Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑппӑн сăмах пирĕн базăра пур.
шӑппӑн (тĕпĕ: шӑппӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Упӑшки куҫӗнчен шӑппӑн кулкаласа пӑхса, Дарья ун ҫийӗнчи кӗрӗк тӳмисене вӗҫертрӗ, наган кобурипе юнашар пиҫиххи ҫумне ҫыхнӑ ҫутӑ кӑвак граната патӗнчен сылтӑм енӗпе шиклӗн ҫаврӑнса иртрӗ.

Дарья, безмолвно и улыбчиво засматривая в глаза мужа, расстегивала на нем петли полушубка, опасливо обходила с правой стороны, где рядом с кобурой нагана сизо посвечивала привязанная к поясу ручная граната.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Наступлени вӑхӑтӗнче офицерсене, хӗрлӗ командирсенчен тӗслӗх илтерсе, ҫапӑҫӑва малтан кӗртсе яраҫҫӗ те — ним шӑв-шавсӑр, шӑппӑн ҫурӑмӗсенчен переҫҫӗ.

Офицеров заставляли во время наступления, по примеру красных командиров, идти впереди цепей — и без шума, тихонько постреливали им в спины.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Прохор Зыков, амӑшӗн пӑрӑвӑнни пек йӑваш куҫӗсене мӑч-мӑч хупкаласа, сӑмах чӗнмесӗр ларчӗ, шӑппӑн кулкаларӗ.

Прохор Зыков, часто моргая телячье-ласковыми глазами, молчал, тихо улыбался.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чакнӑ хыҫҫӑн сотня йӗркеленчӗ, ӗнтӗ паҫӑрхи пек татти-сыпписӗр кӑшкӑрмасӑр, шӑппӑн тепӗр хут атакӑна кайрӗ.

Отступив, сотня выровнялась и без сплошного крика, молчком пошла опять.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тунсӑх Степана шӑппӑн та хистевлӗн ыталаса илчӗ.

Тоска тихо и властно обняла Степана.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл епресе тӑракан чарӑлчӑк хырӑмне юнпа тата ҫӗрпе вараланнӑ аллипе хуллен пусса тытрӗ, тути ҫинчи шупка хӗрлӗ тара ҫулласа илсе, шӑппӑн каларӗ:

Он бережно прижимал к разверстому животу запачканные кровью и землей ладони, говорил, слизывая с губ розовый пот:

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак хӑйне кура илемлӗ йытӑ хуҫине арӑмӗ ҫумне шӑппӑн вӗчӗрхенсе кӗвӗҫрӗ, Листницкий патне кайрӗ, хашлатса сывласа, юнашар выртрӗ.

Он молчаливо ревновал хозяина к жене, уходил к Листницкому, ложился, вздыхая, с ним рядом.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӗн шырарӑн? — сиввӗнрех пӑхса шӑппӑн ыйтрӗ те Солдатов какая майӗпентерех кавлеме тытӑнчӗ.

Чего искал? — суровея глазами, тихо спросил Солдатов и стал жевать медленней.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро Мелеховпа Латышев ретсен айккинче тем пирки шӑппӑн сӑмахласа пыраҫҫӗ, Латышев пӳрнисемпе ҫӗнӗ хӗҫ ҫаккине хыпашлать, Петро утне сулахай аллипе хӑлхи хушшинчен хыҫкаласа ачашлать.

Петро Мелехов ехал с Латышевым сбочь рядов, они о чем-то тихо разговаривали, Латышев играл свежим темляком шашки, Петро левой рукой гладил коня, чесал ему промеж ушей.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗркунне, ҫула май тенӗ пек, кӗчӗ те, кил хуҫи хӑй ҫине темскер кӗтнӗ пек пӑхнине кура, шӑппӑн хуравларӗ:

Осенью побывал проездом, на выжидающий взгляд хозяина ответил:

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чылай каярахран та, патшан хурҫӑ шӑнӑрлӑ алли пӑркӑчласа хӗстернине пула пӗтӗм Ҫар облаҫӗ шӑппӑн пӑлханнӑ вӑхӑтра, тури казаксем, хӑйсен атаманӗсем ертсе пынипе, кӗрешӗве уҫҫӑнах ҫӗкленнӗ, патша тытӑмӗн тӗккисене лӑкакаласа пӑхнӑ: корона ҫарӗсемпе ҫапӑҫнӑ, Дон ҫинчи каравансене тустарнӑ, Атӑл ҫине ҫитсе ӳкнӗ, хавшаса вӑйсӑрланнӑ Запорожье казакӗсене пӑлхава тухма хӗтӗртнӗ.

Даже в позднейшие времена, когда все Войско глухо волновалось, придавленное державной десницей, верховские казаки поднимались открыто и, руководимые своими атаманами, трясли царевы устои: бились с коронными войсками, грабили на Дону караваны, переметывались на Волгу и подбивали на бунт сломленное Запорожье.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лешӗ шӑппӑн ҫапла каланӑ:

А тот таинственно, шепотом:

Тӑшман // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Казаксен ушкӑнӗнче шӑппӑн ахлатса илчӗҫ.

Толпа казаков глухо охнула.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Подтелков чӗрне вӗҫҫӗн ҫӗкленсе тӑчӗ те, ҫара ура пӳрнисемпе таптанчӑк нӳрӗ ҫӗре тӗревлесе, сывлӑш ҫӑтрӗ, унтан шӑпланса тӑнӑ халӑх ушкӑнӗ ҫине чарӑлса кайнӑ куҫӗпе пӑхса, шӑппӑн каларӗ:

Он приподнялся на цыпочки — упираясь в сырую притолоченную землю большими пальцами босых ног, хлебнул воздуха и, обводя вылезшими из орбит глазами притихшую толпу, негромко сказал:

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Урисене ӳрӗк-сӳрӗккӗн илсе пусса, вӗсем шӑппӑн утрӗҫ, тепӗртакран, ретсене пӑтраштарса, ушкӑнпа кӗпӗрленсе кайрӗҫ.

Пошли недружно, тихо, спустя немного смешали ряды и уже шли толпой.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мишка, ун ҫине ҫаврӑнса пӑхмасӑр, шӑппӑн мӑкӑртатса илчӗ:

Не оборачиваясь, Кошевой бормотнул:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сасси ун майӗпен те шӑппӑн чӳхенсе тухрӗ:

Голос его был вязок и тих:

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анна, кравать ҫинчен тӑрса, ӑна шӑппӑн пырса ыталарӗ те ҫамкинчен тӑван амӑшӗ пек лӑпкӑн чуп туса илчӗ.

Анна встала, молча обняла его и спокойно, как мать, поцеловала в лоб.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл, шӑппӑн ӗнӗрлесе илсе, кравать ҫинчен сиксе тӑчӗ те чӗлӗм чӗртсе ячӗ.

Он глухо замычал, вскочил с койки, закурил.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӗр ҫарран, аялти кӗпе вӗҫҫӗн алӑкран шӑвӑнса кӗчӗ, шӑппӑн утса, Бунчук кравачӗ патне пырса тӑчӗ.

Босая, в одной рубашке, скользнула она через порог, тихонько подошла к его койке.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней