Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрчӗ (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Юратсам мана, телейлӗ пулӑн! — тесе кӑшкӑрчӗ те Ерошка, куҫне хӗскелесе, Оленин ҫине тем ыйтнӑн пӑхрӗ.

— Полюби меня, будешь счастливая! — закричал Ерошка и, подмигивая, вопросительно взглянул на Оленина.

XII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Пуҫна пултӑр сана! — кӑшкӑрчӗ вӑл килнӗ ҫын ҫине, хӑйӗн пӗрнӗ куҫхаршийӗсем айӗнчен чалӑшшӑн пӑхса.

Черная на тебя немочь! — закричала она, искоса глядя на пришедшего из-под насупленных бровей.

X // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Пакӑлтатса тӑр! — кӑшкӑрчӗ Лука, йӗмне хывса.

— Толкуй! — крикнул Лука, скидывая портки.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Кинжал ил, — кӑшкӑрчӗ тепӗр казакӗ.

Кинжал возьми, — прокричал другой казак.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Сӗтӗр ҫыран хӗррине!» — кӑшкӑрчӗ казаксенчен пӗри.

Тащи на берег! — кричал один из казаков.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Каюк илсе килеҫҫӗ мар-и? — кӑшкӑрчӗ Лука.

— Ведут каюк, что ли? — крикнул Лука.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ӑҫта эс, ухмах? — кӑшкӑрчӗ Ергушов.

— Куда ты, дурак? — крикнул Ергушов.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Паян камӑн каймалла-ха? — пӳртӗн уҫӑ алӑкӗнчен кӑшкӑрчӗ казаксенчен пӗри, урядник еннелле ҫаврӑнса.

— Кому ж нынче идти? — крикнул один из казаков, обращаясь к уряднику в отворенную дверь хаты.

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Кантрана илсе пыр! — кӑшкӑрчӗ вӑл.

— Захвати бечевку-то! — крикнул он.

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Мучи! — хӑй ҫине пӑхтарас тесе хыттӑн кӑшкӑрчӗ ҫӳлтен Лука, вара казаксем пурте Лукашка ҫине ҫаврӑнса пӑхрӗҫ.

Дядя! — резко крикнул сверху Лука, обращая на себя внимание, и все казаки оглянулись на Лукашку.

VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Кала! — кӑшкӑрчӗ Ерошка мучи, сарлака та хӗрлӗ пичӗ ҫинчен тарне черкеска ҫаннипе шӑлса.

Сказывай! — прокричал дядя Ерошка, отирая рукавом черкески пот с красного широкого лица.

VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Эй, Лям! — кӑшкӑрчӗ вӑл йыттине ҫав тери янӑравлӑ хӳлӑн сасӑпа, унӑн сасси вара таҫта аякри вӑрманта та янӑраса илтӗнсе кайрӗ.

— Гей, Лям! — крикнул он на собаку таким заливистым басом, что далеко в лесу отозвалось эхо.

VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Елизар, кунта пар! — кӑшкӑрчӗ ӑсатакансенчен пӗри.

— Елизар, подавай! — крикнул один из провожавших.

I // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Мӗншӗн курӑлтӑк-мурӑлтӑк мар? — кӑшкӑрчӗ вӑл ухмаха ернӗ ҫыннӑн тискер сассипе.

— А почему не до свидания? — крикнул он диким голосом сумасшедшего.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ромашовӑн сасси ҫукчӗ, сӑмахӗсене вӑл сасӑсӑр, тутисемпе ҫеҫ кӑшкӑрчӗ:

Голоса у Ромашова не было, и он кричал беззвучно, одними губами:

XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Чарӑнӑр! — кӑшкӑрчӗ вӑл вичкӗн, асаплӑ сасӑпа.

Молчите! — закричал он пронзительным, страдальческим голосом.

XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Шӑплансамӑр! — кӑшкӑрчӗ Осадчий.

Замолчите! — крикнул Осадчий.

XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Веткин, юрлама килӗр! — юлташӗсен пуҫӗ урлӑ кӑшкӑрчӗ Осадчий.

— Веткин, идите петь! — крикнул Осадчий через головы товарищей.

XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эсрел патне! — кӑшкӑрчӗ вӑл ҫилӗллӗн, анчах юри курнӑҫланнипе именни те пурччӗ ӗнтӗ.

К черту! — крикнул он сердито, но уже с долей притворства и смущения.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Яр! — курайманлӑхпа тепӗр хут кӑшкӑрчӗ те Бек-Агамалов, аллине картлаттарсах туртрӗ.

— Пусти! — еще раз крикнул Бек-Агамалов с ненавистью и рванул руку.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней