Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӗҫсе (тĕпĕ: вӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Кӑмӑлӗ пӑсӑлнӑ Григорий сывлӑша вӗҫсе хӑпарнӑ хуркайӑк карти ҫине татах тепӗр икӗ хутчен персе ячӗ, хӑшӗ те пулин ӳкмест-и тесе куҫӗпе йӗрлесе пӑхрӗ, Прохор патнелле утса кайрӗ.
Огорченный Григорий прямо по взвившейся станице ударил еще два раза, проследил взглядом, не падает ли какой, и пошел к Прохору.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак самантра хирӗҫ пенӗ сасӑсем, кӑвайт ҫине типшанкӑ ҫӗклемӗ пӑрахнӑ пек, шатӑртатса кайрӗҫ; темӗн чухлӗ пуля вшиклетсе вӗҫсе иртрӗ.
В этот момент встречная стрельба вспыхнула, как костер, в который подбросили сушняку; взвыли стаи пуль.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шыв ӑйне пулнӑ улӑхсем тӑрӑх, ҫурхи ейӳ хупласа илеймен сӑрт ҫамкисемпе ҫырма сӑмсахӗсенче, урӑх енне вӗҫсе кӑйма хатӗрленсе, хуркайӑксем пӗр-пӗрне кикаклатса йыхӑрчӗҫ, юрату асӑхтарса янӑ кӑвакал аҫисем янӑравсӑррӑн хӑйӑлтатса хартлатрӗҫ.
По затопленным лугам, на грядинах и рынках незалитой земли перекликались, готовясь к отлету, гуси, в талах неумолчно шипели охваченные любовным экстазом селезни.

XLIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӑхансем ҫак тӗлелле хӗрлисен колоннинчен пӗр ҫӗр чалӑшра пулӗ вӗҫсе пыратчӗҫ.
Они к этому моменту уже были в сотне саженей от колонны.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫил варкӑштарса хумхатакан тирексен инҫетри утравӗ енчен, ҫӳлтен-ҫӳлтен, икӗ ҫӑхан хӑвӑрт вӗҫсе пыни курӑнчӗ.
От дальнего острова тополей, гонимые ветром, высоко и стремительно неслись два ворона.

Ҫырмаран упаленсе хӑпарма тытӑнтӑм та, халӗ те астӑватӑп, сӑмса айӗнченех темӗнле кайӑк пӑрр! вӗҫсе тухса тарчӗ.
Из оврага стал выползать, помню, как шарахнет у меня из-под носа какая-то птица.

Сывлӑша ҫунаттисемпе шилеттерсе ҫурса, пыр тӗпӗпе йынӑшнӑ пек кранклатса вӗҫсе иртет ҫӑхан.
Пролетит ворон, со свистом разрубая крыльями воздух, роняя горловой стонущий клекот.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӳпере хутран-ситрен кӑна ҫак ҫеҫенхир пек, ҫуллахи ҫул айккинчи юр ҫӗлӗклӗ (йӗри-тавра ҫӑра ашкӑрса ӳснӗ хура армути тӗмӗсем ҫав ҫӗлӗке хӗррипе акӑш-макӑш илемлӗ хантӑр тытса ҫавӑрнӑ пек кӑтартаҫҫӗ), ҫӳллӗ куринке пек ватӑ ҫӑхан вӗҫсе иртет.
Изредка пролетит в вышине ворон, древний, как эта степь, как курган над летником в снежной шапке с бобровой княжеской опушкой чернобыла.

Пуля вичкӗннӗн шӑхӑрса вӗҫсе иртрӗ.
Хищно прожужжала пуля.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Бушлатсемпе сӑран курткӑсем тӑхӑннӑскерсем, юр ҫинче вӗсем кӑнтӑра вӗҫсе каякан кураксен канма ларнӑ кӗтӗвӗ пек хуран курӑнаҫҫӗ…
Одетые в бушлаты и кожаные куртки, они чернели на снегу, как стая присевших в отлете грачей.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем ав… ах-ха-ха-ха!.. — каҫса кайса ахӑлтатрӗ Митька Коршунов, шурӑ шӑллӑ ҫӑварне курак вӗҫсе кӗрес пек карса тата тӑсмака аллисемпе пилӗкне хӗскӗчлесе тытса.
А они… ах-ха-ха-ха!.. покатывался Митька Коршунов, во всю ширь разевая белозубый рот, длинными ладонями стискивая бока.

Унтан тухасчӗ те ҫеҫенхире ҫемҫе суха касси тӑрӑх акапуҫ хыҫҫӑн утасчӗ, вӑкӑрсене шӑхӑрса хӑваласчӗ, кӑвак тӳпере карталанса вӗҫекен тӑрнасем кикаклатса кӑшкӑрнине итлесчӗ, ҫилпе вӗҫсе килнӗ эрешмен картин кӗмӗл ҫипписене пит ҫумӗнчен иле-иле пӑрахса, ака тимӗрри хускатнӑ кӗрхи ҫӗрӗн эрех пек ӳсӗртекен шӑршине ҫине-ҫине кӑкӑр тулли ҫӑтасчӗ.
А потом ходить по мягкой пахотной борозде плугатарем, посвистывать на быков, слушать журавлиный голубой трубный клич, ласково снимать со щек наносное серебро паутины и неотрывно пить винный запах осенней, поднятой плугом земли.

Ольга ҫул ҫийӗн чӗмсӗррӗн вӗҫсе иртекен кураксене, хыҫалалла тарса юлакан армутипе саймӑрша тӗмӗсене сӑнӗпе ӑшшӑн йӑлкӑшса ӑсатрӗ.
Ольга улыбкой провожала безмолвно летевших над дорогой грачей, убегавшие назад кусты полынка и донника.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ура айӗнчен хир кӑркки пӑрӑлтатса вӗҫсе хӑпарчӗ, унтан, хӗвел ҫинче шурӑ тӗкӗсене йӑлтӑртаттарса, тип вар ҫийӗпе ярӑнса кайрӗ.
Из-под ног взвился стрепет, потянул над балкой, искрясь на солнце белым пером.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пыл хурчӗсем унтан илнӗ ҫӑвӑрсен пӗчӗкҫӗ кӳлеписене шӑтӑк хӗрринелле туртса тухаҫҫӗ, янӑравсӑррӑн сӗрлесе, вӗсемпе пӗрле ҫӗр ҫине вӗҫсе анаҫҫӗ.
Пчелы беспрестанно вытаскивали на лазок трупики детвы, слетали с ними, глухо жужжа.

«Хӑта ҫук, — вӗҫсе иртрӗ те шухӑш, самантрах пӗтӗм ҫан-ҫурӑмне сивӗ ҫапрӗ. — Туртса илеҫҫӗ утсене!
«Свата нет, — мельком подумал он и похолодел. — Заберут коней!

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Ах, епле-ха халь эп пӑтранмӑп-ши. Савнӑ ывӑлсем — ӑмӑрткайӑксем, Ӑмӑрткайӑксем — Дон казакӗсем Инҫете инҫе вӗҫсе кайрӗҫ те, — Чӑнкӑ ҫырансем ишӗлеҫҫӗ ман, Хӑйӑр сӑрчӗсем тӗпренеҫҫӗ ман».
Речь возговорит славный тихий Дон: «Уж как-то мне все мутну не быть, Распустил я своих ясных соколов, Ясных соколов — донских казаков, Размываются без них мои круты бережки, Высыпаются без них косы желтым песком».

Лӑпкӑ Дон. 3-мӗш кӗнеке // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шикленет кунта ҫул ҫӳревҫӗ, шикленет тискер кайӑк, вӗҫен кайӑк та айлӑма сайра вӗҫсе анать.
Жутко здесь путнику, жутко тут зверю, редкая птица слетит в ущелье.

Шуйттан кӗперӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Аэроплансем акӑш-макӑш ҫӳле вӗҫсе хӑпарнӑ хыҫҫӑн та, стрелоксем татах чылайччен патрон ещӗкӗсене пушатаҫҫӗ, пуйӑс ҫывӑхӗнче уткаласа ҫӳрекенсен аттисем пакӑлчак таран пушӑ гильзӑсем ҫине пута-пута кӗреҫҫӗ.
Аэропланы взмывали в немыслимую высоту, а стрелки еще долго опорожняли патронные цинки, и сапоги ходивших мимо состава тонули по щиколотку в пустых гильзах.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ирсерен кашни кун Новочеркасск—Каменски линийӗ тӗлӗнче нимӗҫ аэропланӗсем курӑнаҫҫӗ, хӑлат пек явӑнса ҫӳреҫҫӗ, ним шикленӳсӗр аялалла вӗҫсе анса, пулеметсенчен шӑтӑртаттарса переҫҫӗ.
Ежедневно над линией Новочеркасск — Каменская по утрам появлялись немецкие аэропланы, кружились коршунячьей семьей, снижались, — коротко стрекотали пулеметы.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика