Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шутламан (тĕпĕ: шутла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шутламан та калама.

— И не думал говорить.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Хӑй ун умӗнче пуҫ таясшӑн мар, хӑйӗн аллине тусла тӑсса парасшӑн пулнине туйрӗ вӑл, анчах пӗлеймерӗ: Инсаров пек ҫынсем, «геройсем», ҫавнашкал пуласса шутламан вӑл.

Она чувствовала, что ей не преклониться перед ним хотелось, а подать ему дружески руку, и она недоумевала: не такими воображала она себе людей, подобных Инсарову, «героев».

XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпӗ сиртен ютшӑнма шутламан.

Я и не думала чуждаться вас.

IX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Эпӗ сире кунтан хӑваласа яма шутламан.

— Я не думала отсылать вас отсюда.

IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Анчах сана тӗл пуласса шутламан вара…

А то, что тебя увижу — не ждал…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хӗрачан ашшӗ-амӑшӗ ҫапах та шӑпланма шутламан.

А родители девчонки не молчали.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Анчах пире кунтах, Лежайскра, парасса шутламан.

Но не думали, что они ждут нас здесь, в Лежайске.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Акӑ мӗн тата, эпӗ хама хам вӗлересси ҫинчен шутламан та вӗт! — тесе ячӗ Гленарван.

— О, я и не думал о самоубийстве! — воскликнул Гленарван.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Апат-ҫимӗҫ ҫителӗксӗр пулсан та туземецсем пӗр уйӑх ытлашшипех тытӑнса тӑнӑ, вӗсем парӑнма шутламан, юлашкинчен вара хӗстерсе килнисен фронтне ҫӗмӗрсе пырса кӗмелле мар шурлӑхлӑ вырӑнсене тухса тарнӑ.

Несмотря на недостаток пищи и воды, туземцы больше месяца выдерживали осаду, отказываясь сдаться, и в конце концов, прорвав фронт осаждающих, ушли в неприступные болота.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Нуша патне ҫитсе тӑмасӑр ҫав кӗмсӗркке морякпа калаҫма шутламан вӑл.

Он взял за правило без крайней нужды не разговаривать с грубым моряком.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Колонин юрисчӗсем Австралинчи туземецсене ҫын вырӑнне шутламан, ҫавӑнпа та вӗсене вӗлерни усал ӗҫ туни пулмасть тесе кӑтартса пама тӑрӑшнӑ.

Юристы колонии стремились доказать, что австралийские туземцы не люди, и потому убийство их не является преступлением.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Павел хӑйӗн юратӑвӗ ҫине пит сыхланса, хӑрасах пӑхнӑ, вӑл Тоньӑна, сӑмахран, чул касаканӑн хӗрне Галинӑна шутланӑ пек хӑйӗн тесе, ҫывӑх тесе шутламан, ун ҫине вӑл шанчӑксӑртарах пӑхнӑ, ҫав вӗреннӗ илемлӗ Хӗр ун ҫине, ҫӗтӗк-ҫурӑк кочегар ҫине, кӑшт ҫеҫ куларах, мӑнкӑмӑллӑрах пӑхас пулсан, вӑл ӑна кирек хӑҫан та сиввӗн тавӑрса калама хатӗр пулнӑ.

К своему чувству подходил Павел с осторожностью и опаской, он не считал Тоню, как дочь каменотеса Галину, своей, простой, понятной и недоверчиво относился к Тоне, готовый дать резкий отпор всякой насмешке и пренебрежению к нему, кочегару, со стороны этой красивой и образованной девушки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Шутламан та ҫа купа шӑтӑкӗнче интереслӗ хӗрарӑм пулма пултарасса.

Вот уж не думал в этой дыре встретить такую интересную женщину!

Саккӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Шутламан ҫакнашкал папаус…

Мы ведь и не думали, что к папуасам…

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Кунсӑр пуҫне, аттене эпӗ нихҫан та ухмах тесе те, пӗтнӗ тесе те шутламан.

Кроме того, никогда не считал я отца за дурака и за пропащего.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Ку мана ун чухне тӗлӗнтерчӗ, мӗншӗн тесен эпӗ суккӑр ҫын пулман, ун пурнӑҫӗ пӗтнӗ тесе нихӑҫан та шутламан.

И это меня тогда удивило, потому что я был не слепой и никогда не думал, что жизнь уже прошла.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Тӗрмесенче те, сӑртсем ҫинче те, тӳрем хирсенче те вӑл кун ҫинчен пачах та шутламан.

Ни в тюрьмах, ни на холмах, ни на равнинах он об этом совсем не думал.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

— Эп шутламан, эсир кунта… мӗншӗн юрланине пӗлмен.

— Но я не думал, я не знал, зачем вы тут… поете?

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Ҫапла пулсан та, апла тумастӑп тесе старике кӳрентерме шутламан вӑл.

Но рассердить старика отказом он не решился.

IV // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 141–146 с.

Ҫук ҫав! хулпуҫҫийӗсене йӗрӗнчӗклӗн хутлатакан, мужиксемпе калаҫма пӗлекен Базаров (Павел Петровичпа тавлашнӑ чухне ҫапла мухтанатчӗ вӑл), ҫак хӑйне хӑй шанса тӑракан Базаров вӗсен куҫӗ умӗнче ҫапах та хӑй темӗнле пакӑлти мыскараҫӑ пек пулма пултарни ҫинчен шутламан та…

Увы! презрительно пожимавший плечом, умевший говорить с мужиками Базаров (как хвалился он в споре с Павлом Петровичем), этот самоуверенный Базаров и не подозревал, что он в их глазах был все-таки чем-то вроде шута горохового…

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней