Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

мужик сăмах пирĕн базăра пур.
мужик (тĕпĕ: мужик) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шурӑ йывӑҫсемлӗ хӗл кунӗ, пушар ҫулӑмӗ пӗлӗте ӳкнӗ евӗр пачах хӗрлӗ тӗслӗ каҫ, хуҫлатса хунӑ аллине чӗлӗм тытнӑ фламандски мужик, ӑна ҫын евӗрлех мар, манжет тӑхӑннӑ инди автанӗ евӗрлӗрех тунӑ — ак ҫакӑн пек сюжетсемпе ӳкернӗ вӑл картинӑсене.

Зима с белыми деревьями, совершенно красный вечер, похожий на зарево пожара, фламандский мужик с трубкою и выломанною рукою, похожий более на индейского петуха в манжетах, нежели на человека — вот их обыкновенные сюжеты.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Хӑть пит-куҫне пӗркелесе илинччӗ, ҫук, пысӑк хӑлхисене уснӑ, чӗлхине кӑларнӑ, чӳречерен пӑхать, мужик пекех ҫав!

Хотя бы поморщился! высунул свой язык, повесил огромные уши и глядит в окно — такой мужик!

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Пирӗн чиновниксем хушшинче ҫакнашкал сыснасем пур: мужик, театра каясшӑн мар, укҫасӑр билет парсан кайӗ-и.

А вот из нашей братьи чиновников есть такие свиньи: решительно не пойдет, мужик, в театр; разве уже дашь ему билет даром.

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Мужик халӑхӑн ӗҫре тупнӑ укҫин хакне пӗлет — ӑна ахаль пӗтермест.

Мужик знает цену трудовой народной копейке — не пустит ее на ветер.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Эпӗ мужик, Катя.

Мужик я, Катя.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Кайран вара: «Ан, улпут майри, ҫитет сана унта!» — тет мужик.

«Слазь, — говорит, — барынька, накаталась!

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Вӑл мужик, ӗмӗрте юланутпа ҫӳресе курман, — айвана персе, юри ҫинҫе сасӑпа селӗппӗн каларӗ пӗр казакӗ.

— Он — мужик, он верхом сроду не ездил, — юродствуя, притворно тонким голосом прошепелявил один из казаков.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Галерея ҫинче такам шӑхӑрнӑ та, икӗ сасӑ, пӗри ача сасси, тепри мужик сасси, хыттӑн чӗннӗ:

Кто-то на галерее свистнул, и два голоса, один — детский, другой — мужской, громко позвали:

VII. Ӑнман дебют // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Мужик тесен Раҫҫейра вӑл — хура пӗлӗт пек, эпир ав, мӗн, нумаййӑн-и казаксем?

Мужика, его в России темная туча, а нас, казаков, сколько?

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чиккинчен тухса кайса калаҫакан мужик темӗн те пӗр калани ӑна нимӗн чухлӗ те тивмен пек кӑтартма тӑрӑшрӗ вӑл.

Он старался показать, что его нисколько не задевают бесшабашные наскоки потерявшего всякую осторожность мужика.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Фуфайкине йӳле янӑ мужик хаваслӑн шӑхӑркалать, лашине ерипен антарас тесе, тилхепине хытӑ туртса лартнӑ.

Мужик в распахнутом ватнике весело посвистывал, туго натянув вожжи, чтобы не давать лошади полной воли.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗсем пурте мужик раттинчен тухнӑ.

Все они мужичьего роду.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

 — Ну мӗнле ӗнтӗ, мужик, лекрӗн-и, апла-капласкер?

— Ну что, мужик, в кровину твою мать, попался?

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тата ӗнер кӑна хӑй казаксене: «Мужик — тӑшман, анчах хӗрлисем майлӑ каякан казак халӗ икӗ тӑшмана тӑрать!

Вчера же сам он говорил казакам: «Мужик — враг, но казак, какой зараз идет с красными, двух врагов стоит!

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ай сирӗн ӳтӗрсенче казак юнӗ вырӑнне мужик мӑшкӑлтӑкӗ чупать-и?

Али вместо казачьей крови мужицкий квас у вас в жилах?

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унччен килнисем те пӗтӗм киле-ҫурта мужик шӑрши тултарса хӑварчӗҫ! — кӑмӑлсӑррӑн мӑкӑртатрӗ Ильинична.

Какие были-то — весь курень провоняли духом своим мужичьим! — недовольно бормотала Ильинична.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр-пӗр мужик йӗнерлесе тухса кайтӑр-и?

Хочешь, чтоб какой-нибудь мужик заседлал да с базу повел?

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак самантра Вавила пӳлӗмӗ патӗнчен Кобылин мужик пынӑ-мӗн.

Проходил в это время мимо Вавилиной каморки дед Кобылин.

Хумханать Ейӗк // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Чӑн-чӑн патша вӑл, — калаҫнӑ ҫӑпата сырнӑ темле ырхан мужик.

— Доподлинный он государь, — говорил какой-то хилый мужичонка в лаптях.

Патша паллисем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Паллах, аяккалла пӑрӑнакансем те пулкалаҫҫӗ, анчах вӗсем интеллигенцирен тухнӑ ҫынсем, мужик турра ҫирӗп шанса тӑрать.

Есть, конечно, такие, что отходят, но это из интеллигенции, а мужик за Бога крепко держится.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней