Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

енче сăмах пирĕн базăра пур.
енче (тĕпĕ: енче) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хунарпа сасӑ илтӗнекен ҫӗрелле ҫутатса пӑхатӑп, ав, вӑл хурӑн леш енче юр ҫинче выртать.

Направляю струю света на голос; сынишка за берёзой — лежит в снегу.

Йӑвари ӑсансем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

Хурӑнӑн сылтӑм енче те ҫавӑн пекех шӑтӑк курӑнать.

Справа от берёзы такая же лунка.

Йӑвари ӑсансем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

Куратӑп: хурӑнӑн сулахай енче, юр ҫинче, тарӑнах мар ҫурма ҫаврашка шӑтӑк пур.

Вижу: слева от берёзы лунка — полукруглая неглубокая ямка.

Йӑвари ӑсансем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

Вӑрман леш енче хӗллехи хӗвеланӑҫӗ йӑмӑххӑн хӗрелет.

За лесом горит яркая и низкая зимняя заря.

Йӑвари ӑсансем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

Сасартӑк урам леш енче алӑк шалтӑрт! уҫӑлчӗ те пӑшал кӗпҫи курӑнчӗ, унтан — такамӑн тӑрмаланчӑк пуҫӗ.

Вдруг из-за калитки дома напротив показался ствол ружья, а за ним — чья-то растрёпанная голова.

Хӑрушсӑрлӑх вӗрентӗвӗ // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 6 с.

Хыҫал енче мӑйракаллӑ, хӳреллӗ шуйттансем хуранра тем пӗҫереҫҫӗ.

На одной стене рогатые и хвостатые черти что-то варят в котле.

Тӗнче хӗрри шырама тухса кайни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 119–126 с.

Хӗвеле те курмаҫҫӗ, тӳпене те, тӳпе леш енче мӗн пурри те кӑсӑклантармасть вӗсене…

Без передышки, ни солнца не видят, ни неба, что находится выше облаков, их тоже не интересует…

Ҫукнӑҫ // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 51–56 с.

Шалта пирӗн ял ҫыннисем йӗреҫҫӗ те кулаҫҫӗ пуль — эпир алӑк ку енче сӗнксе тӑратпӑр.

Внутри наш деревенский люд, наверное, уже и плачет, и смеётся, а мы здесь клюем носом.

Чатӑр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 43–50 с.

Кукаҫи кашнине йӗкӗр ывӑҫ вӑрман мӑйӑрӗ валеҫсе тухрӗ — пасарта туяннӑ ӗнтӗ, пирӗн кунта, хир енче, ун пек ырлӑх ҫук.

Дедушка насыпал каждому в ладошку полную горсть лесных орехов — на базаре, конечно, купил, в наших краях лесов нет, таких гостинцев у нас не водится.

Лешкас ачисем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Тӳпе хӗрри хӗвелтухӑҫ енче сисӗнмеллех кӗренленнӗ.

Уже зарозовела чуть приметно на восточной окраине полоска неба.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Юнашарах, сулахай енче, чӗлпӗрпе кӑкарса ҫыхнӑ иккӗмӗш лаша ӗрӗхтерсе пычӗ.

Слева от него на коротком поводу шел второй конь.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хыпарӗсем пӑшӑрхантараканнисемех пулмарӗҫ: Фомина Дон сулахай енче шыраҫҫӗ иккен; Рубежнӑйра хӗрлӗармеецсем пуласса пулнӑ, анчах Фомин килӗнче ухтарнӑ хыҫҫӑнах каялла таврӑнса кайнӑ.

Новости, которые передавали им, были утешительны: Фомина искали на левой стороне Дона; в Рубежном хотя и побывали красноармейцы, но после обыска в доме Фомина тотчас уехали.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сас-хура тӑрӑх, Маслак банди таҫта, округӑн кӑнтӑр енче ҫӳрет имӗш.

По слухам, где-то на юге округа ходила банда Маслака.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Каҫсерен хӗвеланӑҫ енче чие ҫырли пек хӗрлӗ шуҫӑм ялкӑшса ҫунать.

Вечерами горели на западе вишнево-красные зори.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Пӗлетӗр-и, Мелехов, — терӗ вӑл, утнӑ ҫӗртех катӑркас тураттине хуҫса кӳпчесе карӑннӑ папкасене суйла-суйла иртнӗ май, — енчен те совет влаҫне хирӗҫ кӗрешекен пӗр-пӗр пысӑк чаҫпе, калӑпӑр, таҫта облаҫӑн кӑнтӑр енче ҫӳрекен Маслак бригадипе те пулин пӗрлешмерӗмӗр пулсан, эпӗ хамӑр халлӗн вӑрах тытӑнса тӑраймастпӑр тесе шутлатӑп.

— Знаете, Мелехов, — сказал он, на ходу сломив ветку боярышника, ощипывая набухшие тугие почки, — я думаю, что долго мы не продержимся, если не вольемся в какую-нибудь крупную антисоветскую часть, например — в бригаду Маслака, которая бродит где-то на юге области.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫыран хӗрринчи шыв тапса хӑпарнӑ тӗле ҫатансем пӑрахса, вӗсем лашасене пӗрерӗн ҫавӑтса каҫрӗҫ те, Дон леш енче стройпа йӗркеленсе тӑрса, разведка кӑларса ячӗҫ, ун хыҫҫӑн вара Елански станица еннелле кайма тапранчӗҫ.

На окраинцы положили плетни, лошадей по одной провели в поводу, на той стороне Дона построились и, выслав вперед разведку, пошли в направлении Еланской станицы.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑш енче ҫуралнӑ?

Каких краев рожак?

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Воронеж кӗпӗрнинче, таҫта Богучар леш енче, восстани пуҫласа янӑ.

Восстание в Воронежской губернии, где-то за Богучаром, поднялось.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Таврӑнсан, мӗн пулать-ши ӑна казаксен енче ҫапӑҫнӑшӑн?

— Прийдет он, что же ему за службу у казаков будет?

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ав, сулахай енче татах пур…

А вот слева опять…

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней