Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Мӑштах (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӑх, самантлаха сывлама чарӑннӑ пек, мӑштах, унтан тин тӗлӗннӗ майла ахлатса илчӗ.

Люди на время перестали дышать, потом издали возглас удивления.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элюкка унран ытла вӑтанса тӑмалла мар иккенне тӗшмӗртет те хӑй ятне тултарнӑ куркана мӑштах шалт тӑвать.

Сообразив это, Элюкка мигом опрокинул в себя стакан, закусил.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӑштах ача тесеттӗм-ха ӑна, вӑл пур, улталама та вӗреннӗ.

— Тихоня, тихоня, а мошенничать уже научился.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Эпир мӑштах лартӑмӑр, пӗр вӑхӑта инженер ҫывӑрать-и, ҫывӑрмасть-и, ҫавна та пӗлеймерӗмӗр.

Мы сидели тихо и некоторое время не могли понять, спит инженер или нет.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ытти ачасем те мӑштах, енчен енне сиввӗн пӑхкаласа илеҫҫӗ.

Притихли и остальные ребята, хмуро поглядывая по сторонам.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Кирпӗч тиенӗ чух ху шӑши пек мӑштах лартӑн пуль-ха.

— Небось, сам, когда кирпичи отнимали, сидел тихо, как мышь!

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Оська мӑштах.

Оська молчал.

III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Иккӗшӗ те хӑйсем хускалмасӑр, мӑштах тӑраҫҫӗ.

Оба стояли притихшие, неподвижные.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Вӑл хӑй вырӑнӗнче мӑштах ларать, урисене явса хунӑ та, тӑмпа варланнӑ атти сӑмсине пӑхса, пирус туртать.

Он спокойно сидел на своем месте и курил, заложив ногу за ногу, глядя на носок испачканного глиной сапога.

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

Лагере таврӑннӑ чух эпир темӗнччен мӑштах пытӑмӑр.

По дороге в лагерь мы долго шли молча.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Демьянӑн кравачӗ манӑннипе юнашарах, вӑл мӑштах выртать.

Демьян, кровать которого стояла рядом с моей, лежал совсем тихо.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Шурӑ йӗкехӳре нӳхреп тӗпӗнче мӑштах ҫӳрет.

Белая крыса бесшумно ползала по дну погреба.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Ачасем тӗрлӗ кӗтессенче мӑштах лараҫҫӗ.

Ребята притихли каждый в своем углу.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Унтан каллех, килти шӑкӑр-макӑр хыҫҫӑнхи пек, Пантелей Прокофьевич мӑштах пулчӗ.

И опять, как бывало это раньше, всегда, в домашнем быту, Пантелей Прокофьевич утих.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Стойко пичче малтанласа кӑшкӑрашрӗ, йынӑшрӗ, унтан мӑштах пулса тӑчӗ.

Вначале дед Стойко кричал, стонал, потом умолк.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сан тӑм пуҫу ҫак ӗҫре нимӗн те чухлаймасть пулсан, мӑштах лар!

— Если твоя пустая башка ничего не смыслит в этих делах, так и молчи!

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хулара вӑл мӑштах ҫӳрет-ҫке, — терӗ Бойчо.

В городе он тихий, — заметил Бойчо.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гинка упӑшки сӑмах-юмах вакламасӑр апат тӗшӗрет, вӑл турилкки умне ӳпӗннӗ, пӗр-пӗр сӑмах хушма хӑйтӑр кӑна е хытӑрах кулса ятӑр, арӑмӗ ҫавӑнтах ун еннелле хаяррӑн пӑхса илет те, «Ман умра эс мӑштах пул!» тенӗ пек, хӑй кунтах иккенне аса илтерет.

Муж тетки Гинки ел молча, уткнувшись в тарелку, ибо стоило ему вымолвить слово или громко рассмеяться, как жена бросала на него свирепый взгляд, означавший: «Не смей!»

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сашенька, халь эпир чӳрече уҫатпӑр-ха, эс чӗнмесӗр, мӑштах вырт, юрать-и?

— Сашенька, мы сейчас откроем окно, а ты лежи тихонько и молчи, ладно?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч мӑштах.

А Николай Антоныч молчит.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней