Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

а (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӗкӗр ҫинче чӳрече курӑнать, чӳрече леш енче — урама хирӗҫ ҫуртӑн ҫивитти; ҫивитти ҫинче — тем пысӑкӑш хӗп-хӗрлӗ «1», ун ҫумӗнче икӗ саспалли: «М» тата «А».

В зеркале отражалось окно, а там, за окном, крыша большого дома напротив, и на ней уже стояла огромная красная единица и рядом две буквы — «М» и «А».

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Н. А. Татаринов, — сасартӑк вуласа илтӗм эпӗ.

— Н.А. Татаринов, — вдруг прочел я.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«А, ваше благородие!» — терӗ Пугачев, мана курсан.

«А, ваше благородие!» — сказал Пугачев, увидя меня.

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

А эпир, господа, тата кирлӗ ӗҫсем ҫинчен кӑштах калаҫса илер.

А мы, господа, кой о чем еще потолкуем.

Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

А пфе!

А пфе!

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Юнпа «П. С.», «А. Г.» тесе ҫырнӑ тупа тунӑ хут, унтан Петька пиччӗшӗн адресӗ ҫеҫ хамӑрпа пӗрле тӑрса юлчӗ.

Непроданными остались только наши бумаги-клятвы, подписанные кровью «П.С.» и «А.Г.», и адрес Петькиного дяди.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтӑн вӑл булавкӑпа пӳрнине шӑтарчӗ те хучӗ ҫине «П. С.» — Петр Сковородников тесе ҫырса хучӗ, эпӗ аран-аран «А. Г.» — Александр Григорьев тесе чӗркелерӗм.

Потом он уколол палец булавкой и расписался на бумажке кровью: «П.С.», то есть Петр Сковородников. Я с трудом нацарапал: «А.Г.», то есть Александр Григорьев.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

А Петр Андреич суранӗ сылтӑм хулӗ айӗн-че, шӑпах шӑмӑ айнерехрен, кӑкӑрне пӗр вершук ҫурӑ тарӑнӑш каснӑ.

А Петр Андреич ранен был под правое плечо, в грудь под самую косточку, в глубину на полтора вершка.

Пиллӗкмӗш сыпӑк. Юрату // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Турӑ ҫырнине тупсассӑн, урӑххине юратсассӑн — телейлӗ пулӑн, Петр Андреич; а эпӗ вара сирӗншӗн, иксӗршӗн те… — терӗ те вӑл, ҫавӑнтах йӗрсе ярса, ҫаврӑнса утрӗ.

Коли найдешь себе суженую, коли полюбишь другую — бог с тобою, Петр Андреич; а я за вас обоих, — отвечала Маша, тут она заплакала и ушла от меня.

Пиллӗкмӗш сыпӑк. Юрату // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Санӑн аҫу А. Г.

Отец твой А. Г.

Пиллӗкмӗш сыпӑк. Юрату // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

А Алексей Иваныч, акӑ, халӗ те манӑн тырӑ кӗлетӗнче, хурал аллинче ларать, унӑн хӗҫне илсе Василиса Егоровна ҫӑрапах питӗрсе хунӑ.

А Алексей Иваныч у меня таки сидит в хлебном магазине под караулом, и шпага его под замком у Василисы Егоровны.

Пиллӗкмӗш сыпӑк. Юрату // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

А то: аван ӗҫ-и вӑл хӑвӑн ҫывӑх ҫынна чиксе пӑрахни, ҫакна ыйтам-ха сиртен?

А то: доброе ли дело заколоть своего ближнего, смею спросить?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл сире вӑрҫса тӑкрӗ пулсан — эсир ӑна хирӗҫ калӑр, вӑл сире тута урлӑ парсан, эсир ана хӑлха чиккинчен, тата тепре те — уйрӑлӑр; а эпир сире вара ҫураҫтарма пӗлӗпӗр.

Он вас побранил, а вы его выругайте; он вас в рыло, а вы его в ухо, в другое, в третье — и разойдитесь; а мы вас уж помирим.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

А, Петр Андреич! — терӗ вӑл мана курсанах; — килӗрех, иртӗр, иртӗр!

— А, Петр Андреич! — сказал он, увидя меня, — добро пожаловать!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

А. И. Швабринпа, паллах ӗнтӗ, эпӗ кулленех курнӑҫаттӑм.

С А. И. Швабриным, разумеется, виделся я каждый день.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

А, эсӗ, батюшка, — терӗ вӑл ман еннелле ҫаврӑнса, — эсӗ пирӗн пата, ҫакӑн пек кӗтессе килсе чикнӗшӗн хуйха ӳксе ан тӑр.

А ты, мой батюшка, — продолжала она, обращаясь ко мне, — не печалься, что тебя упекли в наше захолустье.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫавӑнти «Юратнӑ юлташӑм», «Ырӑ кӑмӑллӑ А. государь» тенӗ сӑмахсенче темскер пытанса тӑнӑ пек туйӑнатчӗ пирӗншӗн.

Что—то таинственное было в этих обращениях: «Любезный друг» или «Милостивый государь А.Ф.».

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Чинне-мӗнне тиркемесӗр хӑвна ыталама ирӗк пар… ӗлӗкхи юлташу-тусу»… — А, тинех тавҫӑрса илчӗ…

«Позволишь без чинов обнять себя и… старым товарищем и другом» — а! наконец догадался…

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

А, акӑ…

А, вот…

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

А леш танкист тата… мӗн ятлӑччӗ-ха ҫав?

— А тот танкист, как его звали?

Юлашкинчен калани // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней