Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑни (тĕпĕ: тӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Арзамас хули ҫав тери начар хула пулса тӑни — кунта революционерсем ҫинчен нимӗнле сӑмах та илтӗнменни — маншӑн питӗ хурлӑхлӑ туйӑнчӗ.

И мне обидно стало, что Арзамас такой плохой город, что в нем ничего не слышно про революционеров.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Сунарҫӑ сӳрӗккӗн чӗмсӗрленсе тӑни ӑна вӑрах уни-куни сӑмах каличчен ниме тӑман япаласем пирки пуплеме хистерӗ; вӑл нушаланать, анчах чарӑнаймасть, хӑйӗн йӑпӑлтилле сӑмах ваклавӗ ытларах та ытларах аван марлантарнине туйма пикенчӗ.

Равнодушное молчание охотника подстрекало его болтать всякий вздор вернее затяжных реплик; он мучился, но не мог удержаться, чувствуя все большую неловкость от собственной заискивающей словоохотливости:

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

«Кӑвак куҫли», «типӗскер» — Дарль ятне каламасӑр ҫапла чӗнни, «ну, ҫаврӑнӑҫуллӑрах!», «тӑсланкӑ йӳҫек!», «часрах лавккана!» тата ҫакӑн йышши капӑр ытти сӑмах Бурль чӗлхинчен вӑркӑнать кӑна, тепӗр чухне вӑл хӑйне ҫупса ярасран хӑраса хытса тӑни те пулкалать.

Выражения: «сероглазый», «черствого типа» без употребления собственного имени Дарля, затем: «ну-ка, поворачивайтесь живее!», «долговязый кисляй!», «живо в лавочку!» — и другие еще более живописные, слетали с языка Бурля так часто, что иногда он сам в страхе замирал, ожидая пощечины.

Чӗмсӗрлӗх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 267–275 с.

Вӑрманта питех те лайӑх кунсем — ҫилсӗр, шӑрӑх тата тутлӑ шӑршӑллӑ; ҫакӑн пек чухне ирех тӑни мана та йӗрӗнтермест.

В лесу бывали особенно хорошие дни, безветренные, жаркие и душистые, когда даже мне вставать рано было уж не так отвратительно.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Мана ҫут ҫанталӑк ҫав тери пӗлме юратакан туса янӑ пулин те — хуҫаран унӑн унчченхи пурнӑҫӗ ҫинчен, вӑл мӗнлерех майпа асамҫӑ пулса тӑни пирки тӗпчемешкӗн темӗскер чарса тӑрать.

Как ни любопытен я от природы, однако что-то удерживало меня расспрашивать моего хозяина о прошлой его жизни и о том, как он превратился в волшебника.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Пӗр чӳрече ҫумне пӗрмаях иксӗр ҫеҫ лӑпчӑнса тӑни йӗркеллех те мар.

Не все же будете вы вдвоем припадать к одному окошку.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 141–146 с.

Эпӗ кӗрсе тӑни, пӗлетӗр-и, ӗретсӗр пулӗччӗ.

А если я войду, то будет, знаете, неприлично.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Вӗсем пурри тунсӑхлӑ; вӗсен калаҫӑвӗнче пулассине туйса тӑни янӑрать; вӗсен ҫывӑхлӑхӗ инкек кӳрет.

Присутствие их тоскливо; их речи звучат предчувствиями; их близость навлекает несчастья.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Нок хӑйӗн унчченхи тискер, йывӑр пурнӑҫӗ пирки уйлама пикенчӗ: вараланчӑк юрату, тӗрме, мӑнаҫлӑ ӑншӑртпа киленсе ҫынсене хирӗҫ тӑни, ӳчӗпе мар пулин те чунӗпе вӗсенчен яланлӑхах уйрӑлма тӗв туни; хуҫӑлнӑ пурнӑҫсен шанчӑклӑ, ҫепӗҫ ҫулташне ҫеҫ — ӗмӗте — юратни…

Нок принялся думать о своем диком, тяжелом прошлом: грязном романе, тюрьме, о решении упиваться гордым озлоблением против людей, покинуть их навсегда, если не телом, то душой; о любви только к мечте, верной и нежной спутнице исковерканных жизней.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вахтӑра манӑн хырӑм хӑрушла выҫса кайрӗ, эпӗ кубрике йӑпшӑнса кӗтӗм, сыр татки шыраса тупрӑм, унтан вара — туятӑп: нӳрлӗ ҫанталӑкра чӗтресе тӑни аванах мар.

На вахте мне захотелось жрать, я полез в кубрик, разыскал кусок сыра, а потом вспомнил, что дрогнуть в сырую погоду нехорошо.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Ҫав ырӑ майсем хӑйсем тӗллӗн килмен, вӗсен никӗсӗ — ҫӗршывра тӑнӑҫлӑ лару-тӑру пулса тӑни.

Помоги переводом

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Крапивин шучӗпе, юлашки вӑхӑтра Калюков хурахӗсене такамсем ертсе пыни, вӗслетсе тӑни ытларах та ытларах сисӗнет.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах сисмесӗрех ун ҫинчен шухӑшлама тытӑнать те, хайхи куҫ умне Веняпа Хӗлимун тытӑҫса кайни, вӑл, лашана хӑварса чупса пырса, иккӗшӗн хушшине кӗрсе тӑни, Веня нимӗн тӑвайман енне перӗнсе вилни мар, е унччен нумай ҫул маларах тин ҫеҫ-ха яппун вӑрҫинчен таврӑннӑ Хӗлимун вӑйӑра ӑна ташлама чӗнсе кӑларни, кайран, уйӑх ҫутинче юмахри Йӑван-паттӑр пек таса та хӑватлӑ курӑнаканскер, унпа шӑнкӑр валак умӗнче шӑкӑл татса калаҫса тӑни, е тата чылай ҫулсем иртсен, Веня ӗнтӗ тӗнче вӑрҫи фронтне кайсан, Хӗлимунӑн, хӑйӗн вӑрттӑн ӗҫӗпе яла килнӗскерӗн, кӗтмен ҫӗртен ирӗксӗрех Сӑпани килӗнче ҫӗр каҫма тивни, ҫав ҫӗрле вара Сӑпани, хӑй мӗн хӑтланни пирки пач шухӑшламасӑр, пуҫне ҫухатсах, сасартӑк унпа юнашар пырса выртса ҫылӑха кӗни тухса тӑрать…

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫитменнине, вӗсене такамсем вӗрентсе, ӑс парса тӑни сисӗнет.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Антун курасса Сидор патӗнче пӗрре кӑна темле ют арҫынна курнӑ та, утар хуҫи таврара та, тӗнчере те мӗн-мӗн пулса иртнине тӗплӗ пӗлсе тӑни ӑнсӑртлӑх мар, паллах.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Лешсем пек лагерьте пурӑнмаҫҫӗ, хӑйсем ҫав тери тискер, ҫынна ним мар вӗлереҫҫӗ, шутсӑр асӑрхануллӑ тата, нумай-нумай ялсенче хӑйсен ҫыннисене тытса тӑни сисӗнет.

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Йыш пуҫӗнче кам тӑни те, утаманӑн чи ҫывӑх ҫыннисем те, вӗсем хӑш районтан, хӑш ялтан пулни те паллӑ.

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Шӑпах революци умӗн Петербургра хӗсметре тӑни те куҫа уҫмашкӑн чылай пулӑшрӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тарт чӗмсӗррӗн хускалмасӑр тӑни ӑна аптӑратать.

Молчаливая неподвижность Тарта смущала его.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Сулахай аллипе сылтӑммине, ҫӗрӗллине ярса тытнӑскер — хӗр йӗри-таврана тӗлӗнсе тӗсерӗ, тинӗспе ешӗл чӑтлӑхалла вичкӗннӗн тинкерчӗ; анчах тӗм хыҫӗнче никам та хускалмасть, никам пытанса тӑни те курӑнмасть, аякра ҫуталса выртакан сенкер тинӗсре те нимӗнле паллӑ та ҫук, вара Ассоль хӗрелсе кайрӗ, чун-чӗрин сасси ӑрӑмҫӑлла «ҫапла» терӗ.

Схватив левой рукой правую, на которой было кольцо, с изумлением осматривалась она, пытая взглядом море и зеленые заросли; но никто не шевелился, никто не притаился в кустах, и в синем, далеко озаренном море не было никакого знака, и румянец покрыл Ассоль, а голоса сердца сказали вещее «да».

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней