Поиск
Шырав ĕçĕ:
Нина аллине усрӗ, тӑрӑхлавлӑ кулӑ унӑн питӗнче Вовкӑннинччен те ытларах палӑрчӗ.— Нина опустила руку, и лицо ее стало насмешливым ничуть не меньше, чем Вовкино.
Пӗрремӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.
Чапаев куҫӗсене кӑштах хӗснӗ, вӗсенче чуна илӗртекен чее кулӑ ҫиҫет.Глаза у Чапаева были сощурены, и в них таилось добродушное лукавство.
Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
Кулӑ мар вӗт кайран картишӗнчи мӗнпур хӗрачасем кӗвӗҫме пултараҫҫӗ!Шутка ли сказать — потом все девчонки на дворе будут завидовать!
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.
Вӑл Наукӑсен Академийӗнче ӗҫлет, кулӑ мар.
Пӗрремӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.
Бригада начальникӗн типшӗм пичӗ ҫинче ӑшӑ кулӑ палӑрчӗ.На худощавом лице начальника бригады появилась теплая, ласковая улыбка.
ХХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Ду карчӑк пичӗ ҫинче йӑпӑлтатма тӑрӑшнӑ чухне пулакан кулӑ палӑрчӗ.
XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Ялан тенӗ пекех хӗрӗнкӗскер, вӑл, пуҫне кӑкӑрӗ ҫине ланчӑрах усса, куҫхаршисене салхуллӑн шӑмарса ҫӳрет, е, тепӗр чух, унӑн пичӗ ҫинче — тайлӑк ӑслӑ ҫыннӑнни евӗр — мӗскӗн те хурлӑхлӑ кулӑ курма тӗл килет.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кононов, хаяр сӑмахсен сулмакне тӳсеймесӗр, тенкел ҫине йывӑррӑн анса ларсанах, Фома ҫакна асӑрханӑ: хӑш-пӗр купецсен пичӗсем ҫинче усал та наркӑмӑшлӑ кулӑ вӗлкӗшсе илнӗ.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Паҫӑр вӑл вӗсен пичӗсем ҫинче кулӑ курнӑ, вӗсен кашни хусканӑвӗнче йӗрӗнӳ туйнӑ, вӑл ӑнланнӑ — унӑн сӑмахӗсем ҫак ҫынсене тарӑхтарнӑ пулсассӑн та, кирлӗ пек, хӑйӗн кӑмӑлӗ ыйтнӑ пек — ҫивӗччӗн лекеймен.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Анчах, ҫапах та, вӗсем сире мӗнре те пулсан пулӑшма пултарӗччӗҫ… — тенӗ Тарас, вара унӑн тутисем тӑрӑх кулӑ шӑвӑнса иртнӗ.— Но однако они могли бы кое в чем помочь вам… — сказал Тарас, и по губам его скользнула улыбка…
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Смолин асӑрхаттарнӑ япаласем ҫине пӑхнӑ та, унӑн тути ҫийӗпе иронилле кулӑ шӑвӑнса иртнӗ.Смолин осмотрел всё это, и на губах его мелькнула ироническая улыбка.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл пуҫ тайни, ахӑрнех, Маякиншӑн питӗ те кӑмӑллӑ пулнӑ пулас, — старик темӗнле хӑлаҫланса кайнӑ, урисемпе тапӑртатса илнӗ, пичӗ ҫинче наркӑмӑшлӑ кулӑ выляса тӑнӑ.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫав кулӑ ӑна йӗп пек ыраттарнӑ.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ӗҫпе кӑмӑлланнӑ сасӑсем, мухтанчӑклӑ шав унӑн тавра ҫӗкленсе тӑнӑ; ачашшӑн ятлаҫкаласа, тарланӑ питсем ҫинче кулӑ вылятса, ӑна мужиксем таччӑн ҫавӑрса илнӗ.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Сарӑ, кӑтра йӗкӗт, ярханахне янӑскер, пӗрӗн-кайӑн Фома умӗнчен, — е хулпуҫҫи ҫинче хӑма ҫӗклесе, е аллине пуртӑ тытса, — чупа-чупа иртнӗ; вӑл, выляса кайнӑ качака таки пек, сиккеле-сиккеле илнӗ, хӑй тавра янӑравлӑ кулӑ, шӳтле сӑмах, пӑрӑҫлӑ ятлаҫу сапаласа, ырми-канми ӗҫленӗ, турпаспа, йывӑҫпа тулнӑ палуба тӑрӑх хыттӑн та ҫӑмӑллӑн чупса ҫӳресе, е пӗрне, е тепӗрне ҫите-ҫите пулӑшнӑ.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хул касакан ерипен куҫлӑхне хыврӗ, унӑн тӗксӗм куҫӗ ҫинче кулӑ палӑрчӗ:Оспопрививатель неторопливо снял очки, и на его темном лице появилась улыбка:
IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Сӑнӗ ун ҫак кунсенче шурӑхса кайнӑ, куҫӗсенче темӗнле хӗлхемсем ҫиҫе-ҫиҫе илнӗ, пичӗ тӑрӑх уҫӑ мар кулӑ юлхавлӑн кускаланӑ.Он был бледен, в глазах его вспыхивали какие-то искорки, по лицу блуждала улыбка, неясная и ленивая.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Тутисем ҫинче пӗрмаях ӳпкевлӗ кулӑ выляса тӑнӑ.
VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кулӑ ҫав тери вӑйлӑ пулнипе лавҫӑ хӑй те чарӑнаймарӗ — кулса ячӗ.И смех был так заразителен, что в конце концов не выдержал и сам возчик.
XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Братишкӑн юнӗ вӗресе кайтӑр тесен пӗр ачаш кулӑ та ҫителӗклӗ пулнӑ.Довольно было одного смеха, чтобы кровь у Братишки закипела.
XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.