Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шухӑшларӗ (тĕпĕ: шухӑшла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл станицӑсемпе хуторсенче сапаланса выртакан ҫамрӑк электрохуҫалӑха хӑй мӗнле ертсе пырасси ҫинчен шухӑшларӗ, анчах хӑйне вӑл темшӗн кабинетра мар, ут ҫинче ларса пынине курчӗ.

Он размышлял о том, как будет руководить молодым и разбросанным по станицам и хуторам электрическим хозяйством, и видел себя почему-то не в кабинете, а на коне.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ватӑла киле тарҫӑ тупнӑ-ши ку?» — шухӑшларӗ Артамашов.

«Или холуя нажил при старости лет?» — подумал Артамашов.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Мӗн шуйттанӗ тума сӗтӗрӗнсе килетӗп эпӗ кунта? — ҫиллессӗн шухӑшларӗ Артамашов.

«И за каким чертом я сюда плетусь? — со злостью думал Артамашов.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«А-ха, калаҫма шутлатех», — шухӑшларӗ те Федор Лукич, ура ҫине тӑрса, каларӗ:

«Ага, решил-таки заговорить», — подумал Федор Лукич и, вставая, сказал:

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Чее, чее те, ухмах та мар… Пулӑшма тивет… Эпӗ ырӑ тунине астӑвать, ыттисем пек манса кайман», — шухӑшларӗ те Федор Лукич, хӑйне кулса ярассинчен чарса, ҫапла каларӗ:

«Хитрый, хитрый, а не дурак… Придется подсобить… Мою доброту помнит, не позабыл, как другие», — подумал Федор Лукич, и сдерживая себя чтобы не рассмеяться, сказал:

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Кулма шутлать, уссиллӗ шуйттан, — ҫилленсе шухӑшларӗ Федор Лукич.

«Насмешечки строит, чертов усач, — подумал Федор Лукич.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Федор Лукич кулса илнӗ пек пулчӗ те шухӑшларӗ:

Федор Лукич усмехнулся и подумал:

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Пӑсӑрлантармасть-и сана? — Федор Лукич кулса илчӗ те шухӑшларӗ: «Пӗтӗр, пӗтӗр уссине, эсӗ ӑна мӗншӗн пӗтӗрнине пӗлетӗп…»

— Не гоняет тебя? — Федор Лукич усмехнулся и подумал: «Крути, крути ус, знаю, чего ты его закручиваешь…»

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ҫынна пулӑшас пулать, — шухӑшларӗ вӑл Нарыжный ҫинчен.

«Надо поддержать человека, — думал он о Нарыжном.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ку сасӑ ҫемҫен те ачашшӑн илтӗннӗ тата темӗнле паллакан ҫын сасси пек янӑранӑ пирки Федор Лукич ирӗксӗрех: «Евсей-ши вара ку? Ӑҫтан шуйттанран килсе кӗчӗ вӑл?» — тесе шухӑшларӗ.

Голос был вкрадчиво-ласковый и такой знакомый, что Федор Лукич невольно подумал: «Неужели Евсей? Откуда его дьявол принес?»

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Турбинӑна чӑнах та чарсан мӗн пулӗ? — шухӑшларӗ Семен.

— А что, если и в самом деле остановить турбину? — подумал Семен.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Татьяна куҫӗсем унӑн куҫӗсемпе тӗл пулчӗҫ те вӑл, йӑл кулса: «Мӗн вӑл ман ҫине питӗ тимлесе пӑхать?» — тесе шухӑшларӗ.

Татьяна поймала его взгляд, подумала: «И чего он на меня так смотрят?»

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ҫывӑрать пулас», — шухӑшларӗ Татьяна, хӑйӗн пичӗ вутпа пӗҫернине туйса.

«Наверно, спит», — подумала Татьяна, чувствуя, как лицо ее горит жаром.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ҫавӑн пек, ҫавӑн пек ӑна, — чарусӑрланма ан пар» — шухӑшларӗ вӑл хӑй ӑссӗн.

И подумал: «Так, так его, — бей на сознательность».

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Вӑл пухура пулсан, эпӗ Мишуткӑпа выльӑп», — шухӑшларӗ Стегачев.

«Если она на собрании, я поиграю с Мишуткой», — думал он.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак самантра вӑл Сталина аса илчӗ, Сталин халь те-ха трибуна ҫинчех тӑрать пулмалла, унӑн тӳлек те лӑпкӑ сасси халь те-ха пӗтӗм ҫӗршыва илтӗнмелле янӑрать пулас, тесе шухӑшларӗ.

В эту минуту он вспомнил Сталина и подумал, что Сталин, кажется, все еще стоит на трибуне, и его мягкий, спокойный голос все еще слышен по всей стране.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Траншейӑра мӗнле-ши? — шухӑшларӗ Юргин.

«В траншее-то как? — подумал Юргин.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Ҫакӑн пек шӑтӑка илсе килсе пӑрахаҫҫӗ те ӗнтӗ, ҫиелтен тӑпра витсе хураҫҫӗ — ӗҫӗ те пӗтрӗ вара!» шухӑшларӗ вӑл.

«Забросают вот в такой яме — и конец!»

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Халь ӗнтӗ ӑҫта шуйттана каймалла унта? — шухӑшларӗ Олейник, пульӑсем ҫывӑхрах шӑхӑрнине кура кашни минутрах хутлана-хутлана илсе.

«Куда уж тут теперь к черту пойдешь? — подумал Олейник, каждую минуту сжимаясь от близкого свиста пуль.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Вӗлереҫҫӗ! — шухӑшларӗ вӑл. — Пӗтес пулать!»

«Убьют! — подумал он. — Пропадешь!»

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней