Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Николай сăмах пирĕн базăра пур.
Николай (тĕпĕ: Николай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл Николай Антонычӑн ассистенчӗ.

Он Николая Антоныча ассистент.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Пырать, Николай Антоныч халӗ ӗнтӗ профессор…

— Ничего, Николай Антоныч теперь профессор.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай (Аҫтахар) Плотников — ертӳҫӗ, корпус сайтне тытса пыракан, программӑлакан.

• Николай (Аҫтахар) Плотников — руководитель, программист и сопровождающий сайт корпуса.

Корпус пирки // Чӑваш чӗлхин икчӗлхеллӗ ҫӳпҫи. http://corpus.chv.su/content/about.html

Николай Антоныч хама питрен сурнине те манман-ха эпӗ.

Я не забыл, как Николай Антоныч плюнул мне в лицо.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗн тӑвас тен, Николай Антоныч мана чи ирсӗр элекпе, этем ывӑлӗ-хӗрӗ мӗн таран элек тума пултарать, ҫав таранах элеклесе пӗтерчӗ, «вӑл таса мар юнлӑ ача», «ун пирки санӑн аннӳ вилсе выртрӗ» тесе те ӗнентерчӗ пулӗ ӗнтӗ.

Что ж, наверно, Николай Антоныч уже успел уверить её в том, что я оклеветал его «самой страшной клеветой, которая только доступна человеческому воображению», и что я — «мальчишка с нечистой кровью», из-за которого умерла её мать.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун чухне эпӗ сирӗн патӑрта, Николай Аноныч кӑшкӑрашма пуҫланипе, сана нимӗнех те ӑнлантарса параймарӑм, тӗрӗссипе каласан, ӑнлантарма май та килмерӗ унта.

Тогда, у вас, я ничего не мог объяснить, потому что Николай Антоныч стал кричать, так что тут уж было не до объяснений.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав ӗнентерӗве Татаринов капитан Николай Иваныч фон-Вышимирские зкспедици ӗҫӗсене туса пыма хушса панӑ пулать.

на ведение всех дел экспедиции, выданную капитаном Татариновым Николаю Иванычу фон Вышимирскому.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ Энска тухса киличчен пӗр-икӗ кун маларах мана Кораблев Николай Антоныч хӑйне чӑн-чӑн ӗнентерӳ кӑтартни ҫинчен каланӑччӗ.

Незадолго до поездки в Энск Кораблев сказал мне, что Николай Антоныч показал ему подлинную доверенность

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр Петькӑна ҫеҫ эпӗ Кораблевпа мӗнле калаҫни ҫинчен, Николай Антоныч хама мӗнле йышӑнни ҫинчен кӗскен кӑна каласа патӑм.

Только Петьке я рассказал — и то очень кратко — о своем разговоре с Кораблевым и о том, как принял меня Николай Антоныч.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та Николай Антоныч каллех кресло ҫинчен сиксе тӑрасшӑн пулчӗ, каллех тӗлӗнмелле шӑв-шав пуҫланчӗ.

Но Николай Антоныч вдруг стал вставать с кресла, и снова поднялся ужасный шум.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя пирӗн хушӑра, Николай Антоныч шӑлӗсене ҫыртса, кӑкӑрне тытса выртакан кресло умӗнче тӑчӗ.

Катя стояла между нами у кресла, в котором он лежал, стиснув зубы и хватаясь за сердце.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч карчӑксене сирсе хӑйӗн пӳлӗмне тухрӗ.

Николай Антоныч отстранил старушку и вышел в свою комнату.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл стена ҫумӗнче пӗрре ман ҫине, тепре Николай Антоныч ҫине пӑхса тӑчӗ.

Она стояла у стены и смотрела то на Николая Антоныча, то на меня.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч, — терӗм эпӗ, хумханасшӑн мар пулса, ҫав вӑхӑтрах чӗлхе хама итлеменнине сиссе, — эсир мӗнлине курнипех эпӗ сирӗн эпитет пирки пӗр сӑмах та калас теместӗп.

— Николай Антоныч, — сказал я, стараясь не волноваться и замечая, однако, что язык не очень слушается меня. - Я не буду отвечать на ваши эпитеты, потому что понимаю, в каком вы состоянии.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Турӑҫӑм, кам пирки-ха? — малалла каларӗ Николай Антоныч.

Боже мой, из-за кого? — продолжал Николай Антоныч.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нина Капитоновна сӗтеле сиктерчӗ те, Николай Антоныч ан ӳктӗр тесе, унӑн хулӗнчен пырса тытрӗ.

Нина Капитоновна отодвинула стул и взяла его под руку, точно боялась, что он сейчас упадет.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл вӗлернӗ ӑна, — терӗ Николай Антоныч, унӑн куҫӗсенчен куҫҫуль шӑпӑртатса анчӗ.

Он убил ее, — сказал Николай Антоныч, и слезы так и брызнули из его глаз.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫак ҫын Марья Васильевнӑна вӗлернӗ, — тепӗр хут каларӗ Николай Антоныч.

— Это человек, который убил ее, — повторил Николай Антоныч.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч, е эсир вӑрҫас тетӗр пулсан?..

— Николай Антоныч, если вы хотите ругаться…

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч сывлӑш ҫавӑрчӗ те калаҫма тытӑнчӗ.

И он перевел дыхание и заговорил.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней