Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вилнӗ (тĕпĕ: вил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ку буфетран вӑрттӑн варени илнинчен те, вилнӗ йӗкехӳрене хӗве чиксе килне илсе пынинчен те хӑрушӑрах.

Это было, конечно, гораздо хуже, чем полезть в буфет за вареньем или даже принести домой за пазухой дохлую крысу.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗрре, Петя ашшӗпе сасартӑк вилнӗ учителе пытарнӑ ҫӗрте пулнӑ.

Однажды Петя был с отцом на похоронах одного скоропостижно скончавшегося преподавателя.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Ӗнер пирӗн пата Анжелика Ивановна кӗрсе ларчӗ. Унӑн упӑшки сасартӑк вилнӗ. Вӑл пӗр сехетрен ытла лармарӗ. Ӑна паллама та ҫук… Мӗлке ҫеҫ…» — тесе калаҫнӑ.

Говорили: «Вчера к нам с Ближних Мельниц приходила Анжелика Ивановна, у которой скоропостижно скончался муж, и просидела час — не больше. Ее трудно узнать. Тень…»

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ун чухне вара ҫапла калаҫҫӗ: «Илтнӗ-и эсир хуйхӑллӑ хыпара! Анжелика Ивановнӑн упӑшки сасартӑк вилнӗ. Ӑна пӗр пурлӑхсӑр хӑварнӑ. Халӗ вӑл пурӑнма Маразлиевски урамран Ҫывӑхри Армансем патне куҫнӑ», теҫҫӗ.

Говорили: «Вы слышали, какое горе? У Анжелики Ивановны скоропостижно скончался муж и оставил ее без всяких средств. Она с Маразлиевской перебралась на Ближние Мельницы».

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сан патна эпӗ фронтран ҫырнӑ пек туятӑп хама — фронтра кӗрешсе вилнӗ тус та атте ҫинчен.

Как будто с фронта пишу я тебе — о друге и отце, погибшем в бою.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсенчен иккӗшӗ — Тисс механикпа Скачков матрос — шхуна пӑр хушшинче куҫса ҫӳренӗ чух пирвайхи ҫулхинех вилнӗ.

Из них двое — механик Тисе и матрос Скачков — погибли в первый год дрейфа.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Часах вилнӗ вӑл.

Он скоро умер.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл матросӑн «пурте вилнӗ ҫӗрте вилесси килмен», малалла утнӑ.

А он «на одном месте помирать не захотел», вперёд пошёл.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вара вӗсем ҫӗр ҫинелле кайнӑ, анчах ҫул ҫинче «ытла хӑвӑрт ӳке-ӳке вилнӗ».

Потом пошли на землю, но дорогой «очень шибко помирать стали».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем хура, хӑрушӑ, вилнӗ пекскерсем, борт умӗнчен иртсе кайрӗҫ…

Они проплыли совсем близко от борта, черные, страшные, мертвые…

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Манӑн анне вилнӗ, — терӗ Петя хурланса хаяр помощнике.

— У меня мама умерла, — с грустной гордостью ответил Петя грубияну.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫӗкленсе ҫапӑнакан хумсем ҫыран хӗррине вилнӗ дельфин ӳтне кӑларса пӑрахаҫҫӗ.

Взбаламученные волны волокут и швыряют вдоль берега глянцевитое тело дохлого дельфина.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Климов штурман кунти хулари больницӑра вилнӗ, вӑл экспедиципе каякансенчен пысӑк ҫӗр ҫине ҫитнӗ пӗртен-пӗр ҫын.

Здесь умер в городской больнице штурман Климов, единственный участник экспедиции, добравшийся до Большой земли.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сковородников Катьӑна эсӗ вилнӗ тесе ҫырса пӗлтернӗ, эпӗ ҫитнӗ ҫӗре вӑл хуйхӑра-хуйхӑра вилес пек пӗтсе кайнӑччӗ.

Сковородников написал ей, что ты убит, — она была полумёртвая от горя, когда я приехал.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ромашов ӗнтӗ Катьӑна эпӗ вилнӗ тесе ӗнентерме пултарнӑ, паллах, вӑл ӑвӑс катине асӑнман, вӑрҫӑра ҫапла пулса тӑчӗ, теме пултарнӑ.

Ромашов мог уверить Катю, что я погиб — разумеется, в бою, а не в осиновой роще.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Экспедицине чаракан ҫынна кайран инҫете ӑсатнӑ та, унта вилнӗ вӑл.

этот человек, который остановил экспедицию, был впоследствии сослан и умер.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗншӗн вилнӗ пултӑр?

— Почему же умер?

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Хӑҫан вӑл вилнӗ? — ыйтрӗ вӑл сасартӑк, сталактичӗсене тата ытла усӑнтарса.

— Когда он умер? — спросил он вдруг, сильно потянув вниз свои «сталактиты».

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ унӑн тахҫанхи тусӗ-ҫке, вӑл мана вилнӗ тесе шутлать-ха.

Дело в том, что я его старый друг, которого он считает погибшим.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Косточкин скульптор ун патӗнче пулкаланӑ та, анчах ҫав скульптор выҫӑпа вилнӗ, Петя вара, сас-хура ҫӳренӗ тарӑх, каллех фронта кайнӑ.

Скульптор Косточкин навещал его. Но этот скульптор умер от голода, а Петя (по слухам) вернулся на фронт.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней