Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Хӑрушӑ сăмах пирĕн базăра пур.
Хӑрушӑ (тĕпĕ: хӑрушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑрушӑ вӑйпа тапма пуҫларӗҫ юн тымарӗсем, юнӗ вӗриленчӗ, шухӑшӗсем кайӑк пек ҫаврӑнма пуҫларӗҫ.

С страшною силой забились в нем жилы, знойно вспыхнула кровь, как птицы закружились мысли.

XXIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Инсаров, хӑй пӳлӗмӗнче ларса, Болгаринчен «ҫула май» парса янӑ ҫырӑва виҫҫӗмӗш хут вуласа тухрӗ; кун пек ҫырусене почтӑпа яма хӑрушӑ.

Инсаров сидел у себя в комнате и в третий раз перечитывал письма, доставленные ему из Болгарии с «оказией»; по почте их боялись посылать.

XXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ӑна хӑрушӑ пулчӗ, вӑл вара хӑй ҫемҫе чӗреллӗ пулнӑшӑн тарӑхрӗ…

Страх овладевал ею, и она досадовала на свое малодушие.

XXI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

«Эпӗ ҫаксенчен пуринчен те кӗҫех уйрӑлатӑп… тӗлӗнмелле тата; мана хӑрушӑ та мар, иккӗленместӗп те, хӗрхенместӗп те…

«Со всем этим я скоро должна расстаться… и странно: нет во мне ни страха, ни сомнения, ни сожаления…

XIX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Мӗнле тӗлӗнмелле, ҫӗнӗ те хӑрушӑ шухӑшсем!

Какие странные, новые, страшные впечатления!

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Лайӑх мана, тата темшӗн, хӑрушӑ, турра та кӗлтӑвас килет, куҫҫулӗ те инҫе мар.

И хорошо мне, и почему-то жутко, и бога благодарить хочется, и слезы недалеко.

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Мӗнле хӑрушӑ ӗҫсем пулса иртни ҫинчен калать тата!

И какие страшные подробности!

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫак сӑмахсене калама та хӑрушӑ, апла пулсан та, ку тӗрӗс.

Мне страшно вымолвить это, но это правда.

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпӗ пӗр ҫинчен, пӗр хӑрушӑ ӗҫ ҫинчен пӗлетӗп…

Мне известно одно обстоятельство, одно ужасное обстоятельство…

XIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Ҫак сӑмахсене калама та хӑрушӑ — ҫав тери чаплӑ вӗсем…

 — Эти слова даже выговорить страшно, так они велики…

X // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

1835 ҫулхине, вунсакӑр ҫул каялла ӗнтӗ вӑл, питӗ хӑрушӑ ӗҫ пулса иртнӗ: Инсаров амӑшӗ сасартӑк ним паллисӗр ҫухалнӑ, тепӗр эрнерен ун виллине тупнӑ, — ӑна касса вӗлернӗ иккен.

В 1835 году, стало быть восемнадцать лет тому назад, совершилось ужасное злодеяние: мать Инсарова вдруг пропала без вести; через неделю ее нашли зарезанною.

X // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Елена амӑшӗ ҫине кӑн! пӑхса илнӗ те пӗр сӑмах та шарламан: вӑл хӑйӗн вӑрттӑнлӑхне каласа кӑтартиччен хӑйне татӑк-татӑк туса ваклама ирӗк парасса туйса тӑнӑ — каллех вара ӑна хӑрушӑ та лайӑх пулса кайнӑ.

Елена только посмотрела на мать и ни слова не сказала: она почувствовала, что скорее позволит растерзать себя на части, чем выдаст свою тайну, и опять стало ей и страшно и сладко на сердце.

VI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Елена хӗп-хӗрлӗ хӗремесленсе кайнӑ — унӑн чӗрине хӑрушӑ та тӗлӗнмелле ырӑ туйӑм пусса илнӗ.

Она вспыхнула вся — и страшно и чудно стало ей на сердце.

VI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫывӑхри йывӑҫ тӑррисем, хӗрарӑм кӗпи арки чӑштӑртатнӑ евӗр, вӑхӑтран-вӑхӑта чӗлтӗртетсе илни Берсенев чӗринче кӑмӑллӑ та хӑрушӑ, кӑштах шиклентерекен туйӑма хускатать; унӑн пӗр сасӑ кӑлармасӑр утасси, пытанса, йӑпшӑнса пырасси килет.

Легкий шорох, подобный шелесту женского платья, поднимался по временам в верхушках близких деревьев и возбуждал в Берсеневе ощущение сладкое и жуткое, ощущение полустраха; ему бы хотелось выступать совсем неслышно, прятаться, красться.

V // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫавӑн пекех, вӑл пире хӑратать те: вӑл пире хӑрушӑ… тата ӑнланса илмелле мар вӑрттӑнлӑх ҫинчен систерет.

Она также грозит нам; она напоминает о страшных… да, о недоступных тайнах.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Ҫук, тӑванӑм, — терӗ малалла Шубин, — эсӗ ӑслӑ философ, Мускав университечӗн виҫҫӗмӗш кандидачӗ, санпа тавлашма хӑрушӑ, уйрӑмах мана, вӗренсе пӗтереймен студента, анчах эпӗ сана акӑ мӗн калам: хамӑн искусствӑсӑр пуҫне эпӗ илеме хӗрарӑмсенче… хӗрсенче кӑна юрататӑп, ӑна та нумайранпа мар…

 — Нет, брат, — продолжал Шубин, — ты умница, философ, третий кандидат Московского университета, с тобой спорить страшно, особенно мне, недоучившемуся студенту; но я тебе вот что скажу: кроме своего искусства, я люблю красоту только в женщинах… в девушках, да и то с некоторых пор…

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Епле сикнӗ-ха эпӗ ҫак чӳречерен пӗр эрне каялла, епле каялла кӗнӗ — шухӑшлама та хӑрушӑ халь.

Сейчас даже подумать дико, как я выпрыгивал неделю назад в это окно, как залезал потом обратно.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Чи хӑрушӑ тӑкӑрлӑкран иртсен (кунта ман ҫине пурте тӗлӗнсе пӑхаҫҫӗ, эпӗ кантӑкран епле сикнине, хӑрах ура ҫине епле анса тӑнине курнӑ пуль ӗнтӗ вӗсем!), эпӗ Яуза еннелле пӑрӑнтӑм.

Миновав злополучный переулок, где на меня бросали косые взгляды прохожие (видели небось, как я прыгнул на одну здоровую ногу из госпитального окна), я свернул направо, к Яузе.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫакӑ шутланать те ӗнтӗ хӑйне хӑй ӗненмен этемшӗн чи хӑрушӑ ӗҫ!..

Это была ужасная работа человека, не доверяющего самому себе…

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ку вӑл хӑрушӑ мар.

Это не страшно.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней