Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тен сăмах пирĕн базăра пур.
тен (тĕпĕ: тен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тен, вӑл халиччен шкула та ҫитнӗ? — иккӗленчӗ Женя.

— Может она уже в школе, — предположила Женя.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тен, эсӗ?

Может ты?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тен вӑл пирӗнпе калаҫасшӑн та пулмӗ.

Может, она нас вообще подальше пошлет.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тен, урама тухатӑн?

Может, на улицу выйдешь?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тен, тата мӗн те пулин… — Федор куҫ хӗссе илчӗ.

Или еще чего покрепче? — Федор подмигнул.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Эпӗ мӗн… — терӗ лешӗ пашкаса, — эсӗ ман пата кӗрейместӗн пулсан, тен, эпӗ сирӗн пата пыратӑп?

— Я тут подумал, — выдохнул он и слегка смутился, — раз ты ко мне не можешь. Может я к тебе?

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑл пуҫне ҫӳлелле ҫӗклерӗ те: — Тен, ҫӑлакансене чӗнсе илмелле? Вӗсем чӗр чунсене те инкекрен хӑтараканччӗ, — терӗ.

Она кинула взгляд наверх и подумала вслух: — Может спасателей вызвать? Кажется, они кошек спасают.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тен, хӑех анать, — шанӑҫсӑррӑн каларӗ Федор.

— Может сама слезет? — неуверенно произнес Федор.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тен, ҫапах та калас?..

И все-таки, может рискнуть?

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тен, унӑн хута кӗрекенсем пур?..

Вдруг у него крыша есть.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тен, аслӑрах та.

А то и больше.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тен, пурте йӗркеллех пулать.

может еще обойдется.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Калаҫса татӑлӑпӑр-и, тен?

Попробуем договориться.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Мӗн тӑвас тен, ватӑлать.

Что ж, это все возраст.

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

Ак халь ӗнтӗ ҫавсене куҫ умӗнче кӑштах палӑртнӑ пулин те калама ҫук тарӑн шухӑшлӑ, тен гениллӗ хӑватпах кӑтартнӑччӗ пулӗ.

Теперь я увидел их в едва намеченном, но глубоком, может быть, гениальном преображении.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах эпир хамӑр историе манман, тен хамӑрӑн чи пысӑк вӑй-хӑват та тӑван ҫӗршыв сӑнарне ҫӗнетме пултаракан аслӑ шухӑшсене вӑрҫӑ та улӑштарайманнинчен килет пулӗ.

Но мы не забыли нашей истории, и возможно, что наша главная сила заключается именно в том, что война не отменила и не остановила ни одной из великих мыслей, которые преобразили нашу страну.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Нимӗскер те пӗтмен-ха, — тенӗччӗ вара. — Кам пӗлет, тен хамӑнах ҫав страницӑна уҫса вуламалла пулӗ», тенӗччӗ.

«Ещё ничего не кончилось, — так я отвечал. — Кто знает, быть может, придёт время, когда мне удастся открыть и прочесть эту страницу».

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫинчен тата шӑвӑҫ футляр ӑшӗнче туллиех шывччӗ, пленкӑсене пӗтӗмпех шыв витнӗччӗ, тен, вӗсем темиҫе ҫул хушши ҫавӑн пек шыв ҫинче тӑнӑ пулӗ.

Кроме того, металлические футляры были полны воды, плёнки промокли насквозь и, очевидно, годами находились в таком состоянии.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав каҫсем, паллах, пулман та пулӗччӗҫ, Катьӑпа тӗл пулнӑ телейӗм те пулман пулӗччӗ, тен, ирхине вӑл мана ӑсататчӗ-ҫке-ха, ача-пӑча вылямалли хӑмпӑ пек курӑнан вӑтанчӑк ҫамрӑк хӗвел, поляр кунӗн пуҫламӑшне пӗлтерсе, тусен тӑррипе ҫӗкленетчӗ те юри пирӗншӗн ҫутатнӑ пек туйӑнатчӗ… радио пире хамӑр ҫӗнтерӳсем ҫинчен каҫсерен пӗлтерсех тӑман пулсан, пирӗн чӗремӗрсем хӗпӗртесси те пулман пулӗччӗ, е вӑл пулсан та йӑлтах урӑхла пулнӑ пулӗччӗ-и.

Конечно, не было бы этих вечеров, этого счастья встреч с Катей, когда наутро она провожала меня и робкое, молодое солнце, похожее на детский воздушный шар — солнце начала полярного дня, — как будто нарочно для нас поднималось над линией сопок… не было бы этого душевного подъёма или он был бы совершенно другим, если бы радио каждую ночь не приносило известий о наших победах.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Часах манӑн та вилес черетӗм ҫитет, вилӗмрен ним чухлӗ те хӑрамастӑп эпӗ, тен вӑл пурӑнасчӗ-ха тесе вӑй-халӑм ҫитнинчен те ытларах тунипе пуль.

Скоро моя очередь, но я совершенно не боюсь смерти, очевидно потому, что сделал больше, чем в моих силах, чтобы остаться жить.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней