Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

утаҫҫӗ (тĕпĕ: ут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Апла пулин те, тӑкӑрлӑкра ура сассисем илтӗнеҫҫӗ, курӑка таптаса, ҫӗре такӑрласа, ҫынсем утаҫҫӗ.

Однако слышны уже у переулка шаги, они топчут траву, они стучат по земле.

IV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Унпа юнашар Филькӑпа ашше утаҫҫӗ, чи кайра — пӑлан.

А рядом с ней шел Филька со своим отцом, и самым последним — олень.

II // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Том хӑлхине хушӑк тӗлне тытса итлерӗ, — чылайччен итлесе тӑчӗ вӑл, тулта ҫаплах утаҫҫӗ, анчах юлашкинчен вӑл пире чавсипе тӗртрӗ те, эпир сарайран хӑвӑрт тухрӑмӑр; сывламасӑр, пӗшкӗнсе, пӗр сас кӑлармасӑр, индеецсем пек умлӑн-хыҫлӑн хӳме патнелле йӑпшӑнса пытӑмӑр, унта чиперех ҫитрӗмӗр, Джимпа иксӗмӗр хӳме урлӑ та йӗркеллех каҫрӑмӑр.

Том приложил ухо к щели и стал слушать — слушал, слушал, а кругом все время шаги, но в конце концов он нас толкнул, мы выскочили из сарая, нагнулись пониже и, затаив дыхание, совсем бесшумно стали красться к забору, один за другим, вереницей, как индейцы; добрались до забора благополучно, и мы с Джимом перелезли.

Хӗрӗхмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Тап-тап-тап… кусем вилнӗ ҫынсем утаҫҫӗ… тап-тап-тап… кусем ман пата килеҫҫӗ, анчах эпӗ вӗсемпе каймастӑп.

— Топ-топ-топ — это мертвецы… топ-топ-топ… они за мной идут, только я-то с ними не пойду…

Улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Малта Елена тата Зойӑпа Инсаров пыраҫҫӗ; кӑмӑлӗ тулнӑ Анна Васильевнӑпа Увар Иванович алла-аллӑн тытӑнса утаҫҫӗ: Увар Иванович хашкать, ҫӗнӗ улӑм шлепки унӑн ҫамкине касса ыраттарать, урисем атӑ тӑхӑннипе пӗҫерсе тӑраҫҫӗ, апла пулсан та, вӑл хавас; Шубинпа Берсенев хыҫалта пыраҫҫӗ.

Впереди шли Елена и Зоя с Инсаровым; за ними, с выражением полного счастия на лице, выступала Анна Васильевна под руку с Уваром Ивановичем; он пыхтел и переваливался, новая соломенная шляпа резала ему лоб, и ноги горели в сапогах, но и ему было хорошо; Шубин и Берсенев замыкали шествие.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Мӑнаҫлӑн утаҫҫӗ хӑйсем.

 Они величественно шли по мостовой.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кунта вара халӑхӗ те сахалах мар — утаҫҫӗ, утаҫҫӗ… ӑҫта каяҫҫӗ — паллӑ мар.

Шли по улицам люди — взрослые и дети.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ялпа юнашар иртекен мӑн ҫулпа тыткӑна лекнӗ нимӗҫсен колоннисем хуралсӑр-мӗнсӗр тенӗ пек пирӗн тылалла утаҫҫӗ.

С дороги — она шла рядом с деревней — пленные немцы, которые топали и топали стройными колоннами почти без охраны в тыл наших войск.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Уҫӑ бортлӑ машина хыҫҫӑн ҫар оркестрӗ пырать, оркестр хыҫҫӑн пирӗн командирсем тата поляксен офицерӗсемпе штатски ҫынсем утаҫҫӗ пулин те, поляка мар иккен, урӑххине пытараҫҫӗ.

Хоронили не поляка, хотя за полуторкой с открытыми бортами, вслед за военным оркестром шли рядом с нашими командирами польские офицеры и многие поляки в штатском.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӗсем те утаҫҫӗ

И они идут…

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Утаҫҫӗ майӗпен, пуҫӗсене чиксе…

Шли потихоьнку, опустив голову.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӗҫне-хӗрне тухма ҫук сӑртсем хушшипе вӗсем ҫулсӑрах утаҫҫӗ.

Они шли без дороги, среди лабиринта гор и холмов.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пурӑнасшӑн ҫунакан ҫынсем хулан урамӗсем тӑрӑх хыпаланса утаҫҫӗ.

Озабоченные люди торопливо шагали по улицам городка.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Выльӑхсем ҫулпа канлӗн утаҫҫӗ, ӗҫес-ҫиес килсен — пурте ҫаран ҫинче, каҫ пулсан ҫывӑраҫҫӗ, кӑнтӑрла чӗнсессӗнех пӗр ҫӗре пуҫтарӑнаҫҫӗ, вара каллех ҫул ҫине тухаҫҫӗ.

Животные спокойно шли по дороге, утоляя жажду и голод на пастбищах, ночью спали, днём послушно собирались по зову и снова выступали в путь.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсен хыҫҫӑн йӗртсе пыракансен командипе полки-полкипе сурӑхсем утаҫҫӗ.

За ними следовали полки баранов под командой двадцати проводников.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пеонсем, хӑйсен яланхи йӑлипе, ҫуран утаҫҫӗ.

Пеоны, по своему обыкновению, шли пешком.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсен ҫара урисем сасӑсӑр утаҫҫӗ.

Шорох босых ног был тих.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хӳрере — мобилизациленӗ салтаксем, нимӗн йӗркесӗр купаланса, урисене пӑтраштарса, пӗр-пӗрин ҫине пыра-пыра тӑрӑнса утаҫҫӗ.

В хвосте шли мобилизованные, шли недружной массой, сбиваясь с шага, натыкаясь друг на друга.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӗсем станцирен хулана ҫитичченех вӗҫсӗр лента пек тӑсӑлса килеҫҫӗ, сыхланса, хирӗҫ тӑракан пулсан, халех ҫапӑҫма хатӗрленсе утаҫҫӗ, анчах хирӗҫ тӑма халлӗхе никам хатӗрленмест-ха.

И шли они от станции к городу беспрерывной лентой, шли настороженно, готовые каждую минуту к отпору, хотя отпора давать им никто и не собирался.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Нимӗҫсем, тӗксӗм симӗс мундирӗсемпе, винтовкисене умӗсене тытса, шоссен икӗ айккипе карталанса пырса утаҫҫӗ.

А немцы шли цепочкой по обеим сторонам, оставляя шоссе свободным, в темно-зеленых мундирах с винтовками наперевес.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней