Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хуллен сăмах пирĕн базăра пур.
хуллен (тĕпĕ: хуллен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чернявкин ҫӗлӗкне хуллен ҫеҫ ӗнси ҫинелле шутарчӗ те пуҫ тайрӗ.

Чернявкин поклонился, легонько сдвигая на затылок шапку.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Килсе ҫитнисем хуллен ҫеҫ ҫанталӑк мӗнли ҫинчен, вӑрҫӑ ҫинчен сӑмахласа лараҫҫӗ.

Пришедшие негромко вели разговоры о погоде, о войне.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Шакла пуҫли урисене хуллен ҫеҫ пускаласа алӑкран тухса кайсан, Гобельман кресло ҫине ларчӗ те нимӗҫле калаҫма пуҫларӗ:

Когда плешивый, осторожно ступая, скрылся за дверью, Гобельман сел в кресло, заговорил по-немецки:

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сарлака ҫамки ҫинелле усӑнса аннӑ хурарах ҫӳҫ пайӑркине силлесе илчӗ те Гобельман, хуллен ҫеҫ, вӑйне пусарса, чышкипе картӑна ҫапса илчӗ.

Тряхнув темным клоком волос, спадавшим на широкий лоб, Гобельман легонько, сдерживая силу, пристукнул кулаком по карте:

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Мӗн кирлӗ, э? — Ҫавӑнтах вара, стена ҫумнелле тайӑнса кайса, трубкӑна лӑштӑр! пӑрахрӗ те, хуллен ҫеҫ пӑшӑлтатса илчӗ:

Чего надо, а? — И тут же, откинувшись спиной к стене, она бессильно опустила трубку и прошептала:

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл кулкаласа, телефон аврине ҫавӑратчӗ, трубкине хуллен ҫеҫ хӑлхи ҫумнелле тытатчӗ те, ун ӑшнелле вӗрсе илсе, мӑнаҫлӑн калаҫма тытӑнатчӗ:

Он осторожно прикладывал к уху трубку и, дохнув в нее, отвечал с важностью:

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вара вӑл хуллен, хытсах ҫитеймен сассине кӑшт ҫеҫ пысӑклатса, сӑмах хушрӗ:

И он сказал, слегка повысив ломкий голос:

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Йӑлтах, Костя! — именерех хуллен ответлерӗ Лозневой.

Лозневой смутился, ответил негромко: — Все, Костя, все!

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Айтурух! — хуллен ҫеҫ ахлатса илчӗ Марийка.

— Батюшки! — тихонько ахнула Марийка.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Шур ҫырли аврисемпе мӑксем кӑштӑртатасран хӑраса, вӑл хуллен, сыхлансарах малалла утса кайрӗ.

Постояв так несколько секунд, она пошла вперед осторожно, боясь шуршать брусничником и мхами.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ывӑннӑ пек, хуллен утать, анчах унӑн ҫивӗч хура куҫӗсем ҫул ҫинче тем шыраса, унталла-кунталла йӑлт-ялт пӑхкаласа илеҫҫӗ.

Шла медленно, будто усталая, но ее черные быстрые глаза метались, отыскивая что-то на пути.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл чул ҫинчен тӑчӗ те ҫул урлӑ каҫрӗ, унтан вара туйипе ҫӗре хыпашласа, Лопуховсен пахчи патнелле хуллен, сыхлансарах утрӗ.

Он поднялся с камня, пересек дорогу и осторожным шагом, ощупывая землю палкой, направился к лопуховскому огороду.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хурӑнсем айӗнче шӑп ларакан тӑван ялалла пӑхса, колхозницӑсем пӗр-пӗринпе хуллен сӑмахлакалаҫҫӗ:

Поглядывая на родную деревню, затихшую под березами, колхозницы глуховато перекидывались словами:

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вазуза ҫывӑхӗнче бомбӑсем пӑрахни Ольховкӑра лайӑхах илтӗннӗ, унтан вара, вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе, тупӑсенчен пенӗ сасӑ та хуллен илтӗнсе килме пуҫланӑ.

В Ольховке хорошо было слышно, как шла бомбежка близ Вазузы, а затем временами стало доносить приглушенный гул орудийной пальбы.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Шывӗ ӑшӑх ҫӗрте, утса каҫма меллӗ вырӑнта, хуллен ҫеҫ мӑкӑртатса калаҫнисем илтӗнеҫҫӗ, сӑмала пек хура шыв чӑмпӑлтаткаласа илет.

На перекате слышался сдержанный говор, плескалась черная, как смоль, вода.

XXVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Майор вилнӗ иккенне манса, Озеров ӑна хуллен ҫеҫ кӑкӑрӗнчен тӗртрӗ.

Забыв что майор умер, Озеров его слегка потряс за грудь.

XXVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах вӑл ҫавӑнтах Мартьянов, Вольных, Глухань ҫинчен аса илчӗ те хуллен ҫеҫ, шухӑша кайнӑ пек, ыйтрӗ:

Но тут же он вспомнил о Мартьянове, Вольных, Глухане и спросил тихонько и задумчиво:

XXVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лозневой ӑна хуллен асӑрханса, хыпашласа пӑхрӗ: вӑл чӑнах та вилӗ иккен, унӑн ӳчӗ те сивӗнсе кайнӑ ӗнтӗ.

Лозневой осторожно ощупал бойца: да, этот был, несомненно, мертв, у него уже остыло тело.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хуллен, пӗр хускалмасӑр, йынӑшса илчӗ вӑл, ула курак вара, сикрӗ те, ҫав самантрах ҫуначӗсемпе пӗлӗте хупларӗ.

Не трогаясь, он застонал, и ворона, прыгнув, заслонила крыльями небо.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Танксем пӗрин хыҫҫӑн тепри вӑрмантан шуса тухаҫҫӗ, хураскерсем, тем пысӑкӑш нӑрӑсем пек кӗрлесе, ланкашкасем тӗлӗнче чӳхенкелесе, хуллен ҫеҫ сарӑ хир тӑрӑх шуса, сапаланса пыраҫҫӗ.

Танки выползали из леса один за другим, черные и гудящие, как огромные жуки, и, покачиваясь на выбоинах, медленно расползались по желтому полю.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней