Поиск

Шырав ĕçĕ:

Пичӗсем (тĕпĕ: пит) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӗсен пичӗсем танлӑ пулнӑ, Шура аллине пушӑ тытнӑ, иккӗшӗ те Сергей ҫине пӑхкаланӑ хушӑрах тем ҫинчен пӑшӑлтатса калаҫнӑ.
Лица у них строгие, Шура держала в руке кнут, и обе девушки тоже посматривали на Сергея и о чем-то тихо переговаривались.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Иккӗшӗ те ҫӳллех мар, сарӑ; пичӗсем вӗсен ҫиллес.
Оба невысокого роста, белокурые девушки: лица их были гневны.

Лаша е вӑкӑр кӳлнӗ урапасем калла-малла чупаҫҫӗ, юнашар, сиккелесе, пушшисемпе хӑмсарса, хӑвалакан ачасем чупса пыраҫҫӗ: хӑма сарнӑ сукмак тӑрӑх, вӑчӑра пек тӑрса тухса, ҫӗр тиенӗ наҫилккасем ҫӗкленӗ хӗрарӑмсем утаҫҫӗ; вӑйпитти йӗкӗтсем пӗр кӗпе вӗҫҫӗн кӑна, пичӗсем хӗрелсе хуралсах кайнӑ, вӗсем лумсемпе ҫӗр катаҫҫӗ, ҫӗрӗ вара кӑмака пысӑкӑш катӑла-катӑла ӳкет; икӗ ача ҫинче кантра тӑсса пыраҫҫӗ, вӗсем хыҫҫӑн кӗрӗк ҫинчен брезент плащ тӑхӑннӑ ҫын хул айне кӗнеке хӗстерсе утать; ачасем шӑннӑ ҫӗре юпа ҫапса хӑвараҫҫӗ те кантрана малалла туртаҫҫӗ; пӗр ушкӑн вӑкӑр — ултӑ мӑшӑр — пӗр касӑллӑ плуга туртаҫҫӗ; плуг аврине икӗ маттур арҫын пӗтӗм вӑйпа пусса утаҫҫӗ, плуг, вӗтӗ чуллӑ ҫӗре шӑтӑр-шӑтӑр касса кӗрсе, чӗркуҫҫи таран йӗр хӑварса пырать…
Взад и вперед катятся то бычьи, то конные упряжки, рядом бегут погонычи, подпрыгивая и взмахивая кнутами; по дощатому настилу идут люди с носилками, груженными землей; молодые парни в одних рубашках, с красными до черноты лицами валят ломами глыбу земли величиной, с добрую печь; два подростка тянут шнур, а за ними идет мужчина в брезентовом плаще поверх шубы, с книгой под мышкой; мальчуганы втыкают в мерзлую землю дротяные палочки и тянут шнур дальше; движется вереница быков — пар шесть, запряженных цугом, — они тянут однолемешный плуг; на чапигах висят два плечистых дядька, плуг врывается в голышеватую землю и с треском роет борозду глубиной в колено…

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫутӑ начар пулнипе ҫынсен пичӗсем пӑхӑр тӗслӗ курӑннӑ.
В слабом свете лица были темные, под цвет меди.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗтӗм иккӗмӗш взвод, турра пуҫ ҫапнӑ чухнехи пек, пуҫ ҫӗклемесӗр тӑрать; казаксен ушкӑнӗ сӑмах та шарламасть, ҫынсем вӗри сывлӑшпа йывӑррӑн хашлатса сывлаҫҫӗ, салхуллӑ пичӗсем тӑрӑх пӑлханчӑк йӗрсем выртнӑ…
Весь второй взвод стоял, не поднимая голов, как на молитве; слитная толпа молчала, люди жарко и тяжко дышали, по лицам зыбью текла растерянность…

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Атаманец-дезертир, куркари шыва ӗҫсе ярса, хӑй ҫине чӑл-чӑл пӑхса тӑракан салтаксен пичӗсем тӑрӑх ӗшенчӗк куҫӗсемпе йӗрлесе тухрӗ, пӗчӗк ачанни пек йӑваш куҫӗсем ун сасартӑк хаяррӑн йӑлтӑртатса илчӗҫ.
Атаманец-дезертир допил из кружки, повел усталыми глазами по лицам бесцеремонно разглядывавших его солдат, и в голубых, по-детски простых глазах его неожиданно вспыхнуло ожесточение.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сергей Платонович, стариксен кӑмӑлсӑр пичӗсем ҫине ирӗксӗррӗн кулкаласа пӑхса тӑнӑ май, чунӗнче темле пӑтранчӑк та ирсӗр япала йӑшӑлтатнине туйрӗ.
Сергей Платонович, насильно улыбаясь, оглядел расстроенные лица стариков, на душе у него стало сумеречно и гадко.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хутор атаманӗ Кирюшка Солдатов (вӑрҫӑра вӗлернӗ Маныцков вырӑнне юлнӑскер), хӗрлӗ мӑйӑхлӑ, чапрасрах куҫлӑ чанккамас казак, хӑйне ытла та тӑвӑнчӑклӑн тытрӗ; лавкка умӗнче хӗрсе кайнӑ шавлӑ калаҫӑва те-еплерен ҫеҫ хутшӑнкаласа, чалпашшӑн пӑхакан куҫӗсене казаксен пичӗсем тӑрӑх шутарчӗ, хушшӑн-хушшӑн хыпӑнчӑклӑн ҫухӑрашса ҫатӑлтатрӗ:
Хуторской атаман Кирюшка Солдатов (преемник убитого Маныцкова), большой рыжеусый и чуть раскосый казак, был подавлен, в разговоре, оживленно закипевшем у лавки, участия почти не принимал, ползал косыми глазами по казакам, изредка вставляя растерянное восклицание:

Казаксен пичӗсем тӑрӑх тӗрлӗ туйӑмсем шӑвӑнса иртрӗҫ: хӑшӗсем, нимӗн тавҫӑрайманнипе, пичӗ-куҫӗсене пӗркелентерчӗҫ, теприсем, хӑйсен ӑпӑр-тапӑр япалисене офицерсем ним тӑрлавсӑр ҫавӑрттарнине курса, хӑраса ӳкрӗҫ, виҫҫӗмӗшӗсем шӑл йӗрсе пӑхса тӑчӗҫ.
Лица казаков выражали разнородные чувства: одни хмурились, недоумевая, другие испуганно поглядывали на офицеров, рывшихся в скудных казачьих пожитках, третьи посмеивались.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗсем ҫула ҫитнӗ, тапса тӑракан сывлӑхлӑ ҫынсем, ҫеҫенхирти вӗри сывлӑшпа кӑвак янкӑр мӗн иккенне питӗ лайӑх пӗлсе тӑракансем, мӗншӗн тесен, вӗсен пичӗсем бронза тӗслӗ мар, тӗттӗм хӑмӑр тӗслӗ пулса кайнӑ, мӑйӑхӗсем вара шӑрт пек хытӑ та смала сӗрнӗ пек хура.
Это были люди в летах и при здоровье, хорошо знавшие, что такое и степной суховей, и полуденный зной, ибо лица у них были уже не бронзовые, а коричнево-черные, с жесткими, засмоленными усами.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Халтан кайнӑ, пичӗсем пӗтӗмпех хӑрӑмпа вараланса пӗтнӗ.
Изможденные, лица в дыму и копоти.

Ӗмӗрлӗхе панисем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Аксинья, апат-ҫимӗҫсем пыра-пыра панӑ чух, вӗсен савӑнӑҫлӑ пичӗсем ҫине пӑхнӑ май, хӑйӗн пӗчченлӗхне тата та ытларах туйса илчӗ.
Прислуживая и глядя на веселые лица, Аксинья сильнее ощущала свое одиночество.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий куҫӗсенче вӗсен пичӗсем, тӑм тӗслӗн нимӗрленсе тӑракан пӗр лаптӑк пулса, хутшӑнса кайрӗҫ.
Лица их слились в глазах Григория в студенистое, глиняного цвета пятно.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫынсен пичӗсем тӗксӗммӗн мӗлтлетеҫҫӗ, утсен кӳлеписем, тӗттӗм ӑшне путса, куҫран ҫухалаҫҫӗ.
Мутно синели лица, контуры лошадей рассасывались в невиди.

Давыдка тутисем мӗскӗннӗн те ирӗксӗррӗн кулаҫҫӗ, ыттисен пичӗсем ӑмӑрланса кайрӗҫ.
Губы Давыдки жалко и принужденно улыбались, лица других нахмурились.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пурин те пичӗсем хӗп-хӗрлӗ.
Красные лица.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хыҫалта тӑртанса кайнӑ Петро ӳсӗркелет, таҫта халӑх ӑшӗнче Дуняша куҫӗсем, такамӑн, палланӑскерӗн, пичӗсем тата палламаннисем мӗлтлетеҫҫӗ; урмӑш сасӑллӑ хор юрланипе дьякон вӑрӑммӑн тӑсса мемлени хӑлхана килсе ҫапӑнать.
Сзади покашливал опухший Петро, где-то в толпе мельтешились Дуняшкины глаза, чьи-то как будто знакомые и незнакомые лица; доносились разнобоистый хор голосов и тягучие возгласы дьякона.

Нимӗҫ хыҫҫӑн блиндажа шурӑ маскхалатсем тӑхӑннӑ виҫӗ салтак хӗсӗнкелесе кӗчӗҫ; вӗсен пичӗсем сивӗпе хӗрелнӗ, юр ирӗлнипе йӗпеннӗ.
Вслед за немцем в блиндаж пролезли три разведчика в белых маскхалатах, с красными и мокрыми от снега лицами.

XXII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӗсем пурте нумай пулмасть хырӑннӑ, сивӗпе куштӑркаса хуралнӑ пичӗсем ӑшӑ пулнипе хӗрелсе кайнӑ.
Все они только что побрились, их задубелые, бурые от морозов лица были разгорячены.

XXI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӗсен пичӗсем ҫурхи хӗвелпе пиҫсе хуралма ӗлкӗрнӗ; ҫӑра тусанпа витӗннӗ ҫутӑ машинӑсем тӗксӗмленнӗ; ҫак кун вӗсем ҫеҫенхирти нумай ҫулсем тӑрӑх ҫӳрени пуринчен те курӑнать.
Лица у них уже успели загореть на весеннем солнце; потемнели покрытые густой пылью светлые машины; было видно сразу, что они в этот день проехались по многим степным дорогам.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика