Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Мишка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну? — терӗ Мишка.

— Ну? — сказал Мишка.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Курӑсӑрччӗ эсир тӑваттӑмӗш звено звеньевойне Мишка Авдотина!

Посмотрели бы вы на звеньевого четвертого звена Мишку Авдотьина!

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Ҫук, Мишка, ҫирӗммӗн те пурччӗ-тӗр!

Нет, Мишка, человек двадцать!

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Дуняшка Мишка Кошевоя — хӑй пӗтӗм хӗр чунӗпе парӑнса юратакан пӗртен-пӗр савнине — хӑҫан та пулин качча тухас шанчӑксӑр хӑварнӑшӑн ашшӗ-амӑшне ҫилленчӗ; Наталья Григорий каллех Аксиньйӑпа сыпӑҫса кайнӑшӑн шӑппӑн, пӗтӗм чӗререн, яланхилле вӑрттӑн кулянчӗ.

Дуняшка злилась на родителей за то, что те лишили ее надежды когда-нибудь выйти замуж за Мишку Кошевого — единственного, кого она любила со всей беззаветной девичьей страстью; Наталья молча и глубоко, с присущей ей скрытностью переживала новый отход Григория к Аксинье.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишка амӑшӗпе ачисем хутортах иккенне пӗлчӗ те Силантие ыттисем сисиччен куҫ хӗссе илчӗ.

И, узнав, что дома осталась Мишкина мать с детьми, коротко и незаметно для других подмигнул Силантию.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сӑмах май тенӗ пек ҫеҫ вӑл Мишка Кошевой килӗнче кам пурри-ҫукки ҫинчен ыйтрӗ.

Будто мимоходом спросил, остался ли в хуторе кто из семейства Мишки Кошевого.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишка Кошевой килсе тивертсе янӑ.

Мишка Кошевой сжег.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тульккӗш акӑ мӗн калатӑп сана: паянхи кунран пуҫласа Мишка Кошевой ҫинчен шухӑшлама та маннӑ пул.

Только вот что я тебе скажу: о Мишке Кошевом с нонешного дня и думать позабудь.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишка мана пӗрре ҫеҫ хӗнерӗ, ытти чух унпа лайӑх вылярӑмӑр, — пӑшӑлтатса хуравларӗ те хӗрача пичӗпе амӑшӗн ҫумне ҫӑтах тӗршӗнсе лӑпчӑнчӗ.

Мишка толечко раз меня побил, а то мы с ним хорошо игрались, — шепотом отвечала девочка и крепко прижималась лицом к материнским коленям.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишка Донец леш енне тарса кайнӑ Моховпа Атепин-Цаца купцасен, Виссарион пуппа таса атте Панкратийӑн тата тепӗр виҫӗ ҫӗрме пуян казакӑн килӗсене черечӗпе вут тивертрӗ те унтан тин хутортан кайма тапранчӗ.

Мишка зажег подряд семь домов, принадлежавших отступившим за Донец купцам Мохову и Атепину-Цаце, попу Виссариону, благочинному отцу Панкратию и еще трем зажиточным казакам, и только тогда тронулся из хутора.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗн илсе каятӑн, инке? — интересленчӗ Мишка.

— Чего это ты тянешь, тетка? — поинтересовался Мишка.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка, лаши ҫине утланса, хутор площачӗ еннелле вӗҫтерчӗ.

Мишка сел на коня, поехал к хуторскому плацу.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка пит-куҫне шӑмарчӗ, куҫ харшисен хушши ӳпреммӗн хутланса пӗрӗнчӗ.

Мишка нахмурился, упрямая складка легла у него промеж бровей.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка кӑкӑрӗ ҫинчи сехет вӑчӑрине тӳрлетсе куҫӗпе ҫӗрелле пӑхрӗ.

— Мишка поправил на груди часовую цепку, потупился.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка сасси чӗтренсе тухрӗ, ҫилӗ килнипе ҫирӗпленчӗ.

Голос Мишки дрогнул, окреп в злобе.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка йӗнер ҫинчен анса сарай патне пычӗ.

Мишка спешился, подошел к сараю.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка ура ҫине сиксе тӑчӗ; шинельне йӗнерӗн хыҫалти пӗкечи ҫумне ҫыхса хучӗ те утне укӑлча картинчех ҫӑл шывӗпе шӑварчӗ, унтан йӗнерлерӗ, тӑкӑрлӑкалла кӗрсе кайрӗ.

Мишка встал, увязал в торока шинель, напоил коня тут же в леваде колодезной водой, потом оседлал, выехал на проулок.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка картлашка патӗнче тӑсӑлса выртакан старик патӗнчен йӗрӗнчӗклӗн пӑрӑнса иртрӗ, крыльца ҫине чупса хӑпарчӗ.

Мишка брезгливо обошел протянувшегося возле сходцев старика, взбежал на крыльцо.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка васкаса карабинне хывма пуҫларӗ…

Мишка торопливо начал снимать карабин…

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ну, ман кунта санпа сӳпӗлтетсе тӑма вӑхӑт ҫук! — сиввӗн каласа хучӗ тилӗрсе кайнӑ Мишка.

— Ну, мне тут с тобой свататься некогда! — с холодным бешенством сказал Мишка.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней