Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

юрать сăмах пирĕн базăра пур.
юрать (тĕпĕ: юрать) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Андрей Иванӑча калама юрать.

— Андрею Иванычу можно сказать.

29-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Анне мӗн тет, вырсарникун кайма юрать, тет.

— Мать говорит, что в воскресенье можно поехать.

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Халӗ юрать, — терӗ Семушкин.

— Теперь можно, — сказал Семушкин.

26-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Юрать, лар эппин, Девяткин.

Ладно, сиди, Девяткин.

25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ку ҫынна кӑтартма юрать, мучи… — теме ҫеҫ пуҫланӑччӗ Маша, анчах старик пуҫне ҫӗклесе малалла утрӗ те кӑшкӑрса ячӗ:

— Этому человеку можно, дедушка… — начала было Маша, но старик, подняв голову, вдруг отстранил ее в сторону и шагнул вперед:

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Пулӑ тытсан та юрать, — хушрӗ Степа.

— И рыбы можно наловить, — предложил Степа.

23-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Халлӗхе витене каймасан та юрать.

— Можно пока и не ходить на конюшню.

22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Юрать, — аллине картуз сӑмси патне тытрӗ Федя, унтан Санька ҫине пӑхса илчӗ.

— Есть за двумя! — козырнул Федя и поглядел на Саньку.

21-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Тӑваттӑмӗш класрисене илме юрать те пулӗ.

— Четвертому классу, пожалуй, можно.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсӗ ху каларӑн-ҫке тӑхӑнма юрать, тесе.

— Так ты же сам мне позволил поносить ее.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Капла та юрать, — аллине сулчӗ вӑл.

— Сойдет и так, — махнул он рукой.

17-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ ӗнтӗ киле кайма та юрать.

Можно было расходиться по домам.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сигнал парасса кӗт, — тепӗр самантран вӑл кашӑкӗпе чашӑк хӗрринчен шаккаса илчӗ те: — халӗ юрать, — тесе пӗлтерчӗ.

Сигнала жди, — и, выдержав паузу, постучал о край миски и объявил: — Теперь можно.

13-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Хурӑн, ӑвӑс та юрать.

— Березовое, можно и осиновое.

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Юрать, — терӗ вӑл, — эпир сана каҫаратпӑр.

— Ладно, — сказал он, — мы тебя прощаем.

9-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫара алӑпа юрать.

— Надо голыми руками.

9-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем урӑххи ҫинчен сӑмах тапратсан, ӑна ҫӑмӑлрах пулчӗ; малалла пӗрле пурӑнма юрать, хӑйсен йышӗ хушшинче «хуйха тӳссе ирттерме» ҫӑмӑлрах, вӗсене те лайӑх пулӗ, мӗншӗн тесен Агафья Матвеевна пек кил-ҫурта йӗркеллӗ тытса тӑма никам та пӗлмест, терӗҫ.

Ей стало гораздо легче, когда заговорили о другом и объявили ей, что теперь им можно опять жить вместе, что и ей будет легче «среди своих горе мыкать», и им хорошо, потому что никто, как она, не умеет держать дома в порядке.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Юрать, акӑ пиччӳ асӑнтарӗ сире!

Хорошо, вот брат даст вам знать!

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Юрать, туянӑп… — терӗ вӑл, пӑрҫа вырӑнне купӑста илме шут тытса.

— Хорошо, я сделаю… — сказала она, решившись заменить бобы капустой.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ку аван, ку юрать; тата мӗнле те пулин симӗс ҫимӗҫ, ҫамрӑк пӑрҫа туянӑр…

— Это хорошо, это можно; да велите зелени какой-нибудь, бобов свежих…

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней