные завалы, ни отравляющие газы не действуют на загадочных и невидимых упрямцев, владеющих недрами непокорной земли, решили теперь утопить их в морской воде.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней