Поиск
Шырав ĕçĕ:
— Юратсам мана, телейлӗ пулӑн! — тесе кӑшкӑрчӗ те Ерошка, куҫне хӗскелесе, Оленин ҫине тем ыйтнӑн пӑхрӗ.
XII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Пуҫна пултӑр сана! — кӑшкӑрчӗ вӑл килнӗ ҫын ҫине, хӑйӗн пӗрнӗ куҫхаршийӗсем айӗнчен чалӑшшӑн пӑхса.Черная на тебя немочь! — закричала она, искоса глядя на пришедшего из-под насупленных бровей.
X // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Пакӑлтатса тӑр! — кӑшкӑрчӗ Лука, йӗмне хывса.
IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Кинжал ил, — кӑшкӑрчӗ тепӗр казакӗ.
IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Сӗтӗр ҫыран хӗррине!» — кӑшкӑрчӗ казаксенчен пӗри.
IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Каюк илсе килеҫҫӗ мар-и? — кӑшкӑрчӗ Лука.
IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Ӑҫта эс, ухмах? — кӑшкӑрчӗ Ергушов.
VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Паян камӑн каймалла-ха? — пӳртӗн уҫӑ алӑкӗнчен кӑшкӑрчӗ казаксенчен пӗри, урядник еннелле ҫаврӑнса.— Кому ж нынче идти? — крикнул один из казаков, обращаясь к уряднику в отворенную дверь хаты.
VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Кантрана илсе пыр! — кӑшкӑрчӗ вӑл.
VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Мучи! — хӑй ҫине пӑхтарас тесе хыттӑн кӑшкӑрчӗ ҫӳлтен Лука, вара казаксем пурте Лукашка ҫине ҫаврӑнса пӑхрӗҫ.Дядя! — резко крикнул сверху Лука, обращая на себя внимание, и все казаки оглянулись на Лукашку.
VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Кала! — кӑшкӑрчӗ Ерошка мучи, сарлака та хӗрлӗ пичӗ ҫинчен тарне черкеска ҫаннипе шӑлса.Сказывай! — прокричал дядя Ерошка, отирая рукавом черкески пот с красного широкого лица.
VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Эй, Лям! — кӑшкӑрчӗ вӑл йыттине ҫав тери янӑравлӑ хӳлӑн сасӑпа, унӑн сасси вара таҫта аякри вӑрманта та янӑраса илтӗнсе кайрӗ.— Гей, Лям! — крикнул он на собаку таким заливистым басом, что далеко в лесу отозвалось эхо.
VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Елизар, кунта пар! — кӑшкӑрчӗ ӑсатакансенчен пӗри.
I // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Мӗншӗн курӑлтӑк-мурӑлтӑк мар? — кӑшкӑрчӗ вӑл ухмаха ернӗ ҫыннӑн тискер сассипе.— А почему не до свидания? — крикнул он диким голосом сумасшедшего.
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ромашовӑн сасси ҫукчӗ, сӑмахӗсене вӑл сасӑсӑр, тутисемпе ҫеҫ кӑшкӑрчӗ:Голоса у Ромашова не было, и он кричал беззвучно, одними губами:
XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Чарӑнӑр! — кӑшкӑрчӗ вӑл вичкӗн, асаплӑ сасӑпа.Молчите! — закричал он пронзительным, страдальческим голосом.
XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Шӑплансамӑр! — кӑшкӑрчӗ Осадчий.
XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Веткин, юрлама килӗр! — юлташӗсен пуҫӗ урлӑ кӑшкӑрчӗ Осадчий.— Веткин, идите петь! — крикнул Осадчий через головы товарищей.
XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Эсрел патне! — кӑшкӑрчӗ вӑл ҫилӗллӗн, анчах юри курнӑҫланнипе именни те пурччӗ ӗнтӗ.К черту! — крикнул он сердито, но уже с долей притворства и смущения.
XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Яр! — курайманлӑхпа тепӗр хут кӑшкӑрчӗ те Бек-Агамалов, аллине картлаттарсах туртрӗ.— Пусти! — еще раз крикнул Бек-Агамалов с ненавистью и рванул руку.
XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.