Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Николай сăмах пирĕн базăра пур.
Николай (тĕпĕ: Николай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫурҫӗр Ҫӗрне Вилькицкий тупиччен ҫур ҫул малтан Татаринов капитан тупни ҫинчен Николай Антоныч чи малтан пӗлтерме ӗлкӗрчӗ, — кӑна вӑл эпӗ Катьӑна парса янӑ капитан ҫырӑвӗнчен илнӗ ӗнтӗ.

Он первый указал, что Северная Земля была открыта капитаном Татариновым за полгода до того, как её впервые увидел Вилькицкий, — конечно, он взял это из письма капитана, которое я передал Кате.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«И. Л. Татаринов ҫапла майпа хӑй ҫине илнӗ ӗҫе туса ҫитереймӗ, — тесе ҫырать малалла Николай Антоныч. —

«Задача, которую поставил перед собой И. Л. Татаринов, — писал дальше Николай Антоныч, — не была выполнена.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тухса кайсан мӗнле ҫӳрени ҫинчен Николай Антоныч пӗр сӑмахпа та асӑнмасть.

О самом путешествии Николай Антоныч почти не писал.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч кунта Амундсен сӑмахне те аса илтерет: «Экспедици ӗҫӗ ӑнӑҫасси пӗтӗмпех ӑна хатӗрлесе янинчен килет», тет, — ҫак шухӑш чанах та тӗрӗс иккенне вӑл хӑйӗн «вилнӗ тӑванӗн» экспедицийӗ пӗтнипе килтерсе тӗплӗн-йӗрлӗн ҫырса кӑтартать.

Николай Антоныч даже приводил цитату из Амундсена: «Удача любой экспедиции полностью зависит от её снаряжения» — и блестяще доказывал справедливость этой мысли на экспедиции своего «покойного брата».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч ҫавна начар аш туянса янӑ тесе айӑплать, ашне вара Югорский Шар патне ҫитичченех тинӗсе кӑларса пӑрахнӑ, тет.

Николай Антоныч обвинял В. в том, что тот нажился на поставках мяса, которое пришлось выбросить в море, ещё не дойдя до Югорского Шара.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тухса кайма хатӗрленес ӗҫ ӑнӑҫсах пыман-мӗн, ҫитменнине Николай Антоныч та, чире пула, ӗҫе хӑй ҫулӑхайман.

и как вообще пошатнулась организация всего дела, только что Николай Антоныч вследствие болезни был вынужден отойти от него.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Реакци хаҫачӗсемпе тинӗс ӗҫ министерстви экспедицие хирӗҫ епле элек сарни ҫинчен Николай Антоныч вара ытла кӳренсе ҫырать.

Он с горечью указывал на препятствия, которые чинила ему реакционная печать и морское министерство.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч хӑй статьине ӗҫме-ҫимерен ҫырма пуҫланине кура, вуламашкӑн та кулӑшла — маншӑн пулсан, вӑл ҫапла туни хӑй айӑпне пытарасшӑн хӑтланни кӑна ӗнтӗ.

Было смешно читать, как Николай Антоныч начинал прежде всего с продовольствия, — для меня это было лишней уликой.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч ҫырнӑ иккен ӑна!

Её написал Николай Антоныч!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Аха, ӑнлантӑм, — шухӑшларӑм эпӗ каллех, — Николай Антоныч мана сан урлӑ чӗнсе янӑ иккен, ҫав ӗҫ пирки калаҫасшӑн ӗнтӗ.

«Ага, понятно, — подумал я снова. — Николай Антоныч поручил тебе свести нас, чтобы поговорить об этом деле.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Экспедици пирки каланӑ май, — терӗ вӑл, — Николай Антонычӑн та материалсем пур вӗт.

— Кстати, об экспедиции, — сказал он, — Ведь у Николая Антоныча тоже есть материалы.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мана Николай Антоныч асӑрхамарӗ, тӳррипе каласан, курмӑш пулчӗ вӑл.

Меня Николай Антоныч не заметил, то есть сделал вид, что меня здесь нет.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ромашка та алӑ пачӗ, Николай Антоныч президиумрисем ҫине пӑхса илчӗ те чи малтан гороно заведующине сывлӑх сунчӗ.

И Ромашка только протянул руки. Николай Антоныч окинул взглядом президиум и прежде всех поздоровался с заведующим гороно.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч хӗрсех каймасӑр, ҫапах та пӗтӗм чӗринчен Кораблева сывлӑх сунчӗ — чуптумарӗ вӑл, аллине кӑна пачӗ.

Николай Антоныч сдержанно, но в общем сердечно поздравил Кораблева, — не поцеловал, а только протянул руки.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч ун ҫине пӑхмасӑр, кулмасӑр-тумасӑр малалла утрӗ.

а он шел, не глядя на нее и не улыбаясь.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ман хыҫҫӑн Таня Величко тухса каларӗ, анчах эпӗ ӑна итлемерӗм, мӗншӗн тесен Николай Антоныч ҫитрӗ.

После меня выступила Таня Величко, но я уже не слушал ее, потому что приехал Николай Антоныч.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч пӗлесшӗнех пулӗ-ха эпӗ мӗн-мӗн тупни ҫинчен.

— Николаю Антонычу интересно будет узнать о моих находках.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсӗ хирӗҫ пулмӑн-и хамӑр калаҫни ҫинчен Николай Антоныча каласа парсан?

— Ты ничего не будешь иметь против, если я передам наш разговор Николаю Антоновичу?

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗрмаях такӑнкаларӑмӑр эпир ҫав хӳмесем патне ҫитеспе, вӗсенчен чи хӑрушӑ вырӑнӗ «Николай Антоныч» ятлӑччӗ.

Все время мы натыкались на эти заборы, особенно когда приближались к тому опасному месту, которое называлось «Николай Антоныч».

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн ӑна унтан хампа пӗрле илсе тухса каймалла пулнӑ, ара вӑл ҫав шанчӑксӑр, телейсӗр ҫуртра, ҫав ирсӗр те шанчӑксӑр Николай Антоныч патӗнче пурӑннине, ӑна унта хӑвармалла маррине, Катя ҫав ҫынна ӗненнине те лайӑхах пӗлнӗ-ҫке-ха эпӗ.

Мне нужно было просто увезти её — ведь я же отлично знал, что она не должна оставаться в этом фальшивом и несчастном доме, с этим страшным и фальшивым Николаем Антонычем, которому она верит.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней