Поиск
Шырав ĕçĕ:
Чӳрече кантӑкӗсем ҫине тулаш енчен такам ывӑҫла-ывӑҫла хаяррӑн вӑркӑнтарса тӑчӗ типӗ те вӗтӗ юр пӗрчисене.Снаружи кто-то яростно бросал в стекла окон горсти мелкого сухого снега.
II сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.
Ниҫта кайса кӗреймесӗр унталла-кунталла чупса сеткӑна хыпашлакан ачасем чӳрече кантӑкӗ ҫине пырса ҫапӑннӑ кайӑксем пек туйӑнчӗҫ.Ребята с разбегу врезались в сетку и забились об нее, словно птицы об оконное стекло.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
Ларкӑч айне пытанса ӗлкӗрчӗҫ кӑна, кайри чӳрече ҫурӑлса кайрӗ те Федорпа Женя ҫурӑмӗ ҫине кантӑк ванчӑкӗсем тӑкӑнчӗҫ.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
Маргаритӑпа Федор чӳрече патне ыткӑнчӗҫ.
Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
Чӳрече патне пырса тӑнӑскер, вӑл хӑйсен подъезчӗ умне хура мерседес ҫитсе чарӑннине курах кайрӗ.Она как раз подошла к окну и увидела, подкативший к подъезду черный «Мерседес».
Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
Женя сиксе тӑчӗ те чӳрече патне чупса кайрӗ.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
Женя чӳрече патне чупса пырса аялалла тинкерчӗ.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
— Ҫирӗм минут та тӑрать пуль подъезд умӗнче, пӗрмай пирӗн чӳрече еннелле пӑхать.— Уже двадцать минут стоит у подъезда и смотрит на наши окна, —
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
— Тепрехинче чӳрече умне лекме тӑрӑшмалла, — терӗ Женя.— В следующий раз надо будет забронировать столик у окна, — заметила Женя.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
Лешӗ ӑна тӗлӗнерех пӑхса илчӗ те ним чӗнмесӗрех чӳрече ҫумӗнчи вырӑна кӗртсе ячӗ.Он встретил ее удивленным взглядом, но молча пропустил к окну.
Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
Математика учительници, ывӑнчӑк сӑнлӑскер, Женя ҫине куҫлӑхӗ ҫийӗн пӑхса илчӗ те: — Акӑ паллашрӑмӑр та. Чӳрече умӗнчи пӗрремӗш ретре пушӑ вырӑн пур, Лар, Женя Бондаренко, урока малалла тӑсӑпӑр, — терӗ ассӑн сывласа.
Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
Секретарь хирӗҫ хуравламарӗ, чӳрече каррисене хупрӗ те пӳлӗмрен тухрӗ.Секретарша не сделала ни одного движения в ответ. Вместо этого она закрыла шторы и вышла.
Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив
Хуҫи ҫурма тӗттӗм пӳлӗмре ларнине асӑрхаса вӑл чӳрече патне утса пычӗ, хулӑн карӑсене яриех уҫрӗ.Увидев, что шеф сидит в полумраке, она подошла к окну и распахнула тяжелые шторы настежь.
Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив
Пӗр енче Мария Васильевнӑн пӗчӗкҫеҫҫӗ портречӗ пур, тепӗр енче — хура ҫӳҫ пайӑрки; Иван Павлыч чӳрече патне пырса куҫлӑхне лартрӗ те медальона темӗнччен пӑхса тӑчӗ.
Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ача чӳрече патне чупса пычӗ те, картиш варринче Гаврика курчӗ.
XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Чӳрече витӗр ача кӑвак, типӗ те салху урама курать.
XLII. Куликово уйӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Икӗ чӳрече хушшине хунӑ пурҫӑн хутпа мамӑк та унтах выртаҫҫӗ.Лежал валик пожелтевшей ваты, посыпанной настриженным гарусом, между рамами.
XLII. Куликово уйӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Юлашкинчен сӑмсине шӑлса илчӗ те, чӳрече ҫинчен шуса анчӗ.Наконец резко вытер кулачком под носом и сполз с подоконника.
XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Вӑл пӑрланнӑ чӳрече ҫине таяннӑ.
XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Хӑйсен тӗттӗм пӳлӗмӗнче чӳрече ани ҫинче йывӑр шухӑшлӑ Петя ларать.Чувствуя на сердце необъятную тоску и тяжесть, Петя сидел в темной детской на подоконнике.
XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949