Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

юнпа (тĕпĕ: юн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Пӑх: турӑ кӗнекинчи саспаллисем юнпа тулчӗҫ.

— Гляди: святые буквы в книге налились кровью.

XV // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пан Данило тайкаланса илчӗ; козак сӑхманӗн сулахай ҫанни юнпа хӗрелчӗ.

Пошатнулся пан Данило; алая кровь выкрасила левый рукав козацкого жупана.

III // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

— Илтнӗччӗ-ха эп, сирӗннисем юнпа алӑ пусаҫҫӗ тенине; чим-ха, кӗсьерен пӑта кӑларам!»

— У вас, я слышал, расписываются кровью; постой же, я достану в кармане гвоздь! —

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӗҫӗмсӗр ҫапӑҫӑва пула салтаксем пурте халтан кайнӑ, хӑранине пула тискерленнӗ; вӗсем таса мар, салхуллӑ, тар шӑрши, ҫӗр шӑрши тата юнпа тӗрле ҫӗрӗк шӑрши ҫапнӑскерсем, хӑйсен тӗттӗм шӑтӑкӗсенче шукаласа ҫӳреҫҫӗ, хӑйсем мӗн тунине ӑнланмасӑр, хӑнӑхнине пула ҫеҫ темскер аппаланаҫҫӗ, кашни секундрах хӑйсен пуҫӗ тӑрринче кӗрлеме, кӗмсӗртетме пуҫласса кӗтсе, сехӗрленсех таврари шӑплӑха итлеҫҫӗ…

Все солдаты обессилели от бесконечных боев, одичали от страха; грязные, унылые, пропахшие потом, землей, кровью и разной гнилью, ползают они по своим темным норам, что-то делают по привычке, не понимая существа дела, и с ужасом прислушиваются к тишине, каждую секунду ожидая гула и грохота над собой…

XXI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫапӑҫу пуҫланнӑранпа вун-пилӗк минут та иртмерӗ пулӗ, хире вара ҫӗршер виле выртса юлчӗ, юр юнпа хӗрелчӗ…

Прошло не больше пятнадцати минут после начала боя, а поле было завалено сотнями трупов и залито кровью…

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кунта, Мускав патӗнче, — вуларӗ вӑл салтаксене вуласа пама хӑнӑхнӑ янӑравлӑ сассипе, — нимӗҫ оккупанчӗсене аркатса тӑкма пуҫламалла. Ан тив кунта, Мускав патӗнче, пуҫлантӑр хурахла Гитлерӑн фашисчӗсене унӑн мӗнпур преступленишӗн юнпа тавӑрасси!»

Здесь, под Москвой, — читал он сильным голосом, как привык читать солдатам, — надо положить начало разгрома немецких оккупантов. Пусть здесь, под Москвой, начнется кровавая расплата разбойничьего гитлеровского фашизма за все его преступления!»

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вилнӗ ама пӑши ҫӑра чӑрӑшсем хушшинче выртать, вӑл мӑйне ҫӗҫӗ айне хунӑ пек, пуҫне каҫӑртса сулахай аякки ҫинче выртать, сылтӑм аякки вара пӗтӗмпех юнпа вараланнӑ.

Мертвая лосиха лежала в густом еловом лесу, лежала на левом боку, откинув голову так, словно подставляя горло под нож, а весь правый бок ее был в крови.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Эпир юнпа тӳлетпӗр!

Мы отвечаем кровью!

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кунта вӗсем, мур илесшӗсем, суккӑр кушак ҫурисем пек ларнӑ, эпир халь акӑ танксемпе тата юнпа тӳлетпӗр!

Они сидели здесь, черт их побери, как слепые котята, а мы теперь отвечай танками, кровью!

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Шуйттанӗсем килте лараҫҫӗ, эпӗ анчах ҫапкаланса ҫӳретӗп, — ҫивӗччӗн ответлерӗ Евсей, вара унӑн куҫӗсем юнпа хӗрелчӗҫ, хальчченхи пек йӑлтӑртатмарӗҫ.

— Черти-то сидят дома, а я мотаюсь, — желчно ответил Евсей, и глаза его налились кровью и уже не блестели, как бывало прежде.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Артамашов сасси такам мӑйран пӑвнӑ пек хӑрӑлтатрӗ, чышкисем юнпа тулса, хӑйсемех чӑмӑртанчӗҫ.

Голос Артамашова прерывался хрипотой, точно кто сдавливал горло, а кулаки сами сжимались и наливались кровью.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ҫук, эсӗ кала-ха мана, тырра ватма кам ирӗк пачӗ-ха сана? — хӑйӗннех печӗ Артамашов, хӑйӗн усал та юнпа хӗрелнӗ куҫӗсемпе Евсей ҫине пӑхса.

— Нет, ты скажи мне: кто тебе позволил учинять потраву хлеба? — стоял на своем Артамашов, косясь на Евсея злыми, налитыми кровью глазами.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Шутлатӑп вара эпӗ сирӗн ҫинчен, юлташ Травкин лейтенант, тата хамӑр взводри юлташсем ҫинчен, хамӑрӑн боевой ӗҫсене аса илетӗп, пуринчен ытла — эсир асап курнине тата эсир пирӗн аслӑ тӑван ҫӗршывшӑн мӗнле ҫапӑҫнине аса илетӗп те, чӗре юнпа капланса ларать.

И думаю я про вас, товарищ лейтенант Травкин, и про товарищей моих в моем взводе, вспоминаю наши боевые дела, а главное — мучения ваши и как вы бьетесь за нашу великую родину, и сердце обливается кровью.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Чи малтан ман куҫа унӑн тенкел ҫинче выртакан ҫутӑ кӑвак платйи, йӑлтах юнпа вараланса пӗтнӗскер, курӑнса кайрӗ.

Первое, что бросилось мне в глаза, было ее светло-серое платье на стуле, все черное от крови.

XXVIII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Юлашкинчен вӑрҫӑ ӑна та, Ерофей Кузьмича, ним хӗрхенмесӗр хӑйӗн юнпа вӗресе тӑракан авӑрне ҫавӑрса кӗртрӗ…

Наконец и его, Ерофея Кузьмича, война безжалостно потянула в свой кровавый омут…

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пичӗ те, тумтирӗ те йӑлтах юнпа ҫӑрӑлнӑ пылчӑкпа вараланса пӗтнӗ.

Лицо и одежда раненого были заляпаны кровавой грязью.

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Осип Михайлович юнпа вараланса пӗтнӗ кӑвак мӑйӑхӗсене ҫӳлелле ҫӗклентерчӗ, халӑх хушшинче Макарихӑна куҫӗпе шырарӗ, вӑл халӑх хускалнӑ вырӑнта тӑнине курчӗ те аллине ҫӳлелле ҫӗклерӗ, — ҫанӑ ҫӗтӗкӗсем вара алли тӑрӑх хулпуҫҫийӗ ҫинех шуса анчӗҫ.

Осип Михайлович поднял забрызганные кровью седые усы, поискал глазами в толпе Макариху, увидел ее в том месте, где колыхалась толпа, и вскинул руку так, что лохмотья сползли по ней до плеча.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Юнпа ҫӑвӑнӗҫ!

Кровью умываться будут!

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сулахай йӗм пӗҫҫийӗ ҫурӑк, вӑл ӑна чӗркуҫҫирен ҫӳлелле пӗтӗрсе, ҫыхса лартнӑ, хытканрах ури хырӑмне юнпа тӗрленсе пӗтнӗ пир татӑкӗпе чӗркесе ҫыхкаланӑ.

На левой ноге штанина была разорвана и закручена выше колена, а вокруг худой икры торопливо обмотана холщовая тряпица, испятнанная кровью.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Волошин сӑмси ҫине лартса янӑ куҫлӑхне туртса антарчӗ те, куҫӗсем вара унӑн, тӑмананни пек пысӑкскерсем, юнпа тата ҫилӗпе тулса, нимӗҫ ҫине пӑхрӗҫ.

Волошин сорвал с носа очки, и глаза его, большие, как у филина, глянули на немца, наливаясь кровью и злобой.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней