Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӳкнӗ (тĕпĕ: ӳк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Офицерсенчен нумайӑшӗ ҫамрӑк, хӑшӗсен ҫеҫ ҫӳҫӗсем тӑм ӳкнӗ пек шуралса чаларнӑ.

В большинстве офицеры были молодые, лишь у нескольких инеем белела седина.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чернецов хӑй патне чупса пыракан казаксем ҫине куҫне сиввӗн те хӑвӑрттӑн йӑлкӑштарса пӑхса утать; куҫ харшийӗсем хушшине вӗчӗрхенӳллӗ курайманлӑх йӗрӗсем ӳкнӗ.

Чернецов сурово и быстро оглядывал подбегавших к нему казаков; горькая, ненавидящая складка тенилась между бровей.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сулахай хулпуҫҫийӗ ҫинчи пакунӗ татӑлса ӳкнӗ.

Погон на левом плече его был оборван.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юр ҫине тӑсӑлса ӳкнӗ чух Григорий Румынире, Трансильвани тӑвӗсем патӗнче, хӑйсен 12-мӗш полкӗ наступление кӗрсе кайнӑ саманта аса илчӗ.

Лежа, Григорий вспомнил наступление 12-го полка в Трансильванских горах, в Румынии, когда получил ранение в руку.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ӑшӑрхаса лачкам тара ӳкнӗ Голубов, кӗрӗк пиншакне йӳле янӑ та, хӑй ертсе пыракан 27-мӗш полкри ретсем хушшипе ӑшталанса ҫӳрет, хӗрсе кайсах янӑравлӑ сасӑпа ҫухӑрашать:

Багровый, вспотевший Голубов, в распахнутом полушубке, перебегал вдоль двинувшихся цепей своего 27-го полка, металлическим накаленным голосом кричал:

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Куҫусем тӑпӑлса тухрӗҫ-и? — йывӑррӑн мӗкӗрсе ярать тахӑшӗ вилес пек хӑраса ӳкнӗ сасӑпа.

Повылазило тебе? — надсадно ревел оттуда чей-то насмерть перепуганный голос.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗри хӑраса ӳкнӗ сасӑпа алӑк патӗнче ҫухӑрса ячӗ:

Кто-то заливисто и испуганно кричал возле дверей:

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хула сачӗ енчен ҫумӑрпа татӑлса ӳкнӗ кӑштӑркка ҫулҫӑсем вӗлтӗртетсе вӗҫсе килеҫҫӗ; сехетсерен вӑйланса пыракан ҫил, Украинӑран, Луганск енчен ахӑрса килсе, каскӑн вӑрӑ-хурах пек станица тӑрӑх тустарса ҫӳрет.

От городского сада, прибитые дождем, шершавые катились листья, и, налетая с Украины, с Луганска, гайдамачил над станицей час от часу крепчавший ветер.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫывӑракан Сергей ҫине пӑхса ларма ӑна ҫав тери кӑмӑллӑ пулнӑ, вӑл темиҫе минут хушши ун ҫинчен куҫне илмерӗ, — унӑн сарлака, икӗ урлӑ йӗр анакан ҫамкине, кӑшт уҫнӑ тутисене, сылтӑм куҫхаршийӗ ҫине ӳкнӗ хытӑ ҫӳҫ пайӑркине Иринӑн тинкерсех пӑхас килнӗ.

Ей так было приятно видеть Сергея спящим, что она несколько минут не сводила с него глаз, — хотелось попристальнее рассмотреть и его широкий, с двумя поперечными морщинками, лоб, и чуточку приоткрытые губы, и клок жесткого чуба, упавшего на правую бровь.

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Аялтах, хӗвеланӑҫ енче, уйӑх тӑнӑ, уйӑх ҫути чалӑш ӳкнипе пӳрт ҫийӗсен пӗр енӗ тӗттӗм пулнӑ, уйӑх ҫути ӳкнӗ ҫӗрте юр ҫав тери йӑл-йӑл ҫиҫсе тӑнӑ.

Низко, на закате, висела луна, свет падал наискось — оттого с одной стороны белых крыш темнела тень наподобие козырька, а с другой, обращенной к луне, снег так блестел, что даже вспыхивали искорки…

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шурӑ тусем пуҫланнӑ вырӑна икӗ пая уйӑрса, куҫ умӗнче палланӑ кукӑр-макӑр ҫул выртнӑ: вӑл лутра сӑрт айккипе пынӑ, сӑртне йӑлтах мулкачсем ҫӳресе йӗрлесе пӗтернӗ, шӗвӗр ту тӑрринче, ҫуначӗсене усса, ӑмӑрткайӑк ларнӑ, унтан ҫул нумайччен шурӑ пас тытнӑ вӗтлӗх витӗр пычӗ, вара анса ларакан хӗвелӗн йӑмӑх ҫути ӳкнӗ тӑвайккине хӑпарчӗ.

Разделив место, где начинались Белые горы, на две части, перед глазами лежала знакомая извилистая дорога: она тянулась по краю невысокого холма, весь холм был исписан заячьими следами, на острой вершине горы, свисая крыльями, сидел орел, потом дорога долго тянулась через кустарник, покрытый белым туманом и поднималась на гору, где падал яркий свет садящегося Солнца.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗрсем — сакӑр хӗр — малти партӑсем хушшинче ларнӑ, вӗсем доскапа Викторсӑр пуҫне урӑх нимӗн те курман тейӗн: пӗрин тутӑрӗ хулпуҫҫийӗ ҫине анса ларнӑ, хӗрӗ ӑна асӑрхаман та; теприн ҫивӗчӗ саланнӑ е ҫамки ҫине ҫӳҫ пайӑрки ӳкнӗ, вӑл ҫӳҫ пайӑркине те, ҫивӗтне те тӳрлетмен, — вӗсен шухӑшӗсем Виктор доска ҫине пурӑпа ӳкерсе панӑ юпасем хыҫҫӑн кайнӑ.

Девушки — их было восемь — занимали передние парты и, казалось, ничего, кроме доски и Виктора, не видели: у той сбился на плечи полушалок, и она о нем забыла; у другой распустилась коса или выбился на лоб завиток, и она не поправляла ни завиток, ни косу, — все их внимание было обращено к столбам и проводам, которые рисовал мелом Виктор.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӗтӗ, кӗрпелӗ юр ӳкнӗ.

Шел мелкий, крупинчатый снег.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тимофей Ильич килкартине таврӑнчӗ, ӳкнӗ ҫатана тӑратрӗ, ӗнине шӑварчӗ, сысна витине ҫӗнӗ улӑм сарчӗ — тем ӗҫлесен те сӑмах тухса калас шухӑш пуҫран тухмарӗ.

Тимофей Ильич вернулся во двор, поднял плетень, напоил корову, сменил в свинарнике постилку, занятый все теми же мыслями о предстоящем выступлении.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Чирлесе ӳкнӗ тем…

Заболел, что ли…

XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Чӗлтӗр-чӗлтӗр юр ӳкнӗ тумхахсем ҫинче машина икӗ километра яхӑн сиксе пычӗ.

Километра два машина подпрыгивала и тряслась на присыпанных снегом кочках.

XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫирӗммӗш ҫулта эпӗ ҫутӑ тӗнчене ҫуралнӑ, революциччен пурнӑҫ мӗнле пулнине пӗлместӗп, единоличник нихҫан та пулман, комсомолта тӑнӑ… анчах кайран тухса ӳкнӗ.

В двадцатом году я появился на свет, какая была жизнь до революции — не знаю, единоличником никогда не был, состоял в комсомоле… правда, неудачно.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫӗр ҫине тӑм ӳкнӗ — ҫул тӑрӑх та, хӑмӑл ҫинче те ҫӳхе пӑр тӗрлӗ тӗспе йӑлтӑртатнӑ.

На землю легла изморозь, — всеми цветами радуги горела по дороге и на стерне тонкая корка льда.

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫутӑ горизонтра Кавказ ту хырҫи тӑрать, — вӑл питӗ патӗнче пек, ахаль куҫпах ту урлӑ выртакан ҫулсене те, шӗвӗр шӑрчӗсене те, юр ҫине шупка мӗлки ӳкнӗ чӑнкӑ тӑвайккисене те, шупка кӑвак хут ҫине хура йӗр туртнӑ евӗр хушӑксене те куратӑн.

По светлому горизонту встает Кавказский хребет, — кажется, лежит он так близко, что простым глазом видны и седловины перевалов, и острые зубчатые шпили, и обрывы с матовой тенью на снегу, и даже трещины, как черточки на бледно-синей бумаге.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫывхарса килекен йывӑр событисенчен сехӗрленсе ӳкнӗ Духонин иккӗленсе тӑрать.

Духонин, подавленный тяжестью надвигавшихся событий, колебался.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней