Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӗлкӗреймерӗ (тĕпĕ: ӗлкӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Иван хӑйӗн пӳлӗмне тухса та ӗлкӗреймерӗ, малти пӳлӗмрен палламан ҫын сасси: — Ковалев коллежски асессор кунта пурӑнать-и? — тесе ыйтни илтӗнсе кайрӗ.

Не успел Иван уйти в конуру свою, как послышался в передней незнакомый голос, произнесший: «Здесь ли живет коллежский асессор Ковалев?»

II // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 51–74 с.

Ашшӗ тӑкӑрлӑкран тухса ун патне ҫитнипе чӗртсе яма ӗлкӗреймерӗ.

Закурить не успел: из переулка выскочил отец, подбежал, запыхавшийся.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл йывӑҫ хыҫне тарса пытанасшӑн пулчӗ, анчах ӗлкӗреймерӗ: ӑна асӑрхаса илчӗҫ.

Хотела спрятаться за дерево, но ее уже заметили.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Инҫетре такам кӑшкӑрчӗ, хыттӑн шӑхӑрни илтӗнчӗ, Тимофей хӑй пӗччен юлнине курса та ӗлкӗреймерӗ.

Кто-то вдали крикнул, раздался резкий свист, и не успел Тимофей оглянуться, как остался один.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Шӑхӑрни те чарӑнса ӗлкӗреймерӗ, уҫланкӑн тепӗр енчен пулемет тӑрӑлтатма та пуҫларӗ.

Еще не успел оборваться свист, как по ту сторону поляны дружно застрочили пулеметы.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Упа хырӑм ҫине выртрӗ, мӑк ҫумне лӑпчӑнчӗ, анчах ӗлкӗреймерӗ: ӑна кайӑк асӑрхаса илчӗ.

Медведь пал на брюхо, вжался в мох, да уж поздно: уже заметил его задерихвост.

Кукӑркут // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 39–40 с.

Ирхине куҫӑм уҫӑлса ӗлкӗреймерӗ — ура ҫинче тӑратӑп.

Утром не успел разлепить глаза, а уже стою на ногах.

Шӑвӑҫ чуман // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 38–42 с.

Вӑл команда пама ӗлкӗреймерӗ: шеренгӑра тӳрех калаҫма чарӑнчӗҫ, хӗрлӗармеецсем хӑвӑрт винтовкисене пеме хатӗрлесе тытрӗҫ.

Он не успел подать команду: в шеренге разом смолкли разговоры, и красноармейцы взяли винтовки наизготовку.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл юмаха каласа пӗтерме те ӗлкӗреймерӗ, ачасем тикӗссӗн те лӑпкӑн сывласа выртни хӑлхине килсе кӗчӗ, Мишка, пичӗпе ун хулпуҫҫийӗ ҫумне ҫӑтах тӗршӗнсе, кравать хӗрринче ҫывӑрать.

И не успела закончить сказку, как услышала ровное мерное дыхание детишек, Мишатка лежал с краю, плотно прижавшись лицом к ее плечу.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кунта вара эпир пурсӑмӑр та Гаврила Игнатьевича вӑрманта епле тӗл пулни ҫинчен пӗр-пӗрне пӳле-пӳле калама тытӑнтӑмӑр, ӑна эпир малтан диверсант пуль тесе шутларӑмӑр, вӑл пире пула поезда ӗлкӗреймерӗ, ун пӳлӗмне эпӗ епле кӗнине — пӗтӗмпех каласа кӑтартрӑм.

Тут мы все наперебой принялись рассказывать о том, как встретили Гаврилу Игнатьевича в лесу, как приняли его за диверсанта, и как он опоздал по нашей вине на поезд, и как я залез к нему в окно…

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Анчах тинех ӗлкӗреймерӗ: ачасем планерсем янӑ ҫӗре пырса ҫитрӗҫ.

Но было поздно: ребята уже подошли к планёрному старту.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Анчах, кӑранташне сылтӑм урин пӳрнисемпе лайӑххӑн та тытса ӗлкӗреймерӗ, ҫӗнӗрен ӳкерчӗ.

Но, едва ухватив пальцами правой ноги карандаш, тут же уронил его.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

«Кирлӗ мар!» — хыттӑн талпӑнса туртӑнчӗ Сергей, анчах каласа ӗлкӗреймерӗ.

«Не хочу!» — рванулся Сергей и не успел сказать.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

…Таня ҫитсе ӗлкӗреймерӗ.

…Таня опоздала.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Пӑрахут сирени хулӑннӑн мӗкӗрсе янӑ сасӑ шӑпланса ҫитме те ӗлкӗреймерӗ, тилӗ тирӗнчен ҫӗлетнӗ мулаххайлӑ ҫамрӑк калмӑк, тинӗсе сиксе, пӑрахут хыҫӗнчен шӑмпӑлтатса ишсе кайрӗ.

Не успел еще утихнуть короткий басовитый рев пароходной сирены, как молодой калмык в лисьем треухе прыгнул в воду, поплыл вслед за пароходом.

XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Прохор ахлатса илме те ӗлкӗреймерӗ — вӑл, хӗҫпе чалӑшшӑн сулса ярса, кӑкшӑм мӑйне чӗрӗк пайӗ таран касса татрӗ, ҫавӑнтах хыттӑн кӑна: «Тытӑр, тавай савӑтсене!» — тесе кӑшкӑрчӗ.

Прохор не успел ахнуть, как он, косо замахнувшись, срезал шашкой горло кувшина на четверть, громко крикнул: «Подставляй посуду!»

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫакна Ильинична Мишатка ҫийӗнчи кӗпене курсах пӗлчӗ: ҫурса пӑрахнӑ кӗпе ҫаннине — Ильинична ӑна ирхине чиксе туртма ӗлкӗреймерӗ — ҫӗвви палӑрмалла мар типтерлӗ ҫӗлесе хунӑ, кӗпе ҫухи ҫумӗнче вӗр-ҫӗнӗ тӳме чӑлт-шуррӑн ҫуталса тӑрать.

Ильинична узнала об этом, глянув на Мишаткину рубашонку; разорванный рукав, который она не удосужилась утром зашить, был искусно прострочен, а на воротнике белела перламутром новенькая пуговица.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сотньӑна йышӑнса ҫынсемпе паллашма та ӗлкӗреймерӗ — ӑна ирех полк командирӗ патне чӗнтерчӗҫ.

Не успел принять сотню и как следует ознакомиться с людьми — вызвали к командиру полка, было раннее утро.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл ҫенӗке кӗрсе те ӗлкӗреймерӗ — таҫта аякра, сӑрт хыҫӗнче, тупӑсем кӗрӗслетсе кайрӗҫ те, Дон ҫийӗн, тупӑ сассисемпе ӑмӑртнӑ пекех, Вёшкинчи икӗ чиркӳ чанӗсем савӑнӑҫлӑн чӑнкӑлтатма тапратрӗҫ.

Не успела она войти в сенцы, как где-то далеко за горою раскатисто и глухо загремели орудийные выстрелы и, точно перекликаясь с ними, поплыл над Доном радостный колокольный трезвон двух вешенских церквей.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хыҫалта пыраканни пӳрт кӗтессинелле пӑрӑнса та ӗлкӗреймерӗ — Дон леш енчен винтовкӑсемпе кӗрӗслеттерме тытӑнчӗҫ.

Не успел последний из них свернуть за угол — из-за Дона защелкали винтовочные выстрелы.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней