Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

курсан (тĕпĕ: кур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Маччара ҫӑлтӑрсем чупкаланине курсан шӑллӑм савӑннипе тӑрӑс-тӑрӑс! сиккелерӗ.

Когда на потолке чулана засверкали настоящие живые звёзды, Антошка от радости даже запрыгал.

Планетари // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 18 с.

Ытах ӑна тупаймасан та, ахальлине кинори пек шарт-шарт ҫыртса ҫисе курсан та тем пекехчӗ-ха.

Если даже не найдём золотую, а с хрустом, как в кино, поедим обыкновенных яблок, будет здорово.

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Хальлӗхе эпӗ хам куҫпа курман, курсан йӗркеллӗ каласа парӑп-ха.

Я артистов своими глазами ещё ни разу не видел, как только увижу, обо всём вам расскажу.

Чатӑр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 43–50 с.

— Эсӗ ӑна курсан пӗр иккӗленмесӗр «ҫакӑ!» тесен Ӑнна-кӑркӑр ҫавӑ пулать те, — ман шухӑша илтнӗнех каласа хучӗ ӗхлете-ӗхлете тӑрмашакан асатте.

— Как увидишь, сразу поймёшь, что это Ритата. Даже сомневаться не будешь, — дедушка словно подслушал мои мысли, сам, сопя и покряхтывая, продолжает возиться с чурбаном.

Шӑвӑҫ чуман // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 38–42 с.

Кӳлленчӗк ӑна курсан йӑлтӑр-р ҫиҫрӗ тӗкӗр пек.

Лужа поймала его лучи и засверкала, словно зеркало.

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Мана сывлӑх та сунмасть, курсан, пӑрӑнса иртсе каять, вӗсене, ав, станицӑран пӗр-икӗ хут сахӑр илсе килсе пачӗ.

Со мной не здоровался, отвернется и пройдет мимо, а им раза два сахару привозил из станицы.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Канӑҫсӑррӑн чӑкӑл-чакӑл чӗвӗлтетсе, пӗр ушкӑн шӑнкӑрчӑ уҫланкӑна анса ларма тӑчӗ, анчах, ҫынсене курсан, вӗҫнӗ ҫӗртех хура пӑяв пек кукӑрӑлса илсе, ҫӳлелле ыткӑнса хӑпарчӗ.

Оживленно щебечущая стайка скворцов снизилась над поляной, но, завидев людей, взмыла вверх, сворачиваясь на лету черным жгутом.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Темскер шикленекен пулса кайнӑ эсӗ, Мелехов, кӗҫех кашни тӗмескене курсан аякран пӑрӑнса иртме, ак ҫапла кукӑр тума пуҫлатӑн! —

Что-то ты, Мелехов, трусоват стал, скоро все кусты будешь объезжать, вон какой крюк будешь делать! —

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Чармӗччӗ ҫитсе курсан.

— Хотелось бы проведать.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗҫӗсене йӗннисенчен кӑларса казарма еннелле сикӗпе сиктерсе килекен алла яхӑн юланута курсан, Ткаченко васкамасӑр наганне кобурӑран кӑларчӗ.

Завидев с полсотни всадников, скакавших с обнаженными шашками по направлению к казарме, Ткаченко не спеша вынул из кобуры наган.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Фомин хӑйсен умӗнче ним намӑс-симӗсне пӗлмесӗр ирӗклӗ тыткаланине хӑнӑхнӑ боецсем урамра-мӗнре аттине ҫап-ҫутӑ тасатнӑ командирне курсан, пӗр-пӗрне чеен куҫ хӗскелесе каларӗҫ:

Бойцы, с которыми Фомин держал себя запанибрата, завидев вечером на улице своего командира в ярко начищенных сапогах, понимающе перемигивались, говорили:

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑна курсан, пӗр казак ҫеҫ мар тӑп чарӑнса тӑрӗ-ха, ӑсран кайнӑ куҫӗсемпе ытараймасӑр хыҫран пӑхса ӑсатӗ!

Еще не один казак остановится при встрече и проводит ее ошалелыми глазами!

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тен, пӗрмаях вӑл ашшӗ вилнӗ те тек нихҫан та таврӑнмасть тесе шухӑшланӑ, кайран, ав, ӑна курсан, шартах хӑраса кайнӑ-и?

Может быть, она все время думала, что отца нет в живых и он никогда больше не вернется, а потом, увидев его, испугалась?

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӗншӗн-ха тата ӗнер, ашшӗне курсан, Полюшка тӳрех макӑрса ячӗ?

Почему Полюшка вчера заплакала, когда увидела его?

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ун умӗн, ҫӗрле, вӑл хутора пырса кайнӑ, урамра ӑнсӑртран Прохор Зыкова курсан, Кошевоя: сана Громов салам калама хушрӗ, хӑнана килессе кӗттӗр, терӗ, тесе калама хушса хӑварнӑ.

Ночью он побывал в хуторе, на улице случайно встретил Прохора Зыкова и приказал передать Кошевому, что, мол, Громов низко кланяется и просит ждать в гости.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сӗтел урлӑ ларакан Ахваткин Семен, — Коршуновсен темиҫе сыпӑкри хурӑнташӗ, — Михаила курсан, сӑнӗпе тӗксӗмленсе куҫне тартрӗ.

Сидевший по ту сторону стола Ахваткин Семен дальний родственник Коршуновых, увидев Михаила, нахмурился и отвел глаза.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшкӑна курсан, унӑн пӑтранчӑк куҫӗсем ҫуталчӗҫ, питне кӑшт палӑрмалла хӗрлӗ сӑн ҫапрӗ.

Мутные глаза его оживились, на лице проступил чуть приметный румянец, когда он увидел Дуняшку.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр ирхине Дуняшка Аксиньйӑна картишӗнче курсан, кӑшкӑрса чӗнсе илчӗ, ҫатан вӗрлӗк патне пычӗ те, Аксиньйӑна ырхан хулпуҫҫийӗсенчен ыталаса, ун ҫине тараватлӑн та ӑшшӑн кулкаласа пӑхрӗ.

На следующее утро Дуняшка, увидев Аксинью во дворе, окликнула ее, подошла к плетню и, обнимая худые Аксиньины плечи, улыбнулась ей ласково и просто:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр ҫӗр метр малта пыракан «Таран» ҫинче пире курсан темӗн пӑшӑрхана пуҫларӗҫ.

На «Таране», шедшем в сотне метров впереди, заволновались.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Унтан вара вӑл ҫурма тӗттӗм траншейӑсене анса курчӗ, Галина ҫавсенче складсем тунӑччӗ, унта вӑл чӳрече хупнӑ чух кирлӗ тимӗрсемпе тутӑхнӑ алӑк хӑлӑпӗсем, пӑтасем курсан тӗлӗнсе кайрӗ:

Потом она спустилась в полутемные траншеи, превращенные Галиной в склады, и, увидев там груды испорченных оконных шпингалетов, дверных ручек и ржавых гвоздей, очень удивилась:

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней