Корпус чувашского языка

Вунпӗрӗш аманнӑ, вӗсенчен пӗр Зоя кӑна утма пултараймасть, унӑн икӗ урине те пуля шӑтарса тухнӑ, суранӗ хӑрушӑ мар.

Из одиннадцати раненых только одна Зоя не могла итти — пулями пробило ей обе ноги, но раны были не опасны.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Хӑрушӑ, атте, вӑрман тӗттӗм… тата унта партизансем.

— Боязно, тятя, темь в лесу… да потом — партизаны.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Унӑн ашшӗ, ҫиленсен, хӑрушӑ ҫын, алли те йывӑр.

Страшен отец в гневе, и рука у него тяжелая.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Халӑх тавӑраканӗсем» — ку хӑрушӑ тӑшманӑн суя хушамачӗ.

«Народные мстители» — это был псевдоним смертельного врага.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл хырсен силленекен тӑррисене пӗр хускалмасӑр пӑхса тӑчӗ, курасса — ҫав хӑрушӑ камерӑна тата Федьӑна пуҫкасакансем асаплантарнине курчӗ.

Она стояла неподвижно и смотрела на качающиеся вершины сосен, а видела ту страшную комнату и его, терзаемого палачами.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Чӑтлӑхра тӗксӗм те хӑрушӑ.

В чаще было сумрачно и жутко.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Королёксем чӗтресе ӳкрӗҫ те лӑпланчӗҫ: вӗсене иртнӗ каҫхи хӑрушӑ сасӑ илтӗннӗ пек туйӑнчӗ.

Корольки вздрогнули и притаились: им почудился страшный хохот ночного чудовища.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Пысӑк тӑмана ӑна хӑйӗн хӑрушӑ сӑмсипе хыттӑн сӑхса илчӗ.

Неясыть громко щёлкнула своим страшным роговым клювом.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Королёксем хӑйсен йӑви ҫывӑхӗнче мӗнле хӑрушӑ кӳршӗсем пур иккенне тин ҫеҫ пӗлчӗҫ.

Только теперь корольки узнали, какие страшные соседи жили под их гнездом.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Ҫавӑнпа та ҫак икӗ хӑрушӑ хурах ӑҫта пурӑннине никам та пӗлмен.

Поэтому никто в лесу не знал, где живут эти страшные ночные разбойники.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Сасартӑк ҫакӑн пек хӑрушӑ шухӑш пырса кӗчӗ ман пуҫӑма.

Мелькнула вдруг у меня страшная мысль.

Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.

Ай, хӑрушӑ та пулчӗ, атте!

Ух, и страшно, тятя!

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Вӑл ҫак каҫхине ватӑлса та кайрӗ, сӑнран ӳкрӗ, пӑхма та хӑрушӑ.

Страшный стал: в одну ночь постарел и сгорбился.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

— Ай, ачасем, мӗнле хӑрушӑ!

— Ой, девоньки, страшно как!

Хӑрасси ӑҫтан пуҫланса кайнӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Таврара ҫӗр километра ҫити те мулкачпа тилӗрен хӑрушӑ тискер кайӑк ҫук.

Страшней зайца да лисы кругом на сто километров зверей нет.

Смирька ерӗҫмест // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Кунта ӑна хӑрушӑ мар ӗнтӗ.

Тут он был в безопасности.

Инкек музыкант // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Вӗсем питӗ хӑрушӑ сӑн-питлӗ курӑннӑран Пик вӗсем ҫине тапӑнма шутламарӗ.

Вид у них был такой грозный, что Пик не решился кинуться им навстречу.

Инкек музыкант // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Йывӑҫ хупписем кӑшласа ҫисе тӑранчӗ те хӑрушӑ вырӑнтан татах малалла чупрӗ.

Мышонок наелся горькой коры с куста и снова побежал — подальше от страшного места.

Инкекрен инкеке // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Юр ҫинче хӑрушӑ пулас пулсан хуть юр ӑшне чаваласа кӗме пулать.

В снег хоть зарыться можно, если опасность.

Юр тӑрӑх та пӑр ҫийӗн // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Ку уншӑн хӑрушӑ ӗнтӗ.

Это уже было опасно.

Апат-ҫимӗҫ усрамалли хуралтӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.