Корпус чувашского языка

Кашкӑрсем те уламаҫҫӗ.

И волки молчат, не воют.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Кашкӑрсем улани еннелле ҫул тытрӗ.

Шёл на волчий голос.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Кашкӑрсем анчах улаҫҫӗ.

Только волки.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Малта — кашкӑрсем.

А впереди волки.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Кашкӑрсем тата хытӑрах улама пуҫларӗҫ.

Волки пуще.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Каҫсерен вӑрманта кашкӑрсем мӗнле уланине илтетӗн пулӗ.

— Вишь, по ночам волки кругом воют.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

— Лартса тухнӑ ялавсенчен кашкӑрсем, тилӗсем хӑраҫҫӗ, ҫавӑрса илнӗ вырӑнтан тухмаҫҫӗ.

— А волки и лисицы флажков боятся, не выйдут из круга.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Унта кашкӑрсем уланӑ.

Там волки выли.

Хӑрасси ӳссех пырать // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

— Асанне каласа пачӗ: вӑрҫӑ вӑхӑтӗнче кашкӑрсем ялах аннӑ тет.

Бабушка рассказывала, что во время войны волки даже в деревню забегали.

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

— Кашкӑрсем! — ҫухӑрса ячӗ тӑруках Ҫеруш.

— Волки! — закричал вдруг Серёжа.

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

Хӑйсен хӳрине ӳкнӗ милиционерсем хыҫалтан хӑвалама тапратсан, Фоминпа ыттисем, вӗсене хирӗҫ перкелесе илсе, хӗвеланӑҫнелле тапса сикрӗҫ, хушӑран хӑр-хар ятлаҫкаласа тата чарӑнмасӑрпа пӗрех вӗшле йытӑсем йӗрлекен кашкӑрсем пек аяккалла тарчӗҫ.

Отстреливаясь, когда увязавшиеся за ними милиционеры начинали наседать, Фомин и остальные уходили на восток, уходили, как преследуемые борзыми волки: изредка огрызаясь и почти не останавливаясь.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем, ним чӗнмесӗр йӗнерӗсене хывса, тӑватӑ лашана пӗр ҫирӗкрен кӑкарчӗҫ те, йӗнерсене ҫӗклесе, чӑтлӑхрах вырӑнсемпе кашкӑрсем пек умлӑн-хыҫлӑн, пӗр йӗрпе, Дон еннелле утрӗҫ.

Они молча расседлали лошадей, привязали всех четырех к одной ольхе и гуськом, одним следом, по-волчьи, пошли к Дону, неся в руках седла, стараясь держаться зарослей погуще.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫынсем мар пулас эсир, кашкӑрсем.

— Будто не люди вы, а волки.

10 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Юри пулнӑ пекех, тӑвӑл ҫӗкленчӗ, ҫӗрле пирӗн пӑлансене кашкӑрсем хӑратса тартрӗҫ.

Тут, как назло, поднялась вьюга, и ночью волки спугнули наших оленей.

7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫӗрле кашкӑрсем ӳлеҫҫӗ.

По ночам волки воют.

7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Ҫынсем ҫине пӑхма кӑмӑллӑ пулса кайрӗ, кашкӑрсем мар вӗсем ҫапах та пӗр-пӗриншӗн!

— На людей стало приятней смотреть, не волки они друг другу!

9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ӗлӗк-авалах, ун чухне ятсӑр пулнӑ ҫак катара, Татарски хуторӗнче пурӑннӑ темле Алексейӗн ӗнине кашкӑрсем туртса ҫурнӑ пулнӑ.

Давным-давно в этом, тогда еще безыменном, перелеске волки зарезали корову, принадлежавшую какому-то Алексею — жителю хутора Татарского.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кашкӑрсем патне ҫыпӑҫаймасть — темле хӑрушӑ пек, вӗсем тискер кайӑк иккенне те туять; унтан тата хуҫи патне те таврӑнма юрамасть — пӑсӑк ӗҫ тунӑшӑн хӗнесе тӑкать.

К волкам не пристает — страшновато, да и чует, что они звериной породы, и к хозяину нельзя возвернуться — побьет за шкоду.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Харсӑртараххисем ҫапӑҫусенче, тифпа чирлесе, йывӑр суранланса вилеҫҫӗ, ыттисем вара, революци ҫулӗсенче намӑс-симӗсе ҫухатнӑскерсем, тылра кашкӑрсем пек пытанса пурӑнаҫҫӗ, тӑвӑллӑ кунсен авӑрӗнче лапӑрчӑк лӗкӗ пек, тислӗк пек ишсе ҫӳреҫҫӗ.

Все наиболее мужественные гибли в боях, от тифа, от ран, а остальные, растерявшие за годы революции и честь и совесть, по-шакальи прятались в тылах, грязной накипью, навозом плавали на поверхности бурных дней.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Революци пире, пирӗн вӗсемпе пӗр интерессем ҫук пекех, сурӑхсемпе кашкӑрсем ҫине уйӑрса ячӗ темелле…

Революция словно разделила нас на овец и козлищ, наши интересы как будто расходятся.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.