Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чӑрманса (тĕпĕ: чӑрман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну, ним те мар, мистер Стумп, апла пулсан кун пирки чӑрманса ан хӑтланӑр.

— Ну ничего, мистер Стумп, тогда не беспокойтесь насчет этого, — наконец сказала она.

XI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ҫамрӑк ҫын, эсир тархасшӑн чӑрманса ан хӑтланӑр, пустуй вӑхӑт ирттерсе те тӑмалла мар.

— Молодой человек, пожалуйста, не беспокойтесь — не стоит напрасно тратить время.

VII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ: «Пӗтрӗ иккен ман йытӑ», — терӗм те малалла чупрӑм — манӑн унпа чӑрманса тӑма вӑхӑт ҫукчӗ.

Я подумал: пропала собака; но мне теперь не до него было, я ломился дальше.

Булькӑпа хир сысни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ваҫилей кунта урӑх чӑрманса тӑмарӗ, страшниксен кантурне ҫитме васкарӗ.

Васьлей не стал больше задерживаться — поспешил в контору стражников.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Старӑстӑ хӑй лашине ларса янӑ пулӗччӗ-ши, тепре каласан, аплах чӑрманса вӑхат ирттермесен те юрӗ-ха.

Ну да бог с ней — еще неизвестно, дал бы ее ему староста или нет.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чӑрманса тӑрас марччӗ эппин.

— Да задерживаться нет смысла.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар хӑй те хывӑнчӗ, текех чӑрманса тӑмасӑр, алӑк патӗнчи кӗтесре, улахрах ҫӗрте, вырӑн йышӑнчӗ.

Тухтар тоже разделся и, не мешкая, направился к свободному столику в углу, возле двери.

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ху васкамалла тетӗн, чӑрманса вӑхӑт ирттерер мар, ами.

— Ты же сказал — торопиться надо.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫапла чӑрманса пайтах вӑхӑт иртрӗ, ҫутӑлса та кайрӗ, кӗпер енне пӑхса илчӗ-илчех.

Провозился с окном довольно долго, на улице уже совсем рассвело, и он разглядел-таки мост.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Кунта тек чӑрманса тӑрар мар.

— Здесь оставаться дольше нельзя.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Текех сехетпе чӑрманса тӑмалла пулмарӗ.

Больше заниматься часами не пришлось.

17. Сехет чеелӗхӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Элентей, пӗр чӑрманса тӑмасӑр, ашшӗ кӗсйинчен сӑтӑрӑлса пӗтнӗ сарӑ енчӗк туртса кӑларчӗ, пур пек укҫине шутласа, енчӗкне тӗпелти сӗтел ҫине ҫиллессӗн ҫӗклесе ҫапрӗ: ҫыхман енчӗкри укҫа, пӑхӑр авӑрлӑ ҫӗҫӗ тӗлне лексе, саланса кайрӗ.

А Элендей деловито сунул руку в карман отцовских шаровар и извлек оттуда потертый кожаный мешочек-ендек, вытряхнул содержимое на стол и, быстро пересчитав, сердито хватил пустым кошельком о столешницу.

Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Паллах ӗнтӗ, Америкӑна каякан ҫынсен, тӗрӗссипе каласан, нимӗнле уроксем те хатӗрлеме кирлӗ мар, ҫавӑнпа та унта чӑрманса ирттернӗ вӑхӑта туссем ахалех харама кайнӑ вӑхӑт теҫҫӗ.

Понятное дело, что тому, кто едет в Америку, никаких, собственно, уроков готовить не к чему, и время, потраченное на такой труд, считалось компанией погибшим временем.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Амӑшӗ столовӑйра Зинӑпа тата Наташӑпа чӑрманса ларать.

Мать сидела в столовой и занималась с Зиной и Наташей.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Жучкӑпа чӑрманса питне-куҫне варалас мар тесе, пӗр шухӑш ҫеҫ тытса тӑнӑскер, Тёма нимӗн те асӑрхамасть, анчах сасартӑк вӑл ӑнсӑртран ҫӑва хӳми ҫине пӑхса илет, вара Тёма ҫавӑнтах шак хытса тӑрать.

Занятый одной мыслью — не испачкать об Жучку лицо, — Тёма ничего не замечает, но вдруг его глаза случайно падают на кладбищенскую стену, и Тёма замирает на месте.

Кивӗ пусӑ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Хамӑр багажа эпир Копенгагена ҫитермелле тесе ҫырса патӑмӑр, ҫавӑнпа пирӗн унпа чӑрманса тӑмалла та пулмарӗ.

Наш багаж был сдан до Копенгагена, нам не понадобилось возиться с ним.

VIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Чӑрманса ан тӑрӑр, аппаланма вӑхӑт ҫук!

Не задерживайтесь, дурака валять некогда!

Хӗрӗхмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Унтан йӑлӑхрӗ пулинех, сирӗнпе чӑрманса ларма вӑхӑт ҫук ман тенӗ пек каллех нӑрлама тапратрӗ.

Потом это всё ему, видать, надоело, снова начал жужжать, словно хотел сказать, что ему некогда с нами возиться.

Мерекке // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 9–13 с.

Паллашнӑ хыҫҫӑн малтанхи кунсенче Каштанка вӑл ӑслӑ пирки нумай калаҫать пулӗ тесе шутланӑ, анчах кӑштах вӑхӑт иртсенех, ӑна нимӗн чухлӗ те хисеплеми пулнӑ; вӑл ун патне вӑрӑм сӑмахсем калама пырсан, Тетка ӗнтӗ хӳрине те вылятман, ун вырӑнне ӑна йӑлӑхтарса ҫитернӗ пакӑлти, никама та ҫывӑрма памастӑн тесе намӑслантарнӑ, ӑна тата нимӗн чӑрманса тӑмасӑрах «хррр…» тесе ответленӗ.

В первые дни знакомства Каштанка думала, что он говорит много потому, что очень умен, но прошло немного времени, и она потеряла к нему всякое уважение; когда он подходил к ней со своими длинными речами, она уж не виляла хвостом, а третировала его, как надоедливого болтуна, который не дает никому спать, и без всякой церемонии отвечала ему: «рррр»…

V. Талант! Талант! // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Вӗсемпе ним чӑрманса аппаланмалли те ҫук!

Нянчиться с ними нечего!

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней