Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

каламалла (тĕпĕ: кала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шӑнкӑравланӑ чухне яланах малтан ху ятна каламалла, кайран сӑпайлӑн: «Каҫарӑр, эпӗ кампа калаҫатӑп?» е «Каҫарӑр та, телефон патӗнче кам-ши?».

Прежде всего называют свое имя и затем спрашивают, кто говорит, но и это делается в вежливой форме: «простите, с кем я разговариваю?» или «извините, кто у телефона?»

Ӗҫри телефон // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑй ӗҫлекен учреждени ячӗпе шӑнкӑравлать пулсан, учреждени ятне каламалла.

Если он звонит от имени своего учреждения, то называет его.

Ӗҫри телефон // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ӗҫре чухне, телефон шӑнкӑртатсан, учреждени ятне каламалла: «апат-ҫимӗҫ магазинӗ», «гастроном» е «Ҫав-ҫав министерствӑн бухгалтерийӗ, Шахов итлет».

Находясь на работе, следует назвать учреждение, например, «продовольственный магазин», «гастроном» или «бухгалтерия такого-то министерства, слушает Шахов».

Ӗҫри телефон // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сире тӗрӗс мар ӑнланчӗҫ пулсан, ӗҫлекен ҫын айӑплӑ маррине туйса, хӑвӑн ыйтӑвна лӑпкӑн тепӗр хут каламалла.

Если приходится повторить свою просьбу, нужно это делать спокойно, не нервничая, считаясь с тем, что не всегда виновен работник учреждения.

Учрежденире // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Килен-каянсем учрежденире ӗҫлекенсемпе хӑйсене кӑмӑллӑ тытмалла, хӑйсен ыйтӑвӗсене кӗскен те уҫҫӑн каламалла.

Посетители со своей стороны должны быть с сотрудниками учреждений вежливыми и свои просьбы выражать ясно и кратко.

Учрежденире // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Паллаштаракан ҫын хушамачӗ ҫав тери сарӑлнӑ хушамат пулсан ҫеҫ ята каламалла.

Это можно сделать лишь для ясности — если у представляемого очень распространенная фамилия.

Мӗнле паллашасси тата паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫемьере камӑн та пулин урӑх хушамат пулсан, паллаштарнӑ чухне ун ҫинчен каламалла.

Если у члена семьи другая фамилия, то называют и ее.

Мӗнле паллашасси тата паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Арҫынпа хӗрарӑма паллаштарнӑ чухне малтан арҫын ятне, кайран хӗрарӑм ятне, малтан пӑхӑнса тӑраканнин, унтан пуҫлӑх ятне каламалла.

Сначала имя мужчины, затем женщины, сначала имя подчиненного, затем начальника.

Мӗнле паллашасси тата паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Калаҫура пӗр пек интерессем, пӗлӗшсем палӑраҫҫӗ пулсан, ун чухне вара хӑвӑр кам иккенне каламалла.

Нужно представиться в том случае, если в разговоре будут упомянуты общие знакомые, определятся общие интересы и т. д.

Мӗнле паллашасси тата паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ӗҫ вӑхӑтӗнче мӗнле те пулин сӑлтавпа урӑх учрежденинче пулма е хушнӑ ӗҫе тума тӳр килсен, хӑвӑра янӑ учреждени ятне анчах каламалла, хӑвӑр хушамата каламасан та юрать.

В служебное время, при выполнении своих обязанностей, представляются от имени своего учреждения, поэтому всегда называть себя не обязательно и не нужно.

Мӗнле паллашасси тата паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Салам сӑмахӗсене уҫҫӑн та палӑртуллӑн каламалла.

Приветствие нужно выговаривать четко, ясно.

4. Саламласси, ҫынна ҫынпа паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Анчах йӑнӑша асӑрхаканни, хӑй тӗрӗсне пӗлекенни, вӗрентсе каламалла мар.

Но тот, кто заметил ошибку и уверен в своей правоте, не должен говорить поучительным тоном.

3. Калаҫу культури // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Калас текен сӑмахсем ҫынна хӗтӗртсе яма пултарассине сиссен, чӗлхе ҫине килнӗ сӑмаха та каламалла мар.

Бывает, что приходится промолчать, когда чувствуешь, что слова могут разжечь страсти.

3. Калаҫу культури // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сӑмахран, камӑн та пулин сӑмса тутри ӳкни ҫинчен тутӑр хуҫине каламалла; эсир ют ҫыннӑн сӑмса тутрине тытсан, сире мӗнле те пулин чир ерме пултарать, е ху ертме пултаратӑн.

Например, вместо того, чтобы поднять оброненный носовой платок, обращают на это внимание владельца: дотронувшись до чужого платка можно заразиться какой-нибудь болезнью или перенести ее на платок своей рукой.

Ҫын хӑйне халӗ тата ӗлӗк мӗнле тытни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Тем каламалла ӗнтӗ ӑна хирӗҫ?

Что же ей ответить?

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Замятин юлташ, ку тамӑк машини ҫинчен никама та пӗр сӑмах та каламалла мар.

Товарищ Замятин, никому ни слова об адской машине.

20. Шпиона тытни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Вӗсемшӗн пулсан — Ҫинҫе хаваслӑрах ирттӗр: ушкӑн-ушкӑнӑн карталанса тӑрса, сӑвӑ та каламалла, ут та ямалла, кӗрешнине те курмалла.

Для них лишь бы веселье: соберутся группами и ну читать стихи, на конях соревноваться, силами друг с другом меряться!

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анчах Тойво чысӗшӗн кунта ҫакна каламалла: ҫакӑ унӑн юлашки хут отрядран пӗр вӑхӑт ытларах кая юлни пулчӗ.

Но к чести Тойво надо сказать, что это было последнее его отставание больше, чем на час.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Чипи мар, кайӑксем — ака мӗнле каламалла.

Какой же это петушок, надо говорить: птички.

III // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫакна каламалла: Симурдена ҫав ачан ашшӗ пулма йывӑрах пулман.

Нужно заметить еще, что заменить ребенку отца Симурдэну было не очень сложно.

III. Ача пӑхса ӳстерекен // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней