Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

утса (тĕпĕ: ут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Урисене ҫемҫен пусса, Луиза чул пусмапа анчӗ, садала шӑвӑнса кӗрсе кайрӗ, мрамор статуйӑсем ҫумӗпе, тӗмӗсем витӗр хуллен утса, тополь айне пырса лекрӗ.

Неслышной поступью Луиза спустилась по каменной лестнице, проскользнула в сад, тихонько пробралась через кустарники, минуя мраморные статуи, и наконец очутилась под тополем.

XXXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫак сӑмахсене каласан, вӑл уҫӑ вырӑнпа шыв еннелле сыхланса вӑрт-вӑрт утса кайнӑ та часах Леонӑн чӑнкӑ ҫыранӗ патне ҫитнӗ.

С этими словами он быстрыми и осторожными шагами стал продвигаться по открытому месту по направлению к реке и скоро подошел к обрывистому берегу Леоны.

XXXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Чулсем ҫинче утса пынӑ чух унӑн атти кӗлисем чул ҫумне ҫыпҫӑна пуҫланӑ.

Он пошел по этим камням и чувствует, что сапоги на нем прилипают к этим камням.

Магнит // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кам та пулсан пӳртре утса ҫӳресен, е пӗр-пӗр тумтир таврашӗпе сулласан, эпир: «Вӑл ҫил вӗртерет», — тетпӗр.

Когда кто-нибудь ходит по комнате или махает платьем, то мы говорим: «он ветер делает».

Ҫил ӑҫтан пулать? // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ку пит аван, — тесе каларӗ майор, алӑк патнелле утса.

Это прекрасно, — объявил майор, направляясь к двери.

XX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Военнӑйсемпе штатскисен ушкӑнӗ патне яланхи пекех мӑнкӑмӑллӑн утса пырса, Кассий Кольхаун пуҫ тайрӗ, пӗрле кун каҫнӑ чух, ҫын вӑхӑтлӑха ҫеҫ таҫта кайса ҫӳресессӗн, пуҫ тайнӑ пек, тайса илчӗ.

Приблизившись с присущим ему надменным видом к группе военных и штатских, Кассий Кольхаун поклонился так, как обычно здороваются в тех случаях, когда вместе был проведен день и человек отлучился лишь на короткое время.

XIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ӑна хирӗҫ утса пырасси маншӑн хӑрушӑ, анчах унтан пӑрӑнмашкӑн вӑйӑм ҫук манӑн.

Мне страшно идти ей навстречу, но не в моих силах избежать ее.

XI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Луиза савӑнӑҫлӑ кӑмӑлпа верандӑран акӑш пек утса тухрӗ, анчах, хӑй пӳлӗмне пӗччен ҫӗре пырса лексен, вӑл каллех тарӑн шухӑша кайрӗ.

Легкой походкой, в веселом настроении Луиза ушла с веранды, но, очутившись одна в своей комнате, она снова погрузилась в глубокое раздумье.

XI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Эсирех пулӗ тесе шутларӑм эпӗ, — терӗ вӑл татах, карлӑк патнелле утса пырса, — сире ҫавӑн пек час курассине кӗтмӗн пулсассӑн та.

— Я так и думала, что это вы, — продолжала она, подходя к перилам, — хотя и не ожидала увидеть вас так скоро.

XI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Червончик малтан ерипен утса пычӗ.

Сначала Червончик ходил шагом.

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Вӑл ӗнтӗ тахҫанах вӑрманта, вӑл хӑвӑр утса ҫавӑрӑннине пӑхса килчӗ те ҫынсем ертсе кайрӗ», — терӗ юлташ.

 — «Он уже давно в лесу. Уж и обклад поверил, сюда прибегал; а теперь повел загонщиков заводить».

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Демьяна вӑратрам та, эпир вара тӑтӑмӑр, йӗлтӗрсене сырса утса кайрӑмӑр.

Разбудил я Демьяна, стали мы на лыжи и пошли.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫапла эпир, пӗр виҫӗ ҫухрӑма яхӑн кайса, шур йӗри-тавра утса ҫаврӑнтӑмӑр.

Дали мы круг версты в три, обошли болото.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Упа ҫултан пӗр вунӑ утӑм пек кутӑн утса кӗнӗ те, пӗр хырӑ тӗлӗнче ҫаврӑнса, каллех малалла утса кайнӑ.

Видно, медведь прошел с дороги шагов десять задом, зашел за сосну, повернулся и пошел прямо.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Демьян каларӗ: «Ҫук, ҫавах, вӑл пире улталасшӑн ҫул ҫинчен кутӑн утса кӗнӗ», — терӗ.

Демьян посмотрел, подумал: «Нет, — говорит, — это он самый, только обманывать начал. Он задом с дороги сошел».

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл епле утса кайни, хӑш тӗлте хырӑм айӗ таранах юр ӑшне ана-ана кайса, юра ишсе хӑварни паллах тӑратчӗ.

Видно было, как шел медведь, как местами по брюхо проваливался и выворачивал снег.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Атьӑр-ха манпа пӗрле, мистер Стумп, — терӗ ҫамрӑк ирландец, пукан ҫинчен тӑрса, алӑк патнелле утса.

— Пойдемте со мной, мистер Стумп, — сказал молодой ирландец, вставая со стула и направляясь к дверям.

VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Салтак тем пек хытӑ утса пырать, эпӗ ун хыҫҫӑн чупса та ҫитейместӗп.

Да так скоро, что я бегом за ним не поспевал.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Лаша вите патӗнчен нимӗнпе те каясшӑн мар; темӗн чухлӗ хӗнесе те вӑл сиккипе каймасть, утса анчах пырать.

И сколько я ни колотил его, он не хотел скакать, а шел шагом

Пичче хӑй юланутпа ҫӳрени ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Бенедикт пичче мӑкӑрӑлчӑклӑ мантикора вӗҫменнине, вырӑнтан вырӑна вӗҫсе кайса ҫеҫ ларнине, ытларах утса ҫӳренине пӗлет.

Кузен Бенедикт знал, что бугорчатая мантикора почти не летает — она только перепархивает с места на место, а больше бегает.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней