Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

илчӗ (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ ун пек каламарӑм та, анчах та вӑл ҫавӑн пек ӑнланчӗ, уйрӑлас умӗн, мана хӗрхенсе, питҫӑмартинчен чуптуса илчӗ.

Я не сказал, что «вообще», но она поняла и на прощанье сочувственно поцеловала меня в щёку.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня ман ҫине кӑмӑлсӑр пулса пӑхса илчӗ.

Саня посмотрела на меня с огорчением.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пурте кула-кула профессора сырса илчӗҫ, Саня вара ҫав вӑхӑтра мана шӑппӑн кӑна чӗнсе илчӗ, эпир кухньӑна тухрӑмӑр.

Все с хохотом окружили его, а Саня тихонько поманила меня, и мы вышли на кухню.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вӑл Саньӑна ыталаса илчӗ, хӑйӗн илемлӗ, кӑмӑллӑ сухалне пӑхмасӑрах, профессор пуҫӗпех, вӑрах вӑхӑтчен ӑна чуптуса тӑчӗ.

Потом он обнял Саню и целовал её несколько дольше, чем это полагалось профессору с такой прекрасной, почтенной бородой.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петьӑна пуринчен те хаваслӑрах пулчӗ, ахӑр, вӑхӑтӑн-вӑхӑтӑн вӑл: «Кулӑшла!» тесе кӑшкӑра-кӑшкӑра ячӗ, кӑмӑлӗ тулнӑ пек унталла-кунталла пӑха-пӑха илчӗ.

Особенно было весело Пете, который время от времени говорил: «Смешно!» — и оглядывался с довольным выражением.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл мана ыталаса илчӗ, эпир вара куҫа хупсах чуптурӑмӑр.

Она меня обняла, и мы поцеловались с закрытыми глазами —

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вӑл хӗрелсе кайрӗ, мана ыталаса илчӗ.

Потом она покраснела и обняла меня.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл шартах сиксе тӗлӗннӗ пек пулчӗ, ман ҫине пӑхса илчӗ.

Она вздрогнула и посмотрела на меня с изумлением.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Энскинче мана кичемлӗх пусса илчӗ, маншӑн вара Мускава ҫитсе, кӗнекесене тытса ларсанах, кичемленсе ларма вӑхӑт тупӑнас мар пек туйӑна пуҫларӗ.

Я скучал в Энске, и мне казалось — вот приеду в Москву, возьмусь за книги, и не будет у меня времени, чтобы скучать.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лешӗ ун ҫине пӑхса илчӗ.

Он мутно посмотрел на нее.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл аллине калле туртса илчӗ.

Он вырвал руку.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нина Капитоновна темскер пӑшӑлтатса илчӗ.

Нина Капитоновна негромко сказала что-то,

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кораблев тутӑрӗпе куҫне, мӑйӑхне шӑлса илчӗ.

Кораблев вытер платком глаза, усы.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ман ҫине пӑхса илчӗ те айккинелле пӑрӑнчӗ…

Она взглянула на меня и отвернулась…

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан ман ҫине пӑхса илчӗ, — ара эпӗ Нина Капитоновнӑпа пӗрле килнӗ-ҫке-ха, анчах часах пуҫне урӑх еннелле ҫавӑрчӗ.

Она посмотрела на меня — потому что я пришел с Ниной Капитоновной, — но сразу же отвела глаза.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ассӑн сывласа, пуҫне пӑркаласа илчӗ.

Он вздохнул и покачал головой.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лихо ҫамкине шӑлса илчӗ те мана «Начар» паллӑ лартрӗ.

Лихо вытер пот и поставил мне «неуд».

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсӗ Достоевскипе тавлашатӑн? — ман ҫине шанчӑксӑр ҫын ҫине пӑхнӑ пек пӑхса кулса илчӗ Лихо.

— Ты споришь с Достоевским? — презрительно усмехаясь, спросил Лихо.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Монтигомо Хурчка Чӗрне, — терӗ Марья Васильевна, унӑн сасси пӗрремӗш хут кӑштах чӗтресе илчӗ.

— «Монтигомо Ястребиный Коготь», — сказала Марья Васильевна, и в первый раз голос у нее немного дрогнул.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл усаллӑн кулса илчӗ, сӑнчӑрсене ҫӗклесе, манран иртсе кайрӗ те хӑвӑрттӑн утрӗ.

Он усмехнулся злобной усмешкою и, приподняв свои цепи, опередил меня и ускорил свои шаги.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней